Coś dla oddechu od tych, którzy wciąż judzą

   Tym razem postaram się nieco krócej i bez akcentów politycznych. A przynajmniej bez takich narzucających się na pierwszy rzut oka.
  Otóż już od jakiegoś czasu zadziwia mnie przejawiana przez wcale nie tak małą część społeczeństwa chęć i umiejętność do wykazywania się stanowczym poglądem na temat każdego niemal, poruszanego w mediach bądź w zwykłych międzyludzkich rozmowach, zagadnienia.
   Tak jakby ludzie nie mieli świadomości, że ich głębokie przekonanie o własnej nieomylności przesłania im tak naprawdę trzeźwy osąd, nie dopuszczając w żadnym razie do uwzględnienia sensownych argumentów wyrażanych przez osoby o przekonaniach odmiennych. Bo o nonsensownych nie wspominam.
   Jeśli ktoś opowiada mi na ten przykład o tym, że powinniśmy niezwłocznie wymienić rząd (o którym nie omieszkałem jednak przy tej okazji napomknąć:) bo przez jego działania i skład nikt nas w Europie nie lubi, to mogę go co najwyżej odesłać do tych, którzy w dzieciństwie, w szkole lub w domu, nie zapoznali go z podstawowymi zasadami logiki i zdrowego rozsądku, nie nauczyli rozumować zgodnie z owymi prawidłami i nie dołożyli do tego odpowiedniej dawki wiedzy historycznej, który to zasób winien takiego jegomościa uformować odpowiednio do życia i dać mu możliwość zrozumienia toczących się w jego otoczeniu procesów i to nie tylko i wyłącznie tych zahaczających o jego własne podwórko.
   Fascynuje mnie ilość ludzi funkcjonujących na co dzień np. w tzw. social mediach w myśl zasady „nie znam się więc chętnie się wypowiem”. Faktem jest, że przy obecnym zalewie mniej lub bardziej przeinaczonych informacji otorbionych całym balastem fakenews’ów trudno jest się samodzielnie połapać w tym, który element tego zestawu znajduje się możliwie najbliżej obiektywnej prawdy wraz z jej wszystkimi - zawiłymi nieraz - aspektami, o których wymowie decydują częstokroć dość subtelne niuanse.
  Dlatego na własny użytek już jakiś czas temu ukułem teorię, zgodnie z którą w natłoku bodźców, którymi bombardują nas media i przy ograniczonej ilości wolnego czasu, niezbędnego do ich solidnej weryfikacji, winniśmy przede wszystkim lokalnie polegać na przekazach, które docierają do nas niejako organoleptycznie z otoczenia, w którym żyjemy, globalnie natomiast starać się bazować na uwiarygodnionych w taki czy inny sposób źródłach, oczywiście w miarę regularnie owe źródła weryfikując. Pozwoli nam to z jednej strony nie wykrzywić sobie oglądu całości nadmiernym subiektywizmem, a jednocześnie nie zatracić się do imentu w medialnym matriksie.
   Oczywiście w tym przypadku, jak i zresztą w wielu innych, diabeł tkwi w mniejszym stopniu w szczegółach, a w większym w proporcjach. Przykładowo człowiek, który całe życie pracował tylko i wyłącznie na roli nie będzie równie dobrze zorientowany w branży hutniczej jak wieloletni pracownik owej gałęzi przemysłu. Jednocześnie jednak u tego drugiego osobnika ogląd hutniczej rzeczywistości może być nieco przekoszony jego własną perspektywą wymuszoną sytuacją życiową, chęcią obrony własnych interesów itp.
   Podsumowując: aby zachować w miarę obiektywny i zgodny z rzeczywistością pogląd na otaczający nas wszechświat polecałbym przede wszystkim czerpać informacje ze swojego bezpośredniego otoczenia, podpierając się opiniami osób dobrze osadzonych w którymś z tematów obejmujących zagadnienia specjalistyczne, najlepiej z kilku źródeł, z zachowaniem w miarę możliwości przynajmniej nieco odmiennej ich perspektywy (dla przykładu ocena kondycji i sposobu funkcjonowania danej firmy w zestawie – szeregowy pracownik fizyczny – pracownik średniego szczebla – ekspert piastujący stanowisko kierownicze, ewentualnie również klient + kooperant)
   Wracając do tematycznego meritum, z codziennego doświadczenia można wywnioskować, że niezbyt wielu spośród chociażby użytkowników Sieci zwykło stosować się do tych zasad. Za to nagminnym stało się ferowanie kategorycznych sądów w kwestiach, które częstokroć takiej stanowczości nie wydają się wymagać.
   Weźmy pierwszy