Rosja – rozjuszony byk, rycząca krowa czy matador?  

Od momentu, gdy Aleksander Macedoński przeciął mieczem węzeł gordyjski, określenie: niemożliwe straciło sens. Dowiedli tego między innymi polscy matematycy łamiąc szyfry Enigmy. Potwierdzili rosyjscy kanonierzy zestrzeliwując w maju 1960 roku nad Świerdłowskiem zwiadowczy samolot amerykański U 2 pilotowany przez Garego Powersa, lecący na pułapie ponoć nieosiągalnym dla sowieckich rakiet. Kilkadziesiąt lat później Serbowie zlokalizowali i strącili amerykańską maszynę teoretycznie niewykrywalną przez radary.
Teraz podobny los spotkał Pegasusa. Na miejscu nabywców zażądałbym od producenta zwrotu kasy za niby niepozostawiający “odcisków” system inwigilacyjny, który może zdemaskować każdy operator telefonii komórkowej, o wyspecjalizowanych tropicielach z Citizen Lab nie wspominając. No, chyba, że ów rumak to kamuflaż odwracający uwagę od absolutnie bezśladowego penetratora marki Ruach, co w tłumaczeniu z hebrajskiego na angielski oznacza Spiryt.
Jeśli jednak na gruncie nauki i techniki określenie: niemożliwe nie straciło mocy przynajmniej w jednym przypadku, bo nie sposób, co potwierdzają proktolodzy, otworzyć parasola w odbytnicy, to w polityce funkcjonuje ono bez żadnych wyjątków. A że niektóre pozorne niemożliwości na razie faktycznie się nie ziszczają, wynika wyłącznie z bieżącego stanu gry.
Na przykład polityczna mapa Europy wzbogacona(?) na przełomie wieków o ponad 20 państw, wydaje się na pierwszy rzut oka niemożliwa do dalszego rozczłonkowywania, no, może poza kilkoma korektami. Przecież unia Europejska kierowana przez progresywnych kosmopolitów dąży zdecydowanie do anschlusu, wróć, do federalizacji.
Ale chłop swoje, a baba swoje. I dlatego tak wiele regionów i nacji, nie tylko zresztą w Europie, ma ochotę na niepodległość. Katalonia, Szkocja, Irlandia Północna, Korsyka, północne Włochy z Piemontem, Lombardią i Toskanią, Walonowie i Flamandowie, Enuici z duńskiej Grenlandii, Morawy noszące w genach ślady Księstwa Wielkomorawskiego, Bawaria, Czeczenia, Kurdowie, Ruch Autonomii Śląska, tęskniące za przywilejami wolnych miast Danzig i Gottenhafen, sorry, wciąż jeszcze Gdańsk i Gdynia… Secesja konserwatywnych stanów USA trzymanych w kleszczach modernistycznych Wybrzeży, zwłaszcza Wschodniego, mnie samemu wydaje się na razie utopijna, ale wkrótce, kto wie…
Trafność powyższych spekulacji zweryfikuje dopiero historia. Tu i teraz zasadę, że w polityce niemożliwe nie istnieje, przetestuje rozwój konfliktu Rosji z Zachodem. Z oficjalnego stanowiska tegoż(NATO, USA, UE) wynika kilka wariantów reakcji na militarny atak Rosji na Ukrainę, jeden sroższy od drugiego. Brak jednak walnięcia pięścią w stół, czyli ultimatum, że Zachód odpowie siłą na siłę i poskromi agresora z Kremla. No, chyba, że moc sojuszników jest przesacowana i skarcenie zwyrodniałoby w wojnę na niewyobrażalną skalę… Aby nie zapeszyć pominę numer takiej jatki i jej zasięg.
Jeśli wszak potęga Zachodu jest tak dominująca, jak od dawna twierdzą analitycy i nie oddamy wschodniej satrapii nawet guzika od munduru, to w kontrze na rosyjski atak wojska NATO powinny zająć Okręg Kaliningradzki, a potem wraz z Ukraińcami odbić Krym. Ale niestety teoretycznie trudno dociec czy poskramiana Rosja przypominałaby rozjuszonego byka na arenie, który i tak padnie zadźgany przez matadora, lecz wcześniej sponiewiera kilku toreadorów czy krowę, która jedynie głośno ryczy. A może, odpukać, byłaby właśnie matadorem? Niemożliwe? Powtórzę zatem raz jeszcze, że takie określenie nie istnieje w nomenklaturze politycznej. Dlatego na wsiakij słuczaj wyposażam schron w niezbędne do przetrwania akcesoria.
 
Sekator
 
Ps.

- Czy ty przypadkiem nie siejesz paniki? - pyta mój komputer.
- Czy ty przypadkiem nie siejesz paniki, zapytała gejsza samuraja podziwiając czyste niebo nad Hiroszimą rankiem 6 sierpnia 1945 roku - odpowiadam refleksyjnie Eustachemu.