Zwierzęta hodowane przez człowieka kończą w rzeźni

Źle Pan rozumie.

@Marek1taki: Fantastyczna historia opowiada o tym, jak w Japonii kształtował się mit pewnego niebezpiecznego mitycznego zwierzęcia. Główną rolę w kształtowaniu tego mitu odegrali ówcześni lekarze oraz mnisi, których wiedza przedmiotowa była niepojęta dla chłopstwa. Zaczęło się tak, że w pewnej wsi nastąpiła niezwykła seria utonięć. Pod wodzą sołtysa zebrało się uczone konsylium i zaczęło radzić. Miejscowi lekarze zwrócili uwagę na to, że wszystkie ofiary utonięć miały rozwarte odbyty. No i zaczęło się polowanie na potwora. Najpierw podejrzewano o te zbrodnie miejscowe małpy, które ktoś zauważył jak spadały z drzewa do wody. Któryś z rybaków podrzucił pomysł nadzwyczaj dużych żółwi, które i tak mają wredne pyski z natury 8], więc jedna wada więcej już im nie może zaszkodzić. Z czasem pojawiła się koncepcja, że to coś przybyło z zagranicy. Podejrzewano małpy sprowadzone z Chin, a potem holenderskich mnichów. Nie wiem dlaczego chińskie małpy, ale z tymi Holendrami to mogli mieć trochę racji, patrząc na współczesne postępy ideologii LGBT. Ogólnie rzecz biorąc misjonarze wysyłani w tym czasie do Japonii urodziwi nie byli. Jeden z nich miał nawet niewolnika murzyna, którego losy opisują miejscowe legendy. Wsławił się bowiem w wielu bitwach, został samurajem i własną piersią bronił samego Szoguna i jego syna. Gdy wreszcie ród Szoguna został pokonany, murzyna schwytano i oddano misjonarzom jako zbiegłą małpę, gdyż nie godziło się w ich kodeksie obcinać mu głowy mieczem tak jak innym samurajom. No ale to dygresja. Tak więc nie mogąc rozwiązać tajemnicy odmętów i licznych śmierci przez utonięcie, uczeni japońscy stworzyli mitycznego potwora, którego nazwali Kappa. Był on zielony, z pyska podobny do żółwia, miał jakby ptasie gniazdo na głowie okalające wydatną łysinę (jak u mnicha) i rodzaj skorupy na plecach. Od razu też ustalono dlaczego topi on ludzi i sporządzono instrukcję zawierającą normy bezpieczeństwa przebywania nad wodą. Otóż - uczono w pismach i na malowanych obrazkach - on nie zabija ludzi z samej żądzy mordu, ale niejako przypadkiem. Jego interesują tylko kulki, które spodziewa się znaleźć w odbytach ofiar, stąd są one prawie zawsze rozwarte. Utonięcie jest więc tylko wypadkiem przy pracy. To bardzo głęboka analiza medyczna, proszę się nie śmiać. Nie wiadomo czym są owe kulki, ale widać są bardzo ważne. Mnisi dopisali więc do tego ciąg dalszy, teorię wędrujących po świecie dusz ludzkich, które nie mogą za Chiny znaleźć spokoju. Dodam, że gra w kulki jest do dziś w Japonii szalenie popularną rozrywką. Jak więc należy się zachowywać przebywając nad zbiornikami wodnymi? To proste. Przywódca grupy lub wyznaczony do tego urzędnik ściąga swoje spodnie, wypina się w stronę wody i puszcza głośnego bąka. Bogaty jest zbiór obrazów pokazujących takie właśnie rytuały. To powinno wystarczyć, gdyż komunikuje potworom dwie rzeczy. 1) Po czystym dźwięku mogą zorientować się, iż w odbycie żadnych kulek być nie może; 2) dostają jasny sygnał, że zasadzka...