Witaj: Niezalogowany | LOGOWANIE | REJESTRACJA
W 2017 roku aż 90% firm skorzystało z obniżonej - 15% ...
Wysłane przez Zbigniew Kuźmiuk w 06-07-2018 [07:49]
W 2017 roku aż 90% firm skorzystało z obniżonej - 15% stawki CIT
1. Ministerstwo finansów podało wstępne dane dotyczące rozliczeń podatku dochodowego w 2017 roku przez podmioty mające osobowość prawną (CIT), z których wynika, że z obniżonej - 15% stawki skorzystało aż 90% firm płacących ten podatek.
Z informacji prezentowanej przez resort finansów wynika, że na 482 tysiące wszystkich firm objętych podatkiem CIT, z obniżonej stawki skorzystało 437 tysięcy przedsiębiorstw, wg. wyższej 19% stawki rozliczyło się 45 tysięcy przedsiębiorstw.
Nie sprawdziły się, więc pesymistyczne prognozy przeciwników obniżania stawki CIT z 19% do 15%, że nie warto tego robić, bo z preferencji będzie mogło skorzystać niewielu podatników.
2. Przypomnijmy, że w tzw. piątce Morawieckiego, znajduje się propozycja kolejnej obniżki stawki podatku CIT.
W najbliższym czasie rząd przyjmie projekt ustawy o obniżce stawki podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), tym razem z 15% do 9% i wszystko wskazuje na to, że podobna większość przedsiębiorstw z niej skorzysta.
Jak poinformował już premier Morawiecki, obniżka stawki podatku CIT będzie dotyczyła ponad 90% przedsiębiorstw mających osobowość prawną, podobnie jak wcześniejsza, wprowadzona od 1 stycznia 2017 roku, obniżka stawki tego podatku z 19% na 15%.
Jak podkreślił premier, obniżka tej stawki podatku będzie dotyczyła przede wszystkim firm z polskim kapitałem, zgodnie z programem Prawa i Sprawiedliwości, w którym zapisano wsparcie polskiej własności i polskiego kapitału.
3. Zapowiadana obniżka stawki CIT z 15 do 9% będzie dotyczyła (podobnie jak poprzednia obniżająca stawkę tego podatku z 19 na 15%) tzw. małych i średnich firm mających osobowość prawną, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 1,2 mln euro, a więc w 2017 roku 5,2 mln zł (przeliczenia tej kwoty na złote ma być stosowanych średni kurs euro ogłaszany przez NBP w pierwszy roboczy dzień października poprzedniego roku podatkowego).
Obniżoną stawkę podatku CIT będą mogły stosować także firmy rozpoczynające swoją działalność, przy czym tego rodzaju nowe podmioty będą musiały spełnić określone warunki wymienione w ustawie.
Projekt ustawy zawiera także przepisy uniemożliwiające korzystania z obniżonej stawki podatku CIT tym przedsiębiorcom, którzy na przykład dokonali podziału istniejącego przedsiębiorstwa, aby skorzystać z tej preferencji.
4. Kolejne obniżenie stawki podatku dochodowego dla małych i średnich firm tym razem z 15% do 9% będzie dotyczyło jak łatwo się domyślić głównie firm polskich i jest realizacją kolejnego zobowiązania wyborczego Prawa i Sprawiedliwości zaadresowanego tym razem do polskich przedsiębiorców.
Kolejne postulaty środowiska przedsiębiorców będą przedstawiane i realizowane w ramach Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju premiera Mateusza Morawieckiego przygotowanej już na początku działania rządu Zjednoczonej Prawicy.
Ponieważ w mediach ukazało się wiele informacji bagatelizujących znaczenie tej zapowiedzianej obniżki stawki CIT do 9% dla polskiej gospodarki, podanie przez premiera Morawieckiego informacji, że będzie to dotyczyło ponad 90% wszystkich firm mających osobowość prawną, pokazuje, że będzie ona miała jednak charakter powszechny (teraz potwierdzają to także twarde dane ministerstwa finansów za rok 2017).
Jak się można spodziewać będzie także formą zachęty do przechodzenia przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w ramach podatku PIT do przekształceń i przechodzenie na działalność z osobowością prawną.
Komentarze
06-07-2018 [08:42] - Marek1taki | Link: Coś specjalnie dla Pana o
Coś specjalnie dla Pana o neokolonializmie
http://www.polishclub.org/2018...
