To dałoby się zbadać, ale potrzeba aktywności liderów

podziemia.***
Trudno bowiem sieć odtworzyć z poziomu szeregowego redaktora, drukarza, kolportera czy czytelnika. Liderzy jednak w większości, mam wrażenie, reagują niechętnie na takie sugestie, nie dają się wciągać w żadne "kombatanctwo", a tych którzy temat poruszają podejrzewają o niecne pobudki.

Taki stan umysłów nie tylko liderów, ale także znacznej części tej całej armii knujących przeciw czerwonemu wynika z nałożenia się dwóch czynników. Po pierwsze, wewnętrznego przekonania, że to  co się robiło przeciwko bolszewii było imperatywem moralnym, bezwzględnym obowiązkiem Polaka świadomego peerelowskiego zniewolenia i roli w tym zniewoleniu aparatu partyjnego, wojska i służb. Skoro był to obowiązek, to żadne wyróżnienie nie ma uzasadnienia - uważają. Są przekonani, że wyróżniać należy tylko tych, którzy wychodzą ponad swój obowiązek...

Wielu ludziom stojącym wówczas z boku i kręcącym się wokół własnych życiowych potrzeb trudno zapewne to zrozumieć.Dlatego doszukują się często jakiegoś drugiego dna takich postaw.

Drugim czynnikiem była... GW. Pamiętajmy, że to była nasza gazeta. Wszyscy tak ją traktowali. Pozostający w rękach nomenklatury Ruch i poubeckie nowe sieci kolporterskie blokowały, zdarzało się, dostawy do punktów sprzedaży tej naszej gazety! Tam pisało wówczas wielu dzisiejszych oponentów GW, na czele z Bronisławem Wildsteinem i Stanisławem Remuszko, którzy pierwsi odeszli. Ta postawa, o której wspomniałem wyżej w naturalny sposób tam się od początku manifestowała, ale też bardzo mocno była wspierana przez naczelnego. W kolejnych latach przywoływanie walki z czerwonym stawało się czymś dyskwalifikującym, wykluczającym z dyskursu publicznego "kombatanctwem", czymś gorszym nawet niż to czym się zajmował aparat w peerelu. Ten ostatni, przeciwnie, stopniowo rósł do dzisiejszego poziomu jedynie słusznych i sprawiedliwych, którzy mimo świadomości zagrożeń ze strony ciemnogrodu podjęli ryzyko wyjścia z komunizmu. Oczywiście byli też "bohaterowie" słuszni, o bohaterstwie, poświęceniu i męczeństwie których pisano na okrągło w ciągu 23 lat przy każdej rocznicy różnych wydarzeń.

Czy należy te postawy i tę walkę niewidoczną do tej pory przybliżyć ogółowi? Jeśli chcemy zniwelować różnice pomiędzy Czerwonym a Walczącym z Czerwonym, pomiędzy niezłomnymi, którzy nie dali się sponiewierać i zachowywali się z godnością a donosicielami i liżącymi klamki gabinetów różnych sekretarzy i ubeków, to nie. Nie, jeżeli konformista dostosowujący się do każdego pana ma być wzorem postawy obywatelskiej, a wzorem Polski mutacja PRLu pozostająca przedmiotem polityki innych państw. To jest właśnie istotą programu ideowego "naszej" GW, to jest rzeczywisty wymiar michnikowego "zasypywania podziałów", które różnym pięknoduchom jawi się jako szczyt szlachetnej postawy.

Nie wiem dlaczego IPN nie podjął tego tematu.

*** Te parę słów stanowi komentarz do wpisu Elig p.t. Ilu Polaków walczyło z komunizmem?