Kto i dlaczego głosuje na Trzaskowskiego

Stoimy przed historyczną szansą rozwoju porównywalnego z najlepszymi okresami I RP i II RP. Po dwóch dziesiątkach lat i wielu trudach wreszcie udało się na szerokie wody wyprowadzić obrosły skamielinami PRLu polski okręt, wciąż jeszcze spowity grubymi lianami zależności rozkładających w amorficzne truchło. Wybitni polscy przywódcy z Jarosławem Kaczyńskim na czele zdołali pozyskać dla swoich wizji silnej ,nowoczesnej, zachowującej tożsamość, dumnej Polski, najlepszych z najlepszych, którzy przyciągają kolejnych wspaniałych ludzi. Wyrwanie Polski z pułapki „brzydkiej panny bez posagu”, która była w istocie przedłużeniem peerelowskiego drenowania w przemeblowanej konfiguracji, wymagało nadludzkiego wysiłku i poświęcenia. Nie do końca jednak wyrwaliśmy się. Poodcinane pęta pasożytnicze całą swoją potężną moc życiową uruchomiły, by z powrotem opleść żywiciela. Przybrały przyjazne barwy i uwodzą. Kogo?

Szeroki temat, nie sposób krótkim tekstem wyczerpać, warto jednak zwrócić uwagę na pewne mechanizmy, jakie wykorzystywane są do kierowania ludzi przeciwko nim samym i środki. Przede wszystkim znana od co najmniej 70 lat nadrzędność wpływu otoczenia nad własnym postrzeganiem jednostki. Jeśli troje ludzi po kolei powie, że pies to kot, to czwarta też to przyzna, a w najlepszym przypadku nie zaprotestuje. Kluczem jest powtarzanie tego samego przekazu przez różne podmioty. Totalni, jak sami siebie określili, dysponują środkami przekazu, którymi oplatają nas ze wszystkich stron od telewizji po internet, w każdej różnicując przekaz pod poszczególne targety.

W realizowanym przez Totalnych eksperymencie psychosocjologicznym trójkę powtarzającą absurd zastępuje prawdziwa ściana medialna przytłaczająca wszystkich. Jeśli kogoś nie wprowadzi w matrix wprost to pośrednio, poprzez tych, których wprowadzi. Wówczas spotykamy się z odpowiedzią, „nie oglądam TVN”, gdy zwracamy uwagę np. tłiterowiczowi, że gada TVNem - to właśnie taki przypadek.

Wpływ otoczenia nie tylko decyduje, ale także czyni z przekręconego, jeśli to przekaz fałszywy, ogniwo przekręcania następnych. Osoba taka przyjmuje taki przekaz za własny, buduje na nim jedność plemienną z innymi przekręconymi i poczucie swojej wyjątkowości postrzegając tych, którzy nie przyjęli przekazu za gorszych i groźnych, gdyby mieli zająć pozycje decydentów. Co więcej, przekręcenie zwiększa podatność na następne przekręcenia zgodne z wcześniejszymi. W ten sposób powstaje cała fałszywa narracja. Konstrukcja ta jest tak silna, że nie sposób przebić się z jakimikolwiek argumentami, nawet najbardziej oczywistymi. Towarzyszy temu odmowa wiedzy, a wszelkie źródła traktowane są jako niewiarygodne, jeśli podważają narrację. Podświadomy dysonans poznawczy wywołuje agresję i nienawiść. Jeśli jakimś cudem wejdziemy w rozmowę z taką osobą, to usłyszymy sekwencję fałszów składających się na narrację, wymienioną jednym tchem. Próba zgłębienia dowolnego elementu tej sekwencji, weryfikacji prawdziwości prowadzi do agresji i tym samym kończy rozmowę.

Wśród metod manipulacji jest kilka wiodących. Klasyczna manipulacja opiera się na zmianie akcentów. To, co ważne marginalizuje się, a to, co drugorzędne, wyolbrzymia. Jej odmianą jest pomijanie tego, co ewidentnie przeczy fałszywej tezie i tworzenie całkowitej fikcji. Latami budowana w ten sposób narracja składa się wyłącznie z fałszywych etykiet, które wyrzuca z siebie jak z automatu osoba z powyższego przykładu.

Metod manipulacji jest wiele i wszystkie odnajdujemy w codziennych produkcjach TVN i zaprzyjaźnionych mediów. Już 150 lat temu ponad trzydzieści opisał Schopenhauer, warto zaglądnąć do tej klasycznej pozycji. Powinna stać się lekturą obowiązkową w szkołach jako środek uodparniający na fałszywy przekaz.

Klasyczne manipulacje mają jakieś zaczepienie w rzeczywistości. Dzisiejsi Totalni opisani w moim poprzednim tekście w swojej walce z Prawem i Sprawiedliwością nie mają zbyt wiele takich możliwości. Sięgnęli więc po manipulację, która nie wymaga jakiegokolwiek odniesienia do rzeczywistości - odwracanie. Jest diabelsko prosta. Polega na przypisywaniu sobie tego, co jest zasługą PiSu i oczernianie PiSu tym, co sami reprezentują, co mówią, co robią, za co są odpowiedzialni. Skuteczność ciosu na odlew. Oszałamia i ...jest przyjmowany. Odzywa się mechanizm odrzucenia samej możliwości tak bezczelnego, łatwo weryfikowalnego kłamstwa. Przyjmujemy wszak, że coś w tym musi być i odzywa się spiskowa część naszej natury. Jest to niezwykle skuteczna manipulacja, przynosząca nie tylko doraźne, ale także długofalowe korzyści. W przypadku tych, którzy pozostaną z powyższym wrażeniem, otworzy spiskową część narracji, a zatem podatność na kolejne odwracania z założeniem ukrywania tego jak jest, a w przypadku tych, którzy zadadzą sobie trud sprawdzenia przekazu, irytację i ...agresję, która zaognia konflikt. Największe spustoszenie odwracanie wywołuje u największej części populacji, która sprawami publicznymi interesuje się w niewielkim stopniu, powierzchownie, żyjąc swoimi sprawami. Pozostaje w ich odbiorze szum informacyjny typu „nie wiem, czy on ukradł, czy jemu ukradli, ale coś miał wspólnego z kradzieżą”. Co więcej, samo słowo „kradzież”, czy w podobnych odwracaniach, „kłamstwo”, „przekręt”, „oszczerstwo”, „niegodziwość”, „zaprzaństwo”, „korupcja” „przestępstwo” „zbrodnia” stępia się i przestaje wywoływać oburzenie. Podobnie z zachowaniami pozytywnymi, godnymi, wielkodusznymi, z poświęceniem, z prawdą, oddaniem, gdy przypisywane są przez Totalnych sobie.

Niestety tu muszę skończyć, obowiązki wzywają. Jeszcze o paru manipulacjach warto byłoby powiedzieć. Miał być też przegląd najbardziej podatnych targetów tych manipulacji, ale może przy innej już okazji.