Bardzo istotnym z moralnego punktu widzenia jest zjawisko nowego kolonializmu dokonywanego w stosunku do państw ubogich. Dawny kolonializm z dzisiejszego punktu widzenia był niewątpliwie nieefektywny, bo wymagał stałego nadzoru, wielkiej ilości administracji i wojska oraz był przez poddanych zbyt jednoznacznie odbierany jako wyzysk. Dzisiejsze neokolonialne działania polityczne i ekonomiczne zamożnych państw i korporacji międzynarodowych są o wiele bardziej subtelne, choć prowadzą do wcale nie mniejszego wyzysku i spustoszeń. Realizowane „działania pomocowe” skierowane do ubogich i zacofanych gospodarczo krajów postkolonialnych czy postkomunistycznych zawierają niestety wiele pułapek. Pierwszym elementem owych działań jest szkolenie kadr kierowniczych biednego kraju na stażach i wyjazdach zagranicznych. Niestety poza przekazywaniem wiedzy menedżerskiej dochodzi tam nierzadko do ukształtowania nowych elit, skłonnych do realizowania interesów krajów lub instytucji sponsorujących.
Podobnie pomoc kredytowa na tzw. „budowę struktur demokratycznych”, czyli rekonstrukcję systemów władzy i przebudowę gospodarki. Prowadzi to często do spenetrowania całej tkanki polityczno-ekonomicznej kraju przez zagranicznych ekspertów. Z reguły przygotowywane przez nich ekspertyzy są dogodne dla „zagranicznych inwestorów” i ułatwiają im działanie na rynku państwa, któremu „udziela się pomocy”. Jest też regułą, że kredyty te są roztrwaniane, a długi pozostają. Działaniom kredytowym towarzyszy udzielanie pomocy „dla rozwoju rynku i handlu”, która w praktyce sprowadza się do jednostronnego otwarcia drzwi dla międzynarodowych sieci handlowych. Oznacza też pomoc w „unowocześnianiu i poprawie rentowności produkcji krajowej”. W tym ostatnim wypadku jak wykazała praktyka wielu ubogich krajów przejmowane działania sprowadzały się do wykupywaniu za bezcen zakładów produkcyjnych lub ich likwidacji, gdy były konkurencyjne dla produkcji w kraju inwestora. Do transakcji tych dochodzi z reguły we współpracy ze skorumpowanymi urzędnikami.
W pierwszym i drugim wypadku do budżetu nie wpływają podatki, gdyż inwestor zapewnia sobie wiele lat „zwolnień podatkowych”, a kiedy ma rozpocząć płacenie, to pozbywa się np. sieci handlowej i „zabawa znów zaczyna się od nowa”. Dlaczego biedne państwo zgadza się na tak niekorzystne warunki? – odpowiedź jest prosta – biednych państw jest dużo, a bogatych inwestorów znacznie mniej. Pójdą tylko tam gdzie warunki dostaną najlepsze. Dzięki temu ludzie będą mieć pracę, a tym samym politycy utrzymają się u władzy, gdyż zdesperowani obywatele nie pójdą buntować się na ulicę.
06-07-2018 [08:45] - Marek1taki | Link: c.d.
c.d.
Działania „pomocowe” nigdy nie omijają rynku mediów. Aby mieć pewność, że prasa czy inne środki przekazu nie będą działały przeciw interesom zagranicznych kontrahentów, dochodzi i to już w pierwszej fazie do wykupienia prasy (dzienników, magazynów, prasy młodzieżowej, kobiecej, lokalnej), stacji radiowych i telewizyjnych przez zagranicznych przedsiębiorców. To prowadzi do przebudowy świadomości społecznej w oczekiwanym przez inwestujących kierunku, a celem jest osłabienie samodzielnego myślenia w kategoriach zarówno logiki jak i wartości. Nie dotyczy to jedynie Polski. W ten krąg spraw wpisuje się reformowanie edukacji i nadzór nad badaniami poprzez włączanie ich w programy międzynarodowe. Poza zyskami, niesie to niestety także nadzór nad nimi.
Opisywane działania nie mogą ominąć bankowości i towarzystw ubezpieczeniowych. Po pewnym czasie żaden ubogi kraj już nie ma możliwości kredytowania działalności niezgodnej z wizjami i życzeniami wielkiej światowej finansjery np. działalności konkurencyjnej dla jej interesów. Powiązanie z międzynarodowymi strukturami finansowymi czyni go wykonawcami ich interesów, a co gorsza naraża na dowolną grę kapitału spekulacyjnego. W dzisiejszych czasach w zasadzie każde małe lub średnie państwo można ustalonymi sankcjami zrujnować gospodarczo. Istnieją wprawdzie furtki w postaci możliwości manewrowania zależnie od polityki międzynarodowej między rożnymi grupami interesów (strefa euro – strefa dolara – interesy Rosji), ale w dobie postępującej globalizacji pole do tego manewru jest coraz mniejsze. O wiele bardziej prawdopodobne jest porozumienie się owych grup interesów ponad głową poszczególnych ubogich państw. Kiedy rządy tych państw nie rozumieją jak mają postępować, aby zadowalało to „dobroczyńców” są w brutalny sposób pouczane i karane politycznie lub gospodarczo różnego rodzaju sankcjami.