Zwycięstwo jest możliwe, czyli trawiaste zakorzenienie

Narzekania, narzekania. Że znowu PiS przerżnie wybory i to oczywiście jego wina. PiS to, PiS tamto. Tego nie widzi, tego nie chce zrozumieć.  Generalnie są ci nasi PiSowcy do niczego.  PiS do niczego, Duda do niczego. Nic dziwnego, że wybory przegrywają.  I przegrywać będą! - słyszę z różnych stron. Gdyby policzyć ilość negatywnych, nieprzychylnych PiSowi, i jego prezydenckiemu kandydatowi, wpisów na Naszych Blogach, wyszłoby pewnie, że pobiliśmy nawet GW. Nie dziwi mnie, że krztuszący się papierosem, jąkający się Adaś takie banialuki serwuje.  Ale gdy wchodzę na Nasze Blogi i podobne opinie czytam, zaczynam się zastanawiać, co się dookoła dzieje.

Rozumiem zaniepokojonych, tak jak rozumiem moich kolegów kibiców, którzy zawsze, dosłownie za każdym razem, wieścili klęskę polskiej reprezentacji, również przed pięknym Zwycięstwem Warszawskim, kiedy to nasza husaria rozniosła na polskich rumakach przekonanych o swojej wyższości Niemców, a zarazem obecnych mistrzów świata.
Zamiast popaść w panikę, postanowiłem zastanowić się nad czynnikami, jakie decydują o wynikach wyborczych partii politycznych - różnych partii – aby zobaczyć ile winy za swoje porażki ponosi PiS.
 
Weźmy, na przykład, republikanów w USA, konserwatystów w Kanadzie, czy choćby nieśmiertelny PSL w Polsce.  Wszystkie te partie w ostatnich dekadach są na swój sposób skuteczne.  Czemu więc zawdzięczają swoją skuteczność i co zrobić, aby mający od wielu lat duże poparcie PiS jednak te wybory wygrał?

Na początku postawię karkołomną tezę i uznam, że statystycznie biorąc, politycy wszystkich partii są mniej więcej tak samo skuteczni w prowadzeniu polityki, i że średnio mają podobny poziom inteligencji, bez względu na przynależność partyjną.
Gdy pomyśli się o sukcesach wyborczych zwycięskich, lub niepokonanych partii, jednym z wyraźnie widocznych czynników jest pewna przychylność mediów.  Partie, na które media patrzą przez palce, i tolerują liczne „niedociągnięcia”, mają z definicji przewagę nad przeciwnikami. Wiadomo, kto w Polsce ma przychylność mediów po swojej stronie, i wiadomo, że jest to niestety czynnik dla PiSu bardzo niekorzystny.  W najbliższym roku nie będziemy w stanie tego zmienić.

A jednak pomimo nieprzychylności mediów, czasem udaje się partiom wygrywać wybory. Trudno posądzać media w USA i Kanadzie o sprzyjanie partiom konserwatywnym lub republikańskim. A jednak, obie te partie od jakiegoś czasu wybory w tych krajach wygrywają.

Jak one to robią?   Kluczem jest poparcie społeczne, oddolne inicjatywy zwane po angielsku „grass roots”. Zbudowane są one na kombinacji programu partii atrakcyjnego dla przeciętnego obywatela i aktywności zwolenników partii w lokalnych społecznościach, dzięki którym ów program staje się dla zwykłych obywateli zrozumiały.  Tak rodzi się „grass roots”. Obojętne czy to polityka czy sport, jeżeli coś nie jest „grass roots”, to nie będzie miało długoterminowego sukcesu.  Wiedzą o tym politycy za oceanem.  U nas to „trawiaste zakorzenienie” po mistrzowsku opanowali politycy w PSLu.  Pomijam już tu kwestie wiarygodności wyborów i (nie)uczciwości całego procesu. Faktem jednak jest, że poprzez zakorzenienie w lokalnych społecznościach PSL potrafi zazwyczaj zdobyć parę procent głosów więcej niż zazwyczaj się przewiduje, i partia ta niezmiennie wchodzi do parlamentu, często współtworząc rząd.

Dlaczego trawiaste zakorzenienie jest ważne? I dlaczego ważniejsze jest od wielkich korzeni dębowych (jakie zapewne chcielibyśmy w PiSie kultywować)? Otóż dębów w lesie jest mniej niż źdźbeł trawy na łące, a na dodatek nawet największe dęby mogą zostać połamane przez wiatr, podczas gdy trawy przetrwają każdą burzę.

Na trawiastym zakorzenieniu, lub inaczej mowiąc, inicjatywach oddolnych, zbudowany został sukces idei konserwatywnej the Tea Party w USA. Na tej samej zasadzie wybory w Kanadzie wygrali konserwatyści, którzy przekonali imigrantów do głosowania na torysów, coś, co, czytając mianstreamowe gazety i oglądając telewizję, wydawało się zupełnie niemożliwe.  Według przekazu mainstreamu wydawało się absolutnie wykluczone, aby imigranci głosowali na konserwatystów. A tak właśnie się stało. Podobnie jak niemożliwe wydawało się zwycięstwo Busha nad Gore’em w USA. A to jednak republikanin został prezydentem.
 
Kluczem do „grass roots” poparcia dla partii jest połączenie obywatelskich inicjatyw zwolenników partii z wyraźnym przekazem polityków, że głosowanie na nich jest dla lokalnych społeczności korzystne.  Gdy wydawało się, że Bush nie ma szans w pojedynku z Alem Gore, w mediach huczących o przewadze kandydata demokratów, pokazano wśród wielu wywiadów z osobami opuszczającymi lokale wyborcze, jeden, który uderzał swoja prostotą. Pewien pan powiedział, że zagłosował na Busha. Zdziwiona dziennikarka zapytała, dlaczego.  Odpowiedź pana była prosta: ktoś musi zadbać o nasze rodziny…

Zadaniem PiSu na rok 2015 jest zapewnić, aby program partii był atrakcyjny dla Nowaków i Kowalskich. Zadaniem zwolenników PiSu jest dotarcie do obojętnych i niezdecydowanych z tym atrakcyjnym dla nich programem.  Jeżeli oba te czynniki zostaną spełnione, zwycięstwo jest możliwe.


~~~~