Rocznica 17 września w Katowicach

My też zorganizowaliśmy uroczystość. My, niezrzeszeni a spontanicznie obecni pod symbolem okupacji sowieckiej (w imieniu których piszę), KlubGP w NS i kibice piłkarscy (nie wiem czy wolno mi ich reklamować?). Monument poświęcony "wyzwolicielom" wciąż przestrzega w środku miasta, sieje grozę wspomnień (pepesza odbezpieczona!). I tu jest grupa obywateli, którzy czynią starania o usunięcie straszydła z centrum. Przypomnieliśmy sobie tam, w pięknie utrzymanych rabatkach wokół "monumentu", co zawdzięczamy bohaterom obelisku. Wspomnienia były wspólne i indywidualne, a te wzruszające, drastyczne, wstrząsające. Trzeba było po tym pójść się pomodlić za ofiary wojny, represji, "wyzwolenia". Kościół św.Kazimierza, o charakterystycznej dla wielu budowli regionu, nie tylko sakralnych, przyciągającej wzrok architekturze autorstwa Teodora Talowskiego i wnętrzu zdobionym polichromią zawierającą motywy figuralne i ornamentalne, o charakterze secesyjnym, był doskonałym miejscem na refleksję o losie budowniczych niepodległego państwa polskiego w międzywojniu i o doli obrońców ojczyzny, powstańców, partyzantów, konspiratorów.