STOCHOMANIA

To były szalone czasy. Onet dopiero raczkował i nie było tam nawet stałych nicków (od 2002). Towarzystwo przelewało się pomiędzy pokojami czata żądne wrażeń. Jednym z najczęściej odwiedzanych był pokój Kultura. To tam właśnie odbywały się wieczorami pojedynki na rymy i dyskusje o sztuce po świt. Potem towarzystwo rozlewało się po wszelkich innych pokojach, czyniąc zamęt w świadomości czatmanów ;) Właśnie po zakończeniu jednej z takich sesji (pamiętam 14 czerwca 2001), do pokoju, gdzie w najlepsze dyskutowałem z przyjaciółką, wpadła nagle jak motyl osoba o nicku "Śpiew Deszczu". Od razu zaczęło się recytowanie. Podrzucałem co jakiś jakieś nowe tematy i wiersz przepływał w ich kierunku. Było to niesamowite uczucie. Widać było, że wersy powstają w danym momencie, a nie że są jakimś wcześniejszym zapisem. Chwilę później "Śpiew deszczu" zniknął tak jak się pojawił. Te spowodowało, że założyłem w 2003 na Republice stronę poświęconą tylko i wyłącznie znajomościom z czata. Znalazły się tam najciekawsze zapisy rozmów przyozdobione komentarzem. Np. Galadriela: - Bardzo podoba mi się Twoja metafora mostów, którą można rozumieć dosłownie, jako formę kontaktu pomiędzy ludźmi za pomocą Internetu - bez stresów i zobowiązań towarzyszących klasycznym formom kontaktu. - Tym razem się nie zgodzę - nie chodziło mi tylko o Internet. Ja nie klasyfikuję. Nie chciałabym traktować kontaktów internetowych jako "innej świadomości", czy "innej rzeczywistości". Oczywiście forma kontaktu narzuca pewne stereotypy, czy ograniczenia, ale zawsze staram się być przede wszystkim sobą... Uważam, że kontakt internetowy powinien tak samo obligować. Nie możemy się zwalniać od odpowiedzialności tylko dlatego, że możemy pozostać nieuchwytni.... Albo - zmienić nick.. - Masz Galadrielo niepospolicie rozwiniętą wyobraźnię, swobodnie i z gracją poruszasz się w świecie fantazji i poezji - jak tolkienowska Galadriela Królowa Elfów. - Wolałabym, abyśmy się raczej za bardzo nie kreowali. Oczywiście, przybrane imiona narzucają pewną konwencję, ale to nie powinno nas zmylić i zagubić w świecie iluzji... Autentyzm powinien być naszym motywem przewodnim. Nie gubmy rzeczywistości, nie odwracajmy się od niej (...) szczerość i autentyzm zawsze prowadzą prostą drogą i nie dają powodów do obaw.... Ja zawsze staram się kroczyć prostymi ścieżkami...