Jesteśmy Sarmatami?

  Cztery dni temu, 17.09, w portalu Rebelya.pl ukazał się ciekawy artykuł Marka Bańczyka "Przeproście Sarmatów, oświeceniowe nieuki!"  /TUTAJ/.  Autor referuje w nim ostatnie wyniki badań genetycznych, wykazujących, że: "wg stanu wiedzy AD 2013, z obecnych ludów europejskich to właśnie Polacy najblizsi są starożytnym Sarmatom (a także Scytom, ludom centralnej Azji oraz Ariom, których migracja na subkontytnent Indyjski również została potwierdzona).

  Bańczyk pisze ze swadą i wyraźną satysfakcją:

  "I tak oto współczesna nauka pokazała zadufanym w sobie brechaczom środkowy palec. A dworkowy  barokowy Polak okazuje się w swej pijanej finezji zdecydowanie bliższy prawdy niż kilkadziesiąt pokoleń przemądrzałych bękartów Oświecenia.".

  Z powyższym tekstem polemizował wczoraj redaktor Rebelyi, Jan Herman w publikacji "Sarmata triumfuje zza grobu, a co ze Słowianami i Wikingami?"  /TUTAJ/.  Pisze on:

  "Oddanie jednak sprawiedliwości Sarmatom nie załatwia sprawy. Nadal pozostaje mnóstwo znaków zapytania co do początków państwa polskiego. Mamy już XXI wiek, a one wciąż nikną w mrokach, nie, nie średniowiecza, ale tego, co była przed nim na ziemiach polskich. (...)  Otóż nie tylko Sarmaci "krążą" w naszej krwi. Okazuje się, że Polacy mają dużo więcej genów typowych dla ówczesnych Normanów, niż ich dzisiejsi spadkobiercy - Szwedzi, Duńczycy, czy Norwegowie. Jakie z tego wnioski? Spory wciąż trwają, nie ulega jednak wątpliwości, że wzajemne, czy to pokojowe, czy wojenne, czy handlowe, czy kulturowe, relacje Prasłowian i Pranormanów miały dużo większe znaczenie u zarania Polski, niż się przed długi czas uważało  /TUTAJ/.

No i pozostają Słowianie... Niby wszyscy wiemy, że mamy język słowiański, należymy do grupy Słowian zachodnich, ale przez długi, długi czas nie cieszyło się to w Polsce szczególnym zainteresowaniem.".

   Muszę powiedzeć, że bardzo mi się spodobała publicystyczna szarża Marka Bańczyka i jego zawadiackie podejście do dziejów.  Ja też już mam dosyć fałszowania polskiej historii i przedstawiania naszych przodków jako stada pijanych przygłupów.  Celowali w tym zwłaszcza historycy ze szkoły krakowskiej, tzw. "Stańczycy" działający pod wpływem austriackiego zaborcy /popularny pisarz historyczny Józef Ignacy Kraszewski był austriackim agentem/.

  Najbardziej używali sobie oni na dziejach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, przedstawiając ją jako pokraczny twór stworzony przez warchołów, którego podstawową cechą była anarchia.  Tymczasem unia polsko-litewska przetrwała  ponad 410 lat /od unii krewskiej do drugiego rozbioru/ a czas jej rozkwitu to ponad 250 lat /od połowy XV wieku do poczatku XVIII, czyli do wojny pólnocnej/.

   Dla porównania imperia: mongolskie, brytyjskie i hiszpańskie, nie przetrwały nawet 250 lat.  Również USA nie mają jeszcze 250 lat.  To naturalne, że każdy ustrój polityczny wyczerpuje z czasem swe możliwości, zwłaszcza wtedy, gdy kraj otoczony jest przez potężnych i agresywnych sąsiadow.

  W ostatnim numerze tygodnika "Do Rzeczy" /nr 34/2013/ zamieszczono wywiad Piotra Goćka z pisarzem Jackiem Komudą, autorem wielu powieści historycznych.  Nieco podobą rozmowę z Komudą, przeprowadzoną przez Dariusza Madejskiego można znaleźć w portalu Menstream.pl  /TUTAJ/.  Ten w "Do Rzeczy" jest jednak lepszy.  

  Dowiadujemy się z niego n.p., że  samego cyklu trzech powieści Jacka Komudy "Samozwaniec" o polskiej wyprawie na Moskwę w 1604 roku sprzedało się już grubo ponad 100 tys. egzemplarzy, a w księgarniach właśnie ukazała się część czwarta.  Zacytuję kilka fragmentów wywiadu z "Do Rzeczy".  Mówi Jacek Komuda:

  "Polski szlachcic zawsze szedł do sądu.  I nie był to wyraz pieniactwa.  Dawni Polacy to byli wolni ludzie, którzy wiedzieli, jakie mają prawa i z nich korzystali. (...) sędziowie też byli wybierani z ich stanu, a nie mianowani przez jakieś fikcyjne korporacje prawnicze. (...) To, że potrafili bronić swej własności, nie bali się walczyć o swoje, zastawić się, ale i postawić, w tamtych czasch było zaletą, nie wadą.".

  Na pytanie: "A zlota wolnośc szlachecka?  Też będziesz jej bronił?".  Komuda odpowiada:

  " Moim zdaniem to była rzecz bezcenna.  Myślę, że wolność polska miała swoje korzenie w głebokim średniowieczu, w ustrojach wieców plemiennych...".  I dalej: "Polacy szli pod Grunwald jako rycerze, a wrócili jako wolna szlachta. (...) Można powiedzieć, że wolność szlachty była gwarantem wolności kraju, w którym co 10-15 kilometrów stał dwór - mała forteca.".

  Jacek Komuda działa też w grupach rekonstrukcyjnych:

  "Nawet dwa konie.  Mam też pełna zbroję husarską i rynsztunek wszystkich formacji kawaleryjskicj I Rzeczpospolitej. (...) Kiedy piszę o husarii mam w pamieci rekonstrukje bitew, w których brałem udzial.  To bezcenne doświadczenie, które poprawia jakość i wiarygodnośc prozy.".

  Niestety nie czytałam żadnej książki Jacka Komudy i nie jestem w stanie tego sprawdzić.  Mam jednak nadzieję, że jego powieści są równie dobre, jak cytowany powyżej wywiad.  Na zakończenie jeszcze jeden cytat - z wypowiedzi Lecha Kaczyńskiego:

  "Ależ proszę państwa - nasza historia jest taka, że najpierw zatrzymaliśmy na kilkaset lat ekspansję Niemców na Wschód, potem parcie islamu na zachód, a w końcu pochód rewolucji bolszewickiej.  W międzyczasie stworzylismy pierwszą w Europie republikę z obieralnym, odpowiedzialnym przed prawem władcą i zasadą równouprawnienia religii, a w dwudziestym wieku powiedzieliśmy "nie" Hitlerowi, zmuszając Zachód do przystąpienia do wojny z nim, i tworząc Solidarność doprowadziliśmy do upadku Sowiety.".