Plagiat czy pogrom Komorowskiego ?

1. Wczoraj w warszawskiej hali Expo kandydat na prezydenta RP Andrzej Duda zaprezentował swoją „Umowę Programową z Polakami” opartą o 4 filary - rodzinę, pracę, bezpieczeństwo i dialog.
Ta umowa programowa zaprezentowana przez Andrzeja Dudę jest oparta o program wyborczy Prawa i Sprawiedliwości przyjęty na Konwencji naszej partii i opublikowany  wiosną 2014 roku z pewną modyfikacją dotyczącą dialogu społecznego, który kandydat uczynił jednym z 4 filarów.
W tej sytuacji wczorajsza reakcja na ten program Kancelarii prezydenta Komorowskiego (jego rzeczniczki prasowej czy też doradcy Tomasza Nałęcza) i określenie go plagiatem programu urzędującego prezydenta jest posunięciem tak absurdalnym, że aż żenującym (Komorowski mówił o rodzinie, konkurencyjnej gospodarce, bezpieczeństwie i integracji w ramach Unii Europejskiej podczas Święta Niepodległości 11 listopada 2014 roku w Warszawie).
Trudno w tej sytuacji oprzeć się wrażeniu, że najbliższe otoczenie prezydenta Komorowskiego wypowiedziami i zachowaniami dostosowuje się do poziomu swojego pryncypała, który na przykład podczas wizyty w japońskim parlamencie wszedł w butach na krzesło spikera izby, po to tylko aby zrobiono mu atrakcyjne zdjęcie.
2. Zresztą czy prezydent, który przez 5 lat „żyrował” każde posunięcie rządu Donalda Tuska, a później Ewy Kopacz w tym tak „prorodzinne” jak podniesienie wieku emerytalnego dla kobiet o 7 lat (a dla tych pracujących w rolnictwie aż o lat 12) i mężczyzn o 2 lata (dla tych pracujących w rolnictwie aż o lat 7), podwyższenie stawek podatku VAT skutkujące dodatkowymi obciążeniami Polaków kwotą przynajmniej 5 mld zł rocznie, ustawą refundacyjną leków powodującą wzrost współpłacenia pacjentów do ponad 40%, czy wreszcie ustawą o obligatoryjnym pójściu do szkół dzieci 6-letnich, poważnie może mówić o tym że działa na rzecz polskiej rodziny?
Jego współpracownicy wymieniają przy tej okazji inicjatywę wprowadzenia Karty Dużej Rodziny (była to wprawdzie ustawa rządowa) i oczywiście trzeba ją uznać za krok w dobrą stronę.
Tyle tylko, że ta Karta zawiera dodatkowe ulgi na przejazdy komunikacją publiczną dla rodzin z trójką i większą liczbą dzieci i ulgowe korzystanie z obiektów sportowych i instytucji kultury zaproponowane przez samorządy dla „swoich” wielodzietnych rodzin i niewiele więcej, co jest kroplą w morzu najważniejszych potrzeb wielodzietnych rodzin.
W tym miejscu trzeba przypomnieć prezydentowi Komorowskiemu za raportem GUS o biedzie w Polsce, że w 2013 roku a więc w czwartym roku jego prezydentury ponad 26 proc. małżeństw z czwórką i większą liczbą dzieci, blisko 10 proc. małżeństw z trójką dzieci, 4 proc. małżeństw z dwóją dzieci, 2,5 proc. małżeństw z jednym dzieckiem i blisko 9 proc. rodzin z jednym rodzicem i dziećmi na utrzymaniu znalazło się poniżej progu skrajnej biedy (są to rodziny w których niski poziom dochodów powoduje biologiczne wyniszczenie człowieka).
Niestety takich „prozaicznych” potrzeb jak zapewnienie pełnego wyżywienia dzieciom i ich rodzicom w wielodzietnych rodzinach, prezydencka Karta Dużej Rodziny niestety nie przewiduje.
3. O zapewnieniu bezpieczeństwa Polakom przez rządy Platformy i PSL-u i prezydenta Komorowskiego, nawet nie wypada wspominać.
Rozmontowanie polskiej armii, cięcia w wydatkach na zbrojenia (od 2008 do 2013 roku nie wydano na nie przynajmniej 10 mld zł przewidzianych w kolejnych rocznych budżetach), podpisane niekorzystnego kontraktu na zakup gazu z Rosjanami dzięki któremu kupujemy najdroższy w Europie gaz, czy skandal z budową Gazoportu w Świnoujściu, to tylko niektóre z przejawów tego bezpieczeństwa, którym chwali się prezydent Komorowski.
Moim zdaniem upublicznienie programu Dudy w nadchodzących 2 miesiącach i jednocześnie dostarczenie pełnej wiedzy Polakom o 5 latach „osiągnięć” prezydentury Komorowskiego, to będzie nie plagiat ale pogrom urzędującego prezydenta.