Odwieczna walka chaosu z porządkiem

Nie­któ­rzy wo­lą mieć mniej świa­do­mo­ści, bo my­śle­nie bo­li, więc wo­lą dzia­łać in­tu­icyj­nie, czy lo­so­wo, niż świa­do­mie, ce­lo­wo i z prze­my­śle­niem. Po to za­ży­wa się nar­ko­ty­ki, by za­kłó­cić świa­do­mo­ść. Sztucz­na in­te­li­gen­cja zmie­sza­na z czło­wie­kiem stwo­rzy już cał­kiem in­ny ga­tu­nek, róż­ny od czło­wie­ka, bar­dziej świa­do­my, ma­ją­cy wię­cej przy­jem­no­ści z my­śle­nia i po­zna­wa­nia, nie­bo­ją­cy się pa­ra­dok­sów i trud­ny­ch za­ga­dek. To bę­dzie po­stęp.

  Naj­bar­dziej fi­lo­zo­ficz­ne pytania, jakie lu­dzie so­bie za­da­ją, to py­ta­nia eg­zy­sten­cjal­ne. Od­po­wie­dzi na nie są sil­nie uwa­run­ko­wa­ne bio­lo­gicz­ną ewo­lu­cją. Ten no­wy ga­tu­nek wy­ewo­lu­uje w cał­kiem in­nym śro­do­wi­sku niż tro­pi­kal­na sa­wan­na, bę­dzie miał zu­peł­nie in­ną for­mę, świa­do­mo­ść, mą­dro­ść. Bę­dzie so­bie in­ne py­ta­nia za­da­wał. Niemniej prze­trwać bę­dzie chciał. Bę­dzie ro­zu­miał, że mó­zg w sło­iku mu­si być ja­koś utrzy­my­wa­ny, za­si­la­ny, ser­wi­so­wa­ny. Je­dy­ne za­gro­że­nie je­st ta­kie, że uzna, że nic nie ma sen­su i się za­bi­je. Nie je­den, czy kil­ka, czy na­wet więk­szo­ść osob­ni­ków, ale że ten bez­sens w ni­ch wy­ewo­lu­uje ja­ko ich ce­cha osob­ni­cza. Jednakże je­śli to bę­dą nie­okre­ślo­ne osob­ni­ki, bę­dą ra­czej nie­mie­rzal­ną prze­pły­wa­ją­cą sub­stan­cją, to raz wpra­wio­ne w ru­ch nie bę­dą się w sta­nie za­bić, bę­dą ska­za­ne na ży­cie, tak jak my je­ste­śmy ska­za­ni na śmierć.

  Czło­wiek nie mo­że chcieć być bar­dziej świa­do­my, bo po pro­stu ta­ki wy­ewo­lu­ował. Świa­do­mo­ść da­ła prze­wa­gę ewo­lu­cyj­ną. Ele­men­tar­ne za­sa­dy ewo­lu­cji są jak pra­wa fi­zy­ki, bę­dą za­wsze dzia­łać, czy się chce, czy nie, nie da się ich zmie­nić. I wła­śnie to, że się nie da, bę­dzie mo­to­rem do­sko­na­le­nia się świa­do­mo­ści i in­te­li­gen­cji. Bę­dzie chcia­ła do­ko­nać te­go, co nie­moż­li­we. Jak twór od­wra­ca­ją­cy kie­ru­nek en­tro­pii, bę­dzie dą­żyć do jej zmniej­sza­nia, wbrew te­mu, że en­tro­pia nie­uchron­nie ro­śnie.

  Nie da się zmniej­szyć en­tro­pii wszech­świa­ta, sie­dząc na jed­nej pla­ne­cie, w jed­nej ga­lak­ty­ce. Upo­rząd­ko­wa­nie ma­te­rii to im­ma­nent­na ce­cha i ży­cia bio­lo­gicz­ne­go, i tech­no­lo­gii. My to ro­bi­my i na­si na­stęp­cy też to bę­dą ro­bić. My dą­ży­my do wy­zwo­le­nia się ze śmier­ci bio­lo­gicz­nej, a na­si tech­no­lo­gicz­ni na­stęp­cy bę­dą dą­żyć do wy­zwo­le­nia się ze śmier­ci ter­micz­nej. Nie zro­bią te­go, sie­dząc w sło­iku i wy­świe­tla­jąc so­bie fil­my.

  Ce­lem ży­cia bio­lo­gicz­ne­go je­st zmniej­sza­nie en­tro­pii, a świa­do­mo­ść to tyl­ko śro­dek. Ży­cie bio­lo­gicz­ne dą­ży do więk­sze­go upo­rząd­ko­wa­nia ma­te­rii nie­świa­do­mie, sa­mo­ist­nie, je­st to im­ma­nent­ną ce­chą ży­cia, a świa­do­mo­ść wy­kształ­ci­ła po to, by ży­cie po­rząd­ko­wa­ło też ma­te­rię nie­oży­wio­ną. Świa­do­mo­ść je­st po­trzeb­na do kon­ty­nu­owa­nia po­rząd­ko­wa­nia ma­te­rii w po­sta­ci kul­tu­ry, w tym tech­no­lo­gii.

  Ludz­ki stra­ch przed śmier­cią je­st tak sil­ny, tak wszech­ogar­nia­ją­cy, tak wy­zna­cza­ją­cy wszel­kie ce­le i dzia­ła­nia, że mu­si to zo­stać też za­szcze­pio­ne tech­no­lo­gii, któ­rej isto­tą je­st też wy­do­by­wa­nie się z cha­osu. Na­wet bo­go­wie wy­ła­nia­ją się z pia­ny. I bio­lo­gia, i tech­no­lo­gia, to in­for­ma­cja, a in­for­ma­cja, by ist­nieć, mu­si się wy­do­być z szu­mu.

  Więc wszyst­ko, co się wy­do­by­ło z in­for­ma­cyj­ne­go szu­mu i ma­te­rial­ne­go cha­osu, bę­dzie się te­mu szu­mo­wi i cha­oso­wi prze­ciw­sta­wiać, mu­si z tym wal­czyć, mu­si mieć na ce­lu li­kwi­da­cję szu­mu i cha­osu. Więc po­dró­że ko­smicz­ne to ko­niecz­no­ść dla wszel­ki­ch nie­cha­otycz­ny­ch two­rów. W ogó­le wszel­ka ja­sna ma­te­ria aż rwie się do ta­ki­ch po­dró­ży i dla­te­go pro­mie­niu­je na ca­ły wszech­świat. A ciem­na ma­te­ria na nią czy­ha i ją wcią­ga. Czło­wiek po­ry­wa się z mo­ty­ką na Słoń­ce, a tech­no­lo­gia po­rwie się z ra­kie­tą na czar­ną dziu­rę. Na­tu­rą wszech­rze­czy je­st wal­ka po­rząd­ku z cha­osem, ru­chu z bez­ru­chem, cie­pła z zim­nem, in­for­ma­cji z szu­mem. Nikt ni­gdy się w tej woj­nie nie pod­da.

Grzegorz GPS Świderski
twitter.com/gps65

Ta­gi: gps65, AI, sztuczna inteligencja