Parszywy rechot kosmopolitycznych rabów

Gdy Janko muzykant konał wybatożony za marzenia o grze na prawdziwych skrzypcach, jaśniepaństwo konwersowali w salonie o wrażeniach z pobytu w Italii. “Jakże pięknym krajem są Włochy. I co to za lud artystów. Szczęściem jest wyszukiwać tam talenty.”
Po latach symbolicznie los wiejskiego grajka podzielił na festiwalu Eurowizji Rafał Brzozowski odpadając w przedśpiewach. A laury zebrało włoskie belcanto. Z tym belcanto to oczywiście żart, bo erupcja wokalna grupy Maneskin przypominała raczej wrzaski z głębi piekieł. Kto wie, może inspirowali się “Boską komedią, także poczętą z włoskiego ducha? Co nie zmienia faktu, że osiągnięcia naszych utalentowanych dziewcząt, Roksany Węgiel I Viki Gabor nie przełożyły się na uznanie dla seniora Rafała.
Teraz pointa polityczna. Przyczyny takiego despektu dla ojczyzny Maryli Rodowicz, Ewy Demarczyk i Czesława Niemena tkwią w arogancji reżymowej szczujni TVP, która do Rotterdamu wysłała pisowskiego pajaca zamiast renomowanego artysty, na przykład Nergala. Tym samym Polska pod butem Kaczyńskiego utraciła znaczenie we wszelkich dziedzinach aktywności międzynarodowej, od wielkiej polityki, po popkulturę.
Właśnie z powodu nieudolności naszych dyplomatołków Łukaszenko odważył się zmusić do lądowania w Mińsku samolot pasażerski lecący z Aten do Wilna, by porwać z pokładu Romana Protasewicza, bezkompromisowego blogera, uznawanego przez białoruską dyktaturę za terrorystę. I stawiam dolary przeciw bezwartościowym ostatnio bitcoinom, że Unia Europejska może Łukaszence skoczyć… Za czasów takich Becków MSZ jak Sikorski czy Cimoszewicz Aleksandr Pierwszy musiałby niewątpliwie skulić uszy po sobie.
Żeby postawić kropkę nad i należy wyjaśnić, że Rzeczpospolita odpowiada za porwanie Boeinga tanich irlandzkich linii lotniczych Ryanair, bo ten samolot ma polską rejestrację.
Klika z Nowogrodzkiej zbiera cięgi zewsząd. Wiceprzewodnicząca SUE przychylając się do skargi rządu czeskiego nakazała w ubiegłym tygodniu natychmiastowe przerwanie wydobycia węgla brunatnego w kopalni Turów, co zdestabilizowało by naszą sieć energetyczną. Pierwsza z podziękowaniami za ekologiczną stanowczość pognała frau Rose Mari Bärbel Gräfin von Thun und Hohenstein Panzerfaust. Potem sypnęły się głosy satysfakcji nadwiślańskich kosmopolitów. I tylko zapyziali kołtuni słyszeli w tle brzęk judaszowych srebrników, rubli carycy Katarzyny, berlińskich euro i dolarów od geszefciarzy skrytych w kantorkach na zapleczu. A faszyzujący szowiniści ośmielali się bredzić coś o rabach i renegatach.
Do zmycia przez awangardę demokracji pozostaje jeszcze absmak po niegodziwym czynie Roberta Lewandowskiego. Otóż ten futbolowy gastarbeiter ośmielił się zdetronizować niemieckiego króla strzelców Bundesligi Gerda Muellera, którego rekord, 40 goli w sezonie przetrwał niemal pół wieku. Jest wszak nadzieja, że frau Thun wystosuje w tej sprawie list przepraszający do niemieckich kibiców.
Ale najgorsze dopiero przed nami. Iga Świątek pnie się szybko w górę tenisowej elity. W czerwcu czekają nas piłkarskie mistrzostwa Europy, w lipcu igrzyska olimpijskie… Oj, ponadeptują nasze orły na odciski wielu tuzom z godniejszych nacji, ikonom światowego sportu. Czy to aby uchodzi maluczkim? Przydałoby się nieco powściągliwości w myśl staropolskiej zasady: pilnuj szewcze kopyta.
 
Sekator
 
Ps.

- Ciekawe co o takim przykazaniu sądziłby Jan Kiliński? – zastanawia się mój komputer.
- Pewnie to samo, co szewczyk Dratewka o pobłażaniu smokowi - odpowiadam refleksyjnie Eustachemu.