Jeszcze kilka lat temu nie było parcia na huczne świętowanie 11 listopada. Lewicowe czy platformerskie władze „prześlizgiwały” się po tej dacie „z wielką nieśmiałością”, a gdy już zabierano się na poważnie do organizacji obchodów (np. „Orzeł może”, czy raczej „Ożeł morze”) - wychodziło to co nieco pokracznie...
Za to oddolnie organizowane pochody Polaków atakowała solidarnie policja we współpracy z niemieckimi lewakami z „Antify”, pod czujnym okiem TVN-u i GW (stop „faszyzmowi”!).
Na szczęście to już jest przeszłość; służby mają teraz co innego na głowie (obsługa niszczarek to absorbujące zadanie), a „Antifa” ma dziś pełno roboty u siebie (tzn. ochronę nielegalnych imigrantów przed rodzimym nazizmem).
Nie wiem, czy to bliskość niedawnych Zaduszek, czy może jakiś inny powód, ale dla mnie radosny Dzień Niepodległości splata się zawsze z pewną nostalgią. I z tęsknotą za tamtymi wspaniałymi ludźmi, za tymi chwilami uniesień, jakie musiały towarzyszyć odzyskiwaniu wolnej Ojczyzny.
Wspomnienie wkroczenia legionów do istniejącej przez 123 lata tylko w sercach Polaków Rzeczypospolitej, sama bitwa okrzyknięta potem Cudem Nad Wisłą, czy wszelkie wcześniejsze i późniejsze akty heroizmu naszych rodaków wywołują u mnie zawsze przypływy wzruszenia. Zwłaszcza, gdy pomyślę o tych najmłodszych bohaterach – polskich dzieciach, dzielnie wspierających dorosłych żołnierzy. Obrona Lwowa, czy Powstanie Warszawskie – to również historia ich walki. Czy możemy się od nich czegoś nauczyć? Ależ tak! Musimy odzyskać zabrane nam przez komunę i post komunę prawo do obrony. Dziś to jest jedno z największych wyzwań dla Polski i Polaków.
PRAWO DO OBRONY
Od zawsze żył w narodzie (dziś trudno uwierzyć)
Szacunek dla munduru polskiego żołnierza.
W starych filmach, i książkach, i ustnych przekazach,
W pieśniach, na fotografiach, na słynnych obrazach –
Wszędzie głoszono chwałę polskiego oręża
Cześć oddając żołnierzom – najdzielniejszym z mężczyzn...
Na ich widok uśmiechał się każdy radośnie,
Czując dumę, od której serce w piersi rośnie.
Nie skąpiły całusów i kwiatów dziewczyny
Tym, co Polski szli bronić. Gotowym, by zginąć!
(Bo nie masz na tym świecie oddania większego
Niż krew przelać w obronie kraju ojczystego...)
Temu też – w chwilach próby, nie mówiąc nikomu
Młodzi chłopcy cichaczem uciekali z domu
Do wojska się zaciągnąć... Przed komisja stając,
Jak struny się prężyli (dorosłych udając),
By móc walczyć i polec – jeśli będzie trzeba,
Lub z medalami wrócić, gdy tak zechcą nieba...
Dziś nie ceni się przysłów związanych z mundurem:
„Cóż to za chłop bez wojska?” „Za czym panny sznurem?”
Armii dziś wyznaczono inne priorytety;
Dla pieniędzy się idzie do wojska (niestety).
Koszar strzeże ochroniarz (serio) – to są szczyty!
Żołnierz jeździ na misje, by ... spłacać kredyty...
Ponoć nic nam nie grozi! Wokół przyjaciele,
Więc dwie matki pokornie ssie bezmyślne cielę
Wierząc: jakoś to będzie. Wojny skasowano.
Zawsze można się poddać, gdy u progu staną...
Łatwo zniszczyć legendę, trudniej odbudować;
Słucham mowy pokrętnej – słowa, słowa, słowa...
One sączą truciznę, rozmywają sprawy,
Pozbawiają nasz naród do obrony prawa!
Nie masz ducha w narodzie, nie masz w nim i siły;
Rozum śpi, choć demony na nowo ożyły...
... Więc bawcie się lalkami, chłopcy zniewieściali,
Pokój nie będzie wieczny... Gdy hordy ze stali
Zabiorą wam, co macie najdroższego w świecie,
Gdy na szali postawią życie waszych dzieci,
Nie skamlajcie o litość – wasz świat już przeminął.
Do gardła trzeba skoczyć! Wygrać – albo zginąć...
(z tomiku „Pro publico bono”)
PS Zapraszam na moje koncerty okolicznościowe:
8.11.br. – godz. 17'00” MDK w Opocznie, Biernacka 4.
10.11.br. – godz. 18'00” - Cedynia – Marii Konopnickiej 10.
A w programie m.in.
MODLITWA
https://www.youtube.com/watch?v=VXeL29YEMLo
HONOR I GNIEW
https://www.youtube.com/watch?v=vr9G2gjgI8A
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 2018