Ucieczka prominenta (1)

Klemens Nussbaum został po 1945 roku przedstawicielem komunistycznej elity.
 
       Klemens Nussbaum urodził się w dniu 14 lutego 1921 roku we Lwowie, w religijnej rodzinie żydowskiej. Po wyjeździe ojca w celach zarobkowych do Belgii rodzina przeniosła się w latach 30. do Żurawna, gdzie Klemens ukończył szkołę powszechną. Następnie rozpoczął naukę zawodu kuśnierza. Po ukończeniu nauki powrócił do rodzinnego Lwowa, gdzie pracował jako kuśnierz do 1939 roku. Równocześnie w końcu lat 30. działał w komunistycznych organizacjach młodzieżowych: Haszomer Hacair (międzynarodowa żydowska organizacja prokomunistyczna)   i Komunistycznym Związku Młodzieży Polskiej.
 
      We wrześniu 1939 roku nie został powołany do wojska. Wkroczenie Sowietów do Lwowa powitał z radością, zostając członkiem sowieckiej  milicji. Potem pracował w lokalnej administracji, a następnie został kierownikiem w jednej ze lwowskich restauracji.
 
      Po wybuchu wojny między III Rzeszą a ZSRS, w czerwcu 1941 roku zmobilizowano go do Armii Czerwonej. Podczas walk pod Stalingradem został ranny w nogę.
 
      Po wyleczeniu, w maju 1943 roku, wstąpił do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Został skierowany do szkoły podoficerskiej 3. zapasowego pułku piechoty, po ukończeniu której został – w stopniu chorążego – zastępcą dowódcy plutonu. Brał następnie udział w bitwie pod Lenino. W okresie marzec-lipiec 1944 roku był słuchaczem Oficerskiej Szkoły Polityczno-Wychowawczej w Moskwie, po ukończeniu której otrzymał stopień porucznika i został mianowany zastępcą dowódcy kompanii ds. polityczno-wychowawczych. Wojnę zakończył w stopniu majora i zastępcy dowódcy 1. batalionu szkolnego 4. zapasowego pułku piechoty.
 
      Po zakończeniu wojny wstąpił do PPR. Następnie, do lutego 1946 roku, służył w 16. Dywizji Piechoty jako zastępca szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego, po czym skierowano go na dwumiesięczny kurs specjalny Sztabu Generalnego WP w Łodzi.
 
      Po jego ukończeniu, w wieku 27 lat został podpułkownikiem. W latach 1947-1948 służył w Sztabie Głównym Marynarki Wojennej jako szef Wydziału V (łączność specjalna).
 
      W latach 1948–1952 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego  WP im. Karola Świerczewskiego. Podczas studiów, w lutym 1950 roku oskarżony o plagiat w jednej ze swych prac okresowych. Odmówił ponownego napisania pracy, co zostało przez ówczesnego komendanta ASG gen. dyw. Zygmunta Berlinga w piśmie do szefa Sztabu Generalnego WP i wiceministra Obrony Narodowej gen. broni Władysława Korczyca zakwalifikowane, jako odmowa wykonania rozkazu: „Wykroczenie ppłk. Nussbauma nosi charakter wybryku, którego ukaranie moim zdaniem przekracza moje kompetencje, gdyż odmowa wykonania rozkazu wobec zebranych podwładnych kwalifikuje się do znacznie surowszego ukarania, niż moje możliwości (…). W konkretnym wypadku stawiam wniosek na karne obniżenie stopnia (…) do majora i proszę o wyciągnięcie wniosków organizacyjnych przez władze partyjne”.
 
      Ostatecznie ukarano go jedynie dziesięciodniowym aresztem domowym i potrąceniem 50% poborów za każdy dzień jego trwania.  Wskazywało to na bardzo silną jego pozycję w nieformalnej sieci powiązań na najwyższych szczeblach WP. Niewątpliwie podczas służby w 1. Dywizji Piechoty nawiązał bliskie relacje z wieloma wpływowymi oficerami, które były potem  podtrzymywane i rozwijane po wojnie. Dywizja Kościuszkowska, w której służyło wielu oficerów narodowości żydowskiej (dominowali w aparacie polityczno-oświatowym), stała się przysłowiową kuźnią kadr dla WP oraz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a także peerelowskich służb specjalnych. Nussbaum był w latach 1945–1951 tajnym informatorem GZI o pseudonimie „Wołk”.
 
     Po ukończeniu kursu na ASG został szefem Wydziału Studiów ASG, niemniej w styczniu 1953 roku przeniesiono go do rezerwy. Oficjalnie z powodów zdrowotnych  (choroba wrzodowa żołądka). W rzeczywistości jego zwolnienie związane było ze zmianą układu sił w ASG.  Jeszcze na początku 1951 roku oceniono go bardzo pozytywnie:  „Pilny i pracowity. (…) Politycznie wyrobiony. Światopogląd marksistowsko-leninowski. Bierze aktywny udział w budownictwie socjalizmu (odczyty na fabrykach i praca na terenie ASG)”.  Po kilkunastu miesiącach zaś wskazywano, iż „przejawiał chwiejność moralną i nieszczerość. Szczególnie ujemną cechą charakteru ppłk. Nussbauma było zarozumialstwo i przecenianie własnych możliwości, co niejednokrotnie ujemnie wpływało na wykonywanie zadań służbowych i współżycie z otoczeniem”.
 
      W latach 1953–1957 Nussbaum pracował w Ministerstwie Przemysłu Materiałów Budowlanych, najpierw na stanowisku starszego inspektora, a następnie naczelnika Wydziału Szkół Centralnego Zarządu Szkolenia Zawodowego tego ministerstwa.
 
      Jednocześnie w latach 1955-1956 kilkukrotnie zwracał się z prośbą o ponowne powołanie go do służby wojskowej. Za każdym razem otrzymywał odmowę, którą  uzasadniono złym stanem jego zdrowia Nussbauma.
 
      W tej sytuacji latem 1956 roku wystąpił o zgodę na wyjazd stały do Izraela, gdzie mieszkali jego krewni. Początkowo nie mógł wyjechać z uwagi na sprzeciw żony (pełniącej wysokie funkcje w administracji rządowej), a potem w związku  wprowadzeniem przepisów zakazujących wyjazdów oficerów WP (także pozostających w rezerwie) na pobyt stały do państw kapitalistycznych.
 
      Jego żona - Stanisława Zawadecka-Nussbaum była oficerem politycznym w 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Z wojska odeszła w 1946 roku w stopniu majora. W latach 1949–1952 była sekretarzem Zarządu Głównego Ligi Kobiet (ZG LK). W latach 1953–1957 pracowała na kierowniczych stanowiskach w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych. W latach 1956–1968 pracowała w Sekretariacie Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Jednocześnie w latach 1958–1965 ponownie była sekretarzem, a w latach 1965–1968 przewodniczącą ZG LK. Ponadto  w latach 1961–1969 była posłem na Sejm PRL,  a w latach 1964–1968 była zastępcą członka KC PZPR.
 
      Jego sytuacja uległa zasadniczej zmianie po dojściu do władzy ekipy Władysława Gomułki.  Po otrzymaniu od dawnych kolegów informacji, że jego powrót do armii jest możliwy, w styczniu 1957 roku złożył ponowną prośbę o powołanie do służby wojskowej, która, ku jego niewątpliwej satysfakcji, została rozpatrzona pozytywnie.
 
      W marcu 1957 roku ponownie założył mundur, obejmując funkcję pomocnika szefa Oddziału Wojskowo-Badawczego ASG. W czerwcu tego samego roku został jednocześnie zastępcą kierownika Studium Wojskowego Politechniki Warszawskiej, a w 1958 roku otrzymał awans na stopień pułkownika. W tym samym roku został  odznaczony złotym medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”.
 
      Wedle późniejszego zeznania Wiesława Strużyńskiego - oficera WP i wykładowcy Studium Wojskowego Politechniki „Nussbaum u nas w studium był szarą eminencją. Co chciał, to robił i nie znajdowało to żadnego odporu ze strony kierownika studium płk. Zygmunta Butkiewicza, który się panicznie bał Nussbauma. Co było tego przyczyną, nie wiem; sądzę jednak, że Butkiewicz wiedząc o szerokich znajomościach i wpływach Nussbauma u przełożonych bał się, aby Nussbaum nie wykorzystał tego i nie usunął go ze stanowiska. To, że Butkiewicz ustępował Nussbaumowi na każdym kroku, było wiadomym wszystkim oficerom. Było to powodem niezadowolenia i niezdrowej atmosfery w pracy z winy Butkiewicza”.
 
      W kolejnych opiniach służbowych oceniano go bardzo pozytywnie:  „Pułkownik Klemens Nussbaum posiada wyrobiony charakter, właściwą na stanowisku energię. Jest odważny, pracowity i stanowczy. Posiada wysokie poczucie honoru i godności, ambitny i bardzo wyrobiony towarzysko. (…) Wyróżniony. Jest to oficer zdolny, obowiązki swoje wykonuje dobrze. Zna się na pracy, ma właściwe umiejętności w kierowaniu kadrą. Dobry organizator. Dbały o podwładnych, stara się być obiektywny w ich ocenie. Decyzje pobiera szybko, przemyślanie, rozsądnie. W nowych warunkach orientuje się szybko. Posiada bardzo dobrą zdolność przyswajania nowych wiadomości. Uczciwy, lubiany przez otoczenie, w służbie i poza nią zachowuje się nienagannie. Moralności jego nic zarzucić nie można. Dużo czyta, zna dobrze języki obce: rosyjski, ukraiński, niemiecki. Doskonale zorientowany politycznie. Szczerze oddany socjalizmowi i władzy ludowej. W pracy partyjnej bierze czynny udział”.
 
       W czasie pracy w ASG otrzymał zgodę na podjęcie studiów na dwuletnim wieczorowym studium dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w listopadzie 1967 r. broniąc pracę magisterską pt. „Rola „Wolnej Polski” w kształtowaniu postawy ideowo-emigracyjnej inteligencji polskiej w ZSRR"..
 
 
CDN.
 

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika angela

04-11-2019 [15:01] - angela | Link:

Takie to oto kanalie rządziły naszym krajem. 
Generaly z sowieckiego nadania. Rzadza do dziś ich synowie i wnukowie, dlatego tak trudno wyprowadzić Polskę na prostą.
Dobra zmiana ma duże problemy w rządzeniu Polską z ich powodu.

Obrazek użytkownika Jabe

04-11-2019 [16:01] - Jabe | Link:

Na szczęście jest prokurator Piotrowicz.

Obrazek użytkownika tricolour

04-11-2019 [16:23] - tricolour | Link:

@angela

Ale jakie to kanalie? Zmienią zdanie (bo tylko krowa nie zmienia zdania) i będą świętsi od papieża, nieprawdaż?

Obrazek użytkownika angela

04-11-2019 [22:08] - angela | Link:

@tricolour, prawda, prawda , czekam aż  kolorek, Jabe i inni, zmienią zdanie.

Obrazek użytkownika Marek1taki

05-11-2019 [07:39] - Marek1taki | Link:

Tyle się ciągle zmienia, że nie sposób przewidzieć czy gdyby ten kuśnierz nie uciekł to byłby właścicielem firmy futrzarskiej czy zwolennikiem rytualnego uboju przemysłu futrzarskiego.