Nowogrodzka, nowy Grodzki i stare hocki klocki

“Odbiliśmy senat!”, obwieścił z miną zdobywcy Grzegorz Schetyna po wyborze Tomasza Grodzkiego na marszałka izby wyższej parlamentu. I w generatorach rzeczywistości urojonej ruszyła lawina euforii. Niech się schowa sejm, furda rząd, co tam prezydent, prawdziwa moc tkwi w izbie zadymy i refluksu. Miarkuj żarty, poskramiam mój komputer, w izbie zadumy i refleksji naturalnie.
Próbkę owej mocy dał natychmiast pan marszałek wygłaszając w TVP pogadankę okrzykniętą orędziem. Wpatrzony w trompter odczytał stosowny na taką okazję tekst, tyleż poprawny, co nijaki. Wystarczyło, by cmokierzy mianowali profesora mężem stanu, wyśmienitym kandydatem na prezydenta RP. Na razie marszałek zamierza prowadzić w imieniu senatu niezależną politykę zagraniczną. Wkrótce poleci do USA podziękować senatorom za troskę o praworządność w Polsce. W planach jest podobno także audiencja dla prezydenta Trumpa, pod warunkiem wszak, że zasłuży na taki zaszczyt.
Minimalna, żeby nie napisać chwilowa, większość zblatowanego antypisu w senacie inspiruje totalną opozycję do politycznej tromtadracji na cztery fajerki. Najdalej za rok dojdzie do przedterminowych wyborów, bo niby zjednoczona prawica robi bokami. I każdy tam sobie rzepkę skrobie. Szable Gowina wymachują nad głową Kaczyńskiego. Ziobro zastawia pułapki na Morawieckiego. W maju nastąpi kres prezydentury Dudy. A wyroki europejskich sądów nauczą moresu uzurpatorów demolujących krajowe prawo. Budżet nie wydoli nie tylko na trzynaste, ale i na dziesiąte emerytury. Zrujnowany system opieki zdrowotnej sprawi, że ludzie będą masowo umierać pod drzwiami SOR-ów. Poddawani presji psychicznej w zdeformowanej szkole uczniowie zaczną popełniać samobójstwa. Horrendalnie zdrożeje prąd. Miasta zasypią góry śmieci. Smog spadnie na umęczony land niczym ciemności egipskie na ziemię faraonów…
Na szczęście po jasnej(jak jasna cholera) stronie mocy roi się od ojców bliskiego już sukcesu, czyli odsunięcia od władzy prawicy. Jednak zbiorowe ojcostwo nie istnieje. Będą więc konieczne testy genetyczne. Wprawdzie ja i bez badań potrafiłbym rozpoznać Polskę, odpukać, Korwina czy Biedronia, ale nie daj Bóg, bym doczekał czasów, gdy patrząc na tak wymodzony kraj musiałbym przyznać: wykapany tatuś. A jeśli nawet nie do końca, to pierwszy i tak kochałby dziecię jak swoje, drugi zaś… No, cóż… Aby ocalić resztki dobrego smaku nie rozwijam tego grepsu.
Jako symetrysta dżenderysta muszę pamiętać też o matce, która już z samej definicji jest tylko jedna. Tymczasem ostatnio Małgorzata Kidawa-Błońska ostrzegła ewentualne lewicowe rodzicielki progresywnej Polski, że jeśli nie podporządkują się dyktatowi POKO, to obłoży je laicką anatemą. Panie z lewicy nie pozostały jej dłużne. Lecz ku mojemu zaskoczeniu w wymianie duserów nie uczestniczyły tym razem damy z maglarskiego zaciągu Ryszarda Petru. Wynika stąd, że buzujących hormonów jest w awangardzie postępu i demokracji po kokardę.
Frakcyjne waśnie totalistów nie dotyczą rzecz jasna wdeptywania w glebę zjednoczonej prawicy. Cała opozycja zgodnie wali na odlew w nieudaczników z Nowogrodzkiej. I muszę niestety z przykrością stwierdzić, że niekiedy trafia bez pudła. I czynią to nawet ci, którzy już dawno powinni trafić do pudła, gdyż PiS nader często potyka się o własne nogi. Łaskawym zrządzeniem losu wciąż jeszcze niemal bez przykrych konsekwencji. Jednak już najwyższa pora(ostatni dzwonek!) na opamiętanie, bowiem jeśli nadal władza będzie wystawiać się na łatwe strzały, sama wkrótce uwierzy propagandystom gru, że przegrała październikowe wybory. Wyraziste egzemplifikacje tej przypadłości na razie miłosiernie przemilczę.
 
Sekator
 
Ps.

- Raz mógłbyś być niemiłosierny - prowokuje mnie komputer.
- Kusząca propozycja - przyznaję. - Ale najpierw muszę pozbyć się nadmiaru empatii, co, ku mojej sromocie, następuje coraz szybciej.