Danse macabre, czyli urny z prochami lepsze od wyborczych

Dawniej na pytanie: co słychać, plebejscy żartownisie odpowiadali: zależy gdzie ucho przyłożyć. Współczesna wersja tego wica brzmi: zależy który kanał włączyć. Ostatnio jako medialny sado-maso syciłem mroczną stronę swej jaźni chamówą propagandową polskojęzycznej szczwalni na amerykańskim żołdzie i ściekami z pewnego rynsztokowego radiowęzła ze stajni Augiasza, wróć, Agory. I jedynie dla zachowania higieny psychicznej co jakiś czas wietrzyłem salon. Jednak koszmarny genius loci nie pozostał bez wpływu na moje pojmowanie skrzeczącej pospolitości. I zacząłem roić teorie spiskowe.
Jedna urzekła mnie już in statu nascendi nim nabrała wyraźnych kształtów. Otóż gdy motłoch zaczął atakować świątynie, co już samo w sobie było bliższe islamskiemu faszyzmowi niż kanonom cywilizacji śródziemnomorskiej, z jądra ciemności tej rewolty padło hasło szturmu na Jasną Górę. Wówczas pomyślałem, że to prowokacja a la Herhor, bo żaden przytomny Polak, bez względu na przekonania, nie ośmieliłby się podnieść ręki na narodowy symbol.
Przypomnę, że Herhor, potężny egipski kapłan, sprowokował atak gawiedzi na świątynię tuż przed zaćmieniem Słońca, które to zjawisko przerażony tłum odebrał jako gniew Ozyrysa. Po szczegóły odsyłam do “Faraona” Prusa. I już, już zacząłem główkować jaka to kanalia z kantorka na zapleczu usiłuje podjudzać i tak rozhisteryzowane aborcjonistki, gdy okazało się, że nie potrzeba żadnego prowokatora, bo same progresywne elyty dają przyzwolenie, ba, zachęcają do barbarzyństwa przekonując, że jeśli Kościół wdziera się do polityki, to polityka może składać rewizyty.
Niezrażony fiaskiem pierwszej hipotezy, natychmiast ukułem następną, już raczej teorię, o dużym stopniu prawdopodobieństwa. Otóż bez względu na przyczynę masowych demonstracji zdetonowaną w Trybunale Konstytucyjnym i zakładając, że cała wina za uliczny tumult spada na Jarosława Kaczyńskiego, gołe fakty obdarte z manipulacyjnej ekwilibrystyki, są oczywiste. Po pierwsze, skrobankolubne dzień po dniu łamały prawny zakaz zgromadzeń publicznych w dobie pandemii. Po drugie, z bezrozumną autodestrukcją lekceważyły dramatyczne apele lekarzy i godzinami pławiły się w gęstej zawiesinie koronawirusa. Po trzecie, po zadymach przenosiły ryzyko śmierci do swych rodzin. I po czwarte wreszcie, choć może najważniejsze, do “spacerów” żarliwie namawiali je liderzy opozycji, często dołączając do tłumu. A w gruncie rzeczy tylko mocno niedorozwinięte rozwielitki tańcząc na ulicy poloneza, mogły nie uświadamiać sobie, że to danse macabre.
Takie destrukcyjne zachowania tłumaczy jedynie logika wojny. I nagle wszystko staje się jasne. Bo wedle Marty Lempart właśnie trwa wojna. A na wojnie przed każdą bitwą, przed każdym szturmem szacuje się straty w ludziach. Na przykład dla desantu w Normandii tę ofiarę życia wyliczono na 25 procent. W zamian alianci dali łupnia Niemcom, wróć, nazistom.
Teraz w Polsce trwa wojna totalnej opozycji ze zjednoczoną prawicą. Awangarda postępu i demokracji nie mogąc wygrać przy urne wyborczej, stawia na urny z prochami zmarłych na covid-19. Im więcej trupów, tym łatwiej będzie siać zamęt i deprecjonować rząd aż do skutku. Ciekawe jaka liczba zgonów warta jest dla opozycji brudnego sumienia?
Tyle moja druga teoria spiskowa, która ku mojemu przerażeniu aż za dobrze trzyma się kupy.
 
Sekator
 
Ps.

- Po trupach do sukcesu - mruczy mój komputer. – Nic nowego pod słońcem.
- Ale koncept spod ciemnej gwiazdy - pointuję astronomicznie.