OBYWATEL SZCZUR

Na scenie tu Ubu & PO – Ubecje
w mieście hejnalnym - kRATów
(Wisełka płynie) - jak czerw w padlinie
żyło dwóch sprytnych Szczuraków.

Szczur  - to ewidentnie sprytny stwór
(ba!) ma tak przewrotną naturę -
- porażkę przełyka jak boa – królika
a i innym zakąsi se* szczurem.

Staremu Thanatos zaglądał w oczęta
i robił on z tego hiciarski teatrzyk,
gdzie folwark zwierzęcy – tam wiedzą ludzięta
- grać trzeba – bo salon patrzy!

Salon hołubi, wyorderzy gdy lubi
o - spec od zarazy? - Kto zacz?..
Komediant tyś i wodzirej
i syn – też wręcz rytualny plwacz.

Kpią, że tu jeszcze trwa średniowiecze,
jakieś mary – sztandary – honory,
a im tu juże duszno w polskiej skórze,
no to trzeba w świat wiać z tejże nory.

Kochani! I szczurze kochanki sztuki -
- na polską nienormalność mam namiastkę
straszno, dziko, polsko, smoleńsko -
- Szczurom robić normalną pastkę**.

Choć macie węch jak myśliwskie wyżły,
losandżelesy - cokolwiek zbyt krótkie,
a spieprzać mi z tego kraju -
- na każdego gryzonia znajdzie się trutkę.

Każdy okręt miewa swoje szczury,
szczur kuma - jest dżumą - sławy głód,
aby tę szuj parę jednym godzić Oscarem -
- precz ze statku – do... Hollywood..!..
* - tak z krakowska
** - pułapka na szczury