Rysuje się pewien układ geopolityczny z Polską

G. Braun wykreował swoją znaną ideę odnośnie roli Polski. Kondominium niemiecko-rosyjskie pod żydowskim zarządem powierniczym. Czy się komuś podoba czy nie ostatnio wszystko kręci się wokół tego słynnego zdania. Które niekoniecznie należy brać dosłownie. Braun dokonał pewnej syntezy haseł. Natomiast dzisiaj politycy i media zaczęły kreować pewne silne podziały, czerpiąc z tego zestawu, eksponując wartości wokół których Polska ma się obracać. Ta polityka zgrywa się częściowo z tym co mówiła Daria Dugina o czym wspomniałem. Twierdziła ona że przyszły świat przestanie być globalny z jednolitym centrum politycznym. Daria miała tu myśli do niedawną jawną dominującą rolę USA (czemu Duginowie oczywiście się przeciwstawiali) wraz z współpracującą Europą. Razem tworzący ideologiczne oraz cywilizacyjne światowe centrum narzucające globalnie swoje wartości. Daria twierdziła że świat ten odchodzi do przeszłości. Zamiast tego powstanie kilka dużych bloków politycznych, kreujących własny lokalny porządek. A mi się wydało, obserwując światowy bieg zdarzeń że coś jest w tym zamyśle. Daria po prostu mogła mieć dostęp do pewnych informacji czy planów powstających gdzieś na globalnych szczytach władzy i stąd jej pomysł na taką koncepcję.

Dzisiaj właściwie wydaje się być pewne że do tego zmierzamy. Nie przypadkiem już od dawna jest mowa o rosyjsko - niemieckim sojuszu. Od początku idea ta wydawała mi się naciągana. Po prostu poza paroma słownymi deklaracjami, w szczególności ze strony rosyjskiej (ktoś im tu wierzy?), nie poszły za tym żadne poważne działania. Ostatecznie dzisiaj właściwie nic nie wskazuje na istnienie takiego sojuszu. Jednak obecnie widać że uparte medialne forsowanie idei istnienia tego sojuszu miało swój cel, w szczególności w Polsce. Media i rząd wytworzyły wrażenie że Polska znalazła się między młotem i kowadłem. Nie mamy komu zaufać. Jedyną naszą szansą jest ... oczywiście zbudowanie naszego sojuszu. W takim układzie ostatnie działania naszego rządu (ale i UE) stają się jasne, spójne. Po prostu jesteśmy właśnie na etapie tworzenia lokalnych bloków geopolitycznych. Polska najwyraźniej ma pozostać poza blokiem, którym dzisiaj jest UE. Czy po prostu Zachodnia Europa. Stąd ciągły medialny atak na Niemców, na UE. Która swoja drogą czyni analogiczne kroki, tak prowadząc swoją politykę wobec Polski by nasz rząd miał swoje preteksty do tworzenia tych wszystkich sztucznych podziałów.
Wszystko się zazębia. Najpierw złe Niemcy i złe Ruskie. W tym roku rząd podbija stawkę poczynając prowadzić agresywną antyniemiecką i antyunijną politykę czy raczej retorykę. Podkreślane są wszystkie niezgodności, krzywdy. Z dość drugorzędnej sprawy KPO uczyniono kolejną, krzykliwą kość niezgody między nami i UE. Akurat teraz rząd występuje z projektem Reparacji a w historię tą stara się wmieszać Żydów. Jednocześnie zacieśniają się nasze związki z Ukrainą. Która ma nas poratować i węglem i prądem.
Z drugiej strony mamy zaś kolejne informacje typu: Bruksela wbrew Warszawie pracuje nad wspólnymi oszczędnościami prądu. Polskie kontrpropozycje wobec Komisji Europejskiej z małym poparciem. Jest to odpowiedź na ostatnią „inicjatywę” Morawieckiego i jego podróż po Europie, którą, pewnie nie przypadkiem, zakończył w Kijowie. Morawiecki wysunął swoje propozycje ale od początku była to jedynie gra pod polską publiczkę. Każdy polityk doskonale wiedział że niewiele z tego wyniknie, Morawieckiemu chodziło tylko o to by móc winą obarczyć Komisję UE, która odrzuca nasze propozycje. Tak ma uznać Polak nie myśląc o tym że ani nasz rząd ani Morawiecki nie zrobili nic by przekonać kogoś w UE do naszych pomysłów. Po prostu Morawiecki sobie gadał w zupełnej próżni. O czym świadczą i inne zdarzenia. Macron przykładowo po wizycie Morawieckiego oskarżył Polskę o podżeganie wojenne. A pani minister Moskwa bardzo krytycznie wypowiada się ciągle o unijnych planach oszczędności energetycznych deklarując że Polska na wszystkie nie może się zgodzić. Przykładowo: Moskwa: Przewodnicząca KE nie ma kompetencji, by zmuszać jakiekolwiek państwo do oszczędzania energii. Co w jakiś sposób jest znamienne gdyż pani Moskwa doskonale wie że oszczędności i tak nastąpią. Sami i tak to wdrożymy, ponieważ nie mamy innych możliwości. Zresztą już to się dzieje jak przyznaje. Moskwa doskonale wie że UE ma tu rację ale o co innego obecnie chodzi! Nie o prąd ale kolejny krok prowadzący do podziału. UE robi swoje a my swoje. I pan Kuźmiuk w ostatnim wpisie swoje. Na rzecz tej samej sprawy. Tego samego podziału.

Którego celem jest stworzenie dziwacznego bloku politycznego. Zwanego jako Międzymorze? Polska, Litwa, Ukraina. Może Czechy i Słowacja. To chyba będzie to. Mamy stanąć i oprzeć się domniemanemu blokowi Niemcy - Rosja. Wbić klin. Tylko że chyba każdy widzi jak słaby jest ten nasz blok porównując z resztą. Szczęśliwie obecnie dochodzi do kolejnych zdarzeń, które nadają jakiś pozór sensu tej strukturze. Przykładowo ostatnie ukraińskie sukcesy wytwarzają kluczowe poczucie bezpieczeństwa. Co jest naprawdę ciekawą rzeczą. Przykładowo ostatnio sporo czasu spędziłem przekonując tutaj że rząd prowadzi samobójczą politykę akurat teraz idąc na udry z Niemcami. Zadawałem podstawowe pytanie: co jeśli na Ukrainie wydarzy się coś złego? Jak sobie poradzimy mając wroga za Odrą? Rząd byłby skompromitowany a opozycja triumfująca. Zamiast tego mamy sytuację odwrotną. Ukraina prze naprzód. Póki co tego czegoś złego nie widać. A rząd dostaje jakieś karty do ręki, która niedawno wydawała się pusta. Ciekawa sprawa! Przypadek czy ... rząd wiedział co robi? Tylko skąd?
Trudno o inne wyjaśnienie jak to że pewne ludki na górze wiedzą to i owo i dlatego nasz rząd wziął się za wydawałoby się skazane na porażkę przedsięwzięcie. Oczywiste jest że gra toczy się wysoko. Ktoś rozdziela role na samej górze. A Morawiecki robi to co robi gdyż właśnie stamtąd dostał informacje (i polecenie) żeby to właśnie robić, gdyż gdzieś tam dbają by jego misja się powiodła. Przynajmniej na razie.

I na razie wydaje się być dobrze. Tworzymy to Międzymorze. Integracja z Ukrainą postępuje. I zapewne będzie postępować. Wraz pogłębianiem się podziałów między nami i UE. Widać że to ma być właśnie sposobem rządu na sukces. Wytworzenie wrażenia odrodzenia starej dobrej Rzeczypospolitej. Jest Polska. Litwa. Ukraina. Będzie można się tym karmić podczas kiedy wciąż nierozwiązany jest problem węgla, gazu i prądu. Ale już Ukraina obiecuje węgiel i prąd. Choć jak się zdaje w niewystarczających ilościach.

Tak to obecnie wydaje się wyglądać i można wyciągnąć z tego pewne wnioski.
Po pierwsze nasza nowa międzymorska rzeczpospolita będzie wciąż bardzo słabym krajem i wymaga opieki wyższych sił by przetrwała. Jakie to siły? Skoro nie niemieckie ani rosyjskie no to zostają ... żydowskie. Ten cały zarząd powierniczy. Oczywiście, tak naprawdę w tle jest Wielki Sojusznik zza Oceanu ale ten ma i będzie mieć coraz więcej swoich problemów. Wewnętrznych oraz związanych z Chinami. Pamiętajmy że dopiero jesteśmy na etapie tworzenia bloków. Nadchodzi czas na te azjatyckie. Więc mowa o żydowskim zarządzie powierniczym nie jest bez sensu.
Po drugie, no właśnie, dopiero zaczynamy. Będzie się dziać a nasze położenie jest takie dość nijakie. Trudno sobie wyobrazić byśmy uniknęli kłopotów gospodarczych. A te będą wodą na młyn opozycji. Tak naprawdę nasza mała rzeczpospolita wydaje się być skazana na porażkę i kolejne rozdarcie sukna. Z pewnością będzie gorąco politycznie w naszym kraju. Z jednej strony za Odrą wciąż jest UE, kojarząca się ze starymi wygodami. A z drugiej, ktoś, kto nie chce byśmy się pogodzili z krajem za Odrą. Czyli różowo nie będzie.
Po trzecie każdy powinien sobie uświadomić jak wysoko toczy się gra i jak słabą pozycję zajmujemy a nasz rząd w takim układzie nie ma najmniejszych szans na niezależność. Przeciwnie. Paląc mosty na Odrze skazuje się nieodwołalnie na łaskę swoich protektorów.
Których celów nikt tutaj nie zna ale możemy być pewni że raczej nie o Polskę im chodzi. A gra może być naprawdę ciekawa.
Przykładowo... gdyby nie Putin i jego beznadziejne posunięcia na Ukrainie nie doszłoby do tego co mamy. Co też (naprawdę!) powinno dawać do myślenia...

Jeszcze będzie się dziać!