Luksemburg najgorszy

 
Jedna strona świata uczestniczy w biegu, w walce o trofeum. Jest ono jedno, ale dostanie się po trosze wielu drużynom – udział będzie odmierzony dzielnością, bitnością, oporem jaki zespół stawiał w przegranej walce. W piłkarskim maratonie startującym w czteroletnim cyklu mamy też koniec stawki, gdzie obecności niektórych nacji należało się spodziewać ze względu na niezawiniona słabość strukturalna i gdzie znajdują się również ci, których marność wynika z czegoś innego. Żeby było konkretnie nie użyję słowa najsłabszy, lecz najgorszy, skoro jest zespól najlepszy to jego przeciwieństwem jest team najgorszy. Słabeuszy jest sporo i w klasyfikacja tej grupy zmienia się sezonowo, ale z satysfakcją przeczytałem, że po skrupulatnym wyliczeniu osiągnięć przez piłkarskich statystyków okazało się, że najgorszą drużynę reprezentacyjną ma Luksemburg. To obraz upadku społeczeństw znajdujących się w ciemnym jądrze Europy, kontrastuje z nim powodzenie i mądrość Islandii, mającej sporo mniej obywateli od Luksemburga. To jest wizerunek wyleniałego Luksemburczyka Junckera  i jemu podobnych Timmermansów, Schulzów i Tusków prowadzących unijną kampanię importowania politycznej eutanazji do krajów wolnych społeczeństw.
 
Czy piłka nożna jest właściwym zwierciadłem, którym można ujrzeć siłę i słabości całych społeczeństw? Tak. Nie tracąc czujności wobec w oczywisty sposób występujących statystycznych skrzywień, widzimy tu proste, mocne regularności.

1. Dawni kolonizatorzy dziedziczą w naturalny sposób  dobra materialne kiedyś złupione i doszło do nich bogactwo genów przybyszów z egzotycznych stron (Francja, Holandia, Belgia, Anglia, Portugalia).
2. Najlepsze rezultaty w futbolu osiągają reprezentacje państw mających określone skłonności do militarnego organizowania się – trudno to inaczej sprecyzować, najłatwiejszym uproszczeniem byłoby wywołanie z ich przeszłości epizodów faszystowskich (Niemcy, Włochy, Hiszpania, Argentyna).
3. Istnieje piłkarski raj, zwany Brazylią. Natura wyposażyła jej piłkarzy w cechy, które inni musza zdobywać w pocie czoła.

 
Gdzie jest Polska – bliżej czy dalej od Luksemburga? Nie patrząc na wyniki reprezentacji, ale na rezultaty i rozwój dużych i małych klubów piłkarskich, należy powiedzieć, że dużo jej bliżej do outsiderów. Głównym tego powodem jest fatalna szkoła z żenującym poziomem kształtowania kultury fizycznej.