Zdarzyło się 19 listopada

Kilka wybranych wydarzeń, które miały miejsce w dniu 19 listopada.

    W dniu 19 listopada 1765 roku w nieistniejącym dziś budynku Operalni przy ul. Królewskiej, odbyła się premiera „Natrętów” Józefa Bielawskiego. Był to pierwszy spektakl powołanego przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego stałego, zawodowego i publicznego zespołu. Nosił on nazwę „Aktorowie Narodowi Jego Królewskiej Mości”. Grał on w języku polskim przede wszystkim sztuki polskich autorów. Dopiero po kilkunastu latach usankcjonowano nazwę Teatr Narodowy.

   Operalnia Saska na rogu ulicy Królewskiej i Marszałkowskiej służyła teatrowi jedynie przez kilka lat. Szybko popadła w ruinę i została rozebrana w 1772 roku. Zespół przeniósł się do Pałacu Radziwiłłów na Krakowskim Przedmieściu, a 1778 roku do budynku na placu Krasińskich.

    W niepodległej Polsce stałym bywalcem Teatru Narodowego był gen. Kazimierz Sosnkowski. W 1935 roku Generał otrzymał (wraz z Ignacym Daszyńskim, Ignacym J. Paderewskim i Bogusławem Miedzińskim) Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury za krasomówstwo
 

   W dniu 19 listopada 1816 roku ukazało się „Postanowienie naznaczające założenie Szkoły Głównej pod imieniem Królewskiego Uniwersytetu” .  Na jego mocy car Rosji i król Polski Aleksander I , przychylając się do inicjatywy Stanisława Kostki Potockiego i Stanisława Staszica, podjął decyzję o utworzeniu Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Nowa uczelnia powstała z połączenia założonej w 1808 roku Szkoły Prawa i Nauk Administracyjnych oraz istniejącej od 1809 roku Szkoły Lekarskiej.

   Pierwszym rektorem Uniwersytetu został ks. Wojciech Szweykowski, wybitny profesor teologii, członek Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

   Ostatecznie Uniwersytet składał się z pięciu wydziałów: Prawa i Nauk Administracyjnych, Nauk Lekarskich, Teologicznego, Filozoficznego oraz Nauk i Sztuk Pięknych. 

   Studentem tego ostatniego wydziału w latach 1826-1829 był Fryderyk Chopin.

  Generał Kazimierz Sosnkowski przyczynił się do odbudowania dworku Chopinów w Żelazowej Woli i zorganizowania tam muzeum, najpierw od 1929 roku  jako przewodniczący Komitetu Wojewódzkiego, a następnie od 1932 roku – Komitetu Wykonawczego i Prezydium Stowarzyszenia „Komitet Dni Chopinowskich w Polsce”. Sam był dobrym pianistą.
 

   W dniu 19 listopada 1885 roku urodził się w Warszawie jeden z twórców Niepodległej Polski gen. Kazimierz Sosnkowski.

   Ojcem przyszłego Generała był Józef (19 III 1832 – ok. 1895), sędzia pokoju. Po jego śmierci Kazimierza wychowywała matka, Zofia z Drabińskich (1858 – 31 XII 1938), córka właściciela folwarku Gintowce w powiecie telszowskim na Żmudzi.

   Jego stryjecznym dziadem był Ignacy (ur. 19 IX 1790 w Sosnkowie pod Wyszogrodem,     zm. 1 IX 1856), który od grudnia 1806 roku służył w stopniu kapitana w armii Księstwa Warszawskiego  (5. pułk strzelców konnych). Uczestnik kampanii w latach: 1807, 1809, 1812 (w której otrzymał Krzyż Virtuti Militari), 1813 (ranny pod Lipskiem, został odznaczony Legią Honorową) i 1814 (w Gwardii Honorowej we Francji). Po upadku Napoleona I powrócił do kraju i w 1815 roku wstąpił do wojska Królestwa  Polskiego (4. p. strzelców konnych). W czasie powstania listopadowego awansował na pułkownika, walczył w szeregach „czwartaków” między innymi pod Grochowem; po powstaniu pozostał w Królestwie Polskim.
 
   Zasłużony klub warszawski – Polonia powstał w 1911 roku przy Warszawskim Kole Sportowym. Organizacja ta, skupiała większość ówczesnych szkolnych zespołów piłkarskich oraz osoby uprawiające wiele innych dyscyplin sportowych. W jej zarządzie były tereny warszawskiej Agrykoli -  jednego z niewielu miejsc, gdzie wówczas można było uprawiać sport. W 1911 roku, istniejące w ramach Warszawskiego Koła Sportowego  dwie drużyny gimnazjalne: Stella (Szkoła Konopczyńskiego) i Merkury (Szkoła Zgromadzenia Kupców) postanowiły połączyć siły. Stało się to za Wacława Denhoffa-Czarnockiego, który wymyślił także nazwę – Polonia (po łacinie Polska). Pierwszy mecz Polonia zagrała z inną warszawską drużyną – Koroną. Spotkanie odbyło się 19 listopada 1911 roku i zakończyło się wynikiem 4:3 dla Korony.

  Na początku zawodnicy grali w strojach w biało-czarne pasy i dopiero wiosną 1913 roku założyli czarne koszulki. Z tego powodu od lat 20. zaczęli być nazywani „Czarnymi Koszulami”.

   Po zajęciu Warszawy przez Niemców w 1915 roku, okupant zgodził się na działalność polskich organizacji sportowych. Dzięki temu  „Polonia Warszawa” przekształciła się formalnie w klub sportowy. Zebranie założycielskie odbyło się w dniu  8 października 1915 roku w mieszkaniu przy ul. Zgoda 12 z inicjatywy Tadeusza Gebethnera oraz Mariana Strzeleckiego.

   W 1928 roku klub wybudował własny stadion przy ul. Konwiktorskiej 4. W tym samym roku prezesem „Polonii” został gen. Kazimierz Sosnkowski. Pozostał nim aż do wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku. Generał położył wielkie zasługi dla rozwoju klubu. Starał się bywać na każdym meczu piłkarzy „Polonii”. Gdy ważne obowiązki państwowe uniemożliwiały mu obecność na trybunach zobowiązywał swego adiutanta do informowania go o wyniku meczu.