Zbieg okoliczności

Powoływanie się na Bożą Opatrzność jest w tekście publicystycznym niestosowne i niewłaściwe, ale faktem jest, że na naszych oczach wydarzył się właśnie niezwykle korzystny dla Polski zbieg okoliczności: tak wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
 
Reperkusje radosnego Święta Niepodległości – uczczonego nie tylko standardowymi uroczystościami państwowymi, ale przecież potężną manifestacją społeczeństwa – zostały cynicznie i bezczelnie wykorzystane przez międzynarodową szajkę lewacką, by tej rozwijającej się ze znakomitymi perspektywami naszej pomyślności przeszkadzać pod byle pretekstem; ponieważ intryga okazała się humbugiem, przeto stała się korzystna i należy ją wykorzystać w sposób, o którym będzie tu mowa. Drugą korzyścią do natychmiastowego wykorzystania okazała się niespodziewanie wypowiedź prezydenta Dudy (ta o „ubeckich metodach” ministra ON) – dyskredytująca ich obu.
 
Jak w tych okolicznościach powinien postąpić prezes Kaczyński?
 
Mamy w naszej nieodległej przeszłości przykład takiego działania: przewrót majowy. Sądząc po efektach – przyniósł Polsce długie lata świetnego rozwoju i pokoju wewnętrznego. Są wszelkie przesłanki, by ten manewr bez ówczesnych strat powtórzył jedyny obecny Mąż Stanu, wykonując następujące kroki:
 
1. Zapowiadana rekonstrukcja gabinetu Beaty Szydło musi uwzględnić narzucony przez prezydenta jego konflikt z ministrem ON; realia wyborcze są oczywiste, a Polski nie stać na dwa lata hamowania rozwoju sił zbrojnych i stały konflikt – z tego też powodu ministrem ON powinien zostać Joachim Brudziński; jednocześnie
2. Jarosław Kaczyński winien ogłosić chęć swojego kandydowania na Prezydenta Polski.
W ten sposób obaj antagoniści – jemu przecież zawdzięczający stanowiska i honory – nie będą mieli moralnej podstawy, by kontestować oba te postanowienia. Jednocześnie powinien zapewnić prof. Krzysztofa Szczerskiego* o swojej woli powołania go na ministra SZ w przyszłym (po kolejnych wyborach parlamentarnych w 2019 r.) gabinecie B. Szydło.
3. Uzgodnić z A. Dudą zwołanie Zgromadzenia Narodowego w celu zatwierdzenia projektu Nowej Konstytucji, którą powinien w ciągu najbliższego półrocza przygotować zespół przezeń (tj. przez Jarosława Kaczyńskiego!) powołany – gdyż nie jest sensowne, by dokonywał tego „tymczasowy” prezydent. Projekt ten należy poddać pod referendum latem przyszłego roku.
4. Doprowadzić do szybkiej repolonizacji mediów, korzystając z tytułowej okazji – dotychczasowe oglądanie się na to, „co powie Unia” tylko rozzuchwala tych urzędujących tam lewaków.
5. Zapowiedzieć szybkie rozprawienie się z winnymi zbrodniczych zaniedbań („Smoleńsk”, umowa gazowa, przekręty sądowe, hańbienie dobrego imienia Polski na arenie międzynarodowej) – pod rządami Nowej Konstytucji – do odbierania (po wyrokach Trybunału Stanu) obywatelstwa włącznie.
 
Tego można by oczekiwać od Męża Stanu: czy wygłosi Pan  takie orędzie, Panie Prezesie?

* kto nie czytał jego „Dialogów o naprawie Rzeczpospolitej” – temu dedykuję taki np. z nich fragment:
Do pewnego momentu środowisko „Gazety Wyborczej” decydowało o kierunku kultury w Polsce, dzisiaj może zresztą też… Zaszokowały mnie kiedyś biografie kierownictwa tej firmy; to są w większości dzieci, które wychowały się bezpośrednio po wojnie, w rodzinach żydowskich, w ogromnych luksusach. Pamiętam wspomnienia pani Łuczywo czy pani Rapaczyńskiej, która opisywał a, że w ich domu były służące, lokaje; za stalinowskiej komuny żyli naprawdę jak burżuazja. A potem przyszedł marzec roku’68 i wszystko stracili, zostali wyrzuceni z Polski – to była dla nich gigantyczna trauma. Gdy wrócili w roku’89 znów zaczęli żyć jak za czasów stalinowskich, znów mieli dużo pieniędzy i służących. Wtedy postanowili uczynić wszystko, żeby w Polakach nie odrodził się narodowy duch, bo uważali go za przyczynę swego poprzedniego nieszczęścia. To jest podstawowy program polityczny tego środowiska, wynikający bezpośrednio z ich biografii. Zrobią wszystko, by drugi raz nie ponieść strat. Wypalają żywym ogniem każdy przejaw myślenia o sile polskości. [Wydawnictwo Biały Kruk, wyd. I, Kraków 2015, s. 227] - jak i, oczywiście, całość.