Przyducha

W stawie przy dnie, we względnie czystej wodzie, żyje żabstwo, czyli zwykłe, naturalne, normalne, bez generalskich tytułów obywatelstwo. Bez zbędnych wyjaśnień możemy do  żabstwa zaliczać ryby, raki, ślimaki itp. Żyło sobie towarzystwo względnie szczęśliwie, doznając od czasu do czasu drobnych klęsk związanych a porami roku, chorobami czy rozzuchwaleniem się którejś z klas żabstwa. Dotąd nie szkodziło to specjalnie temu trwaniu, które opierało się na naturalnym rozmnażaniu się. Aż tu, wcale nie znikąd, pojawiła się przyducha, warstwa zasadniczo oddzielająca żabstwo od niezbędnego do życia powietrza. Strefa ta istniała do tej pory w kształcie niespójnym i żabstwo mogło w zgodnie ze swym ustrojem w razie potrzeby zaczerpnąć powietrza wolności. Miało swoje kanały, którymi łatwo przedostawało się ku powierzchni. Potem w światku tym, wraz z rozwojem techniki i nauk  pojawiły się siły o totalistycznych aspiracjach, które postanowiły staw opanować i zrobić z niego kołchoz według własnego pomysłu. Kapitaliści od dusz, czyli komunistyczna międzynarodówka ukształtowana dziś z połączonych sił komunistów, żydokomuny i masonów, postanowili staw zrewolucjonizować.  Metodą jest rozbudowywanie przyduchy. Składają się na nią przede wszystkim urzędy, zunifikowana oświata, służby mundurowe i cywilne, w tym prawnicze i medyczne, agentura. Zespolone są one stale rozrastającą się siecią przepisów, których wektor użyteczności zawsze skierowany jest w tę samą stronę – mają służyć zwierzchności.
Przyduchę obsługuje element wydzielony  z żabstwa, posiadający specyficzne cechy: ograniczoną samodzielność myślenia i potrzebę znaczenia w lokalnym środowisku. Pojedyncze stworzenie do niego należące to czinownik. Gazy wytwarzane przez przyduchę mogą zastąpić mu świeże powietrze.
Kluczową rolę w utrzymaniu trwałości przyduchy pełnią jednakże inne stworzonka  pozostające w ideowym związku z zarządcami globalnego ustroju – politruczki. Tworzą one tak zwany aktyw. Są dobrze odżywione spreparowanym pokarmem, głównie sloganami. Bać się ich musi także czynownik.  Żuczki-politruczki cechuje upór oraz toksyczność.
W roku 2013 został zlikwidowany ostatni kanał prowadzący na powierzchnię. Był nim do tamtej pory niezależny od organizatorów przyduchy Kościół Katolicki, instytucja mająca wpływy w całym świecie. Obecnie głosi on hasła zbieżne z  propagandą samozwańczych zarządców.
A  żabstwo czeka, kiedy przyjdzie prawdziwy właściciel stawu.