Pegasus zamiast białego konia dla Tuska?

“Aurea prima sata est aetas.” A potem już tylko “złom żelazny i głuchy, drwiący śmiech pokoleń”. Ot, taki krótki opis dziejów od Owidiusza po Borowskiego, barda z pokolenia Baczyńskiego, potwierdzający starą prawdę, że lepiej już było, a przekleństwo: obyś żył w ciekawych czasach, wciąż krąży nad światem. I pal je licho. Mnie owa globalna groza wojny, pandemii, degradacji klimatu, klęsk żywiołowych, libertyńskiego progresu,no, po prostu armagedonu nie przeraża, ani nawet nie budzi jaskółczego niepokoju, naturalnie jeśli przyjąć, że życie to sen wariata. Może więc jestem śniącym wariatem?
Coś ze swej egzystencjalnej lekkości bytu odnajduję w postawach populacji z filmu “Nie patrz w górę”. Pesymistyczny moralitet w gwiazdorskiej obsadzie nie odkrywa zresztą Ameryki. Mickiewiczowskie płazy w skorupach, samoluby z “Ody do młodości” pasują jak ulał do obrazu naszych potomnych tuż przed zagładą. Czyżbym był jednym z nich? Zastanawiam się jedynie, czemu tym inspirującym filmem, który i na mnie wywarł wrażenie, ekscytują się głównie środowiska lewicowe? Bowiem to właśnie wzmaga moją czujność, jak wszystko, co kręci awangardę modernizmu.
W krajowej polityce takim afrodyzjakiem niczym krople walerianowe dla kotów, jest dla oszołomów Pegasus. Opozycja już zainscenizowała komisyjny teatrzyk w senacie. Spektakl jest dość monotonny, pozbawiony jakiegokolwiek napięcia, bo z góry wiadomo które postaci to czarne charaktery, a które ofiary. Lecz jako amator mocnych wrażeń żywię nadzieję, że marszałek Grodzki wraz ze swoim ego ukartowali imponujący Grande Finale. Otóż po wnikliwym, bezkompromisowym dochodzeniu komisarze wydadzą druzgocący dla reżymu werdykt. Ponieważ Prawo i Sprawiedliwość wygrywało wybory dzięki inwigilacji opozycji Pegasusem, należy te parlamentarne unieważnić, a prezydenckie skasować impeachmentem Andrzeja Dudy. I Donald Tusk zostawiając w stajni ochwaconego białego konia, ruszy na Pegasusie po władzę.
Ale pierwszym, acz niezbędnym, krokiem do zdemolowania kliki kaczystów muszą być równie miażdżące co senackiej,efekty dochodzenia sejmowej komisji śledczej. Najpierw wszak trzeba ją powołać. Tymczasem z kuluarowych wyliczeń głosów przy stuprocentowej frekwencji wynika remis 230 do 230. Szachowy pat zniweczyłby oczywiście nadzieje opozycji na blitzkrieg. W praktyce rzecz jasna nie ma co marzyć o pełnej frekwencji. Zatem przed środowym głosowaniem, jeśli do niego dojdzie, w co wątpię, napięcie sięgnie zenitu. Ciekawe, jak stoją zakłady u bookmacherów? Zwłaszcza,
że właśnie zmarł były funkcjonariusz CBA wdrażający system Pegasus, podobno na Covid. Akurat, jak sugeruje mecenas Giertych, człowiek
o nieposzlakowanej opinii. “Wolne” media już docierają do prawdy.
Teraz pora na moją pointę śniącego wariata. Czemu mam się lękać jakiejś wojenki tuż za polską granicą, zarazy jednako dotkliwej dla całego świata, która wprawdzie kładzie ludzkość pokotem do łóżek, ale coraz rzadziej do grobów, jeśli te horrory bledną przy grozie inwigilacji Pegasusem?
A ponieważ mnie ta skrzydlata szkapa ani ziębi, ani grzeje, sypiam spokojnie, choć krótko, bo w nocy oglądam mecze tenisowe turnieju Australian Open.
 
Sekator
 
Ps. 

- Czy ciebie rzeczywiście nie napawa lękiem widmo rosyjskiej agresji na Ukrainę? - pyta mój komputer.
- Od kiedy wiem, że prezydent Biden ćwiczy przed lustrem srogie miny, bo zamierza po ewentualnej agresji zgromić nimi Putina i zagrozić Rosji dotkliwymi sankcjami, ufnie spoglądam w przyszłość - uspokajam Eustachego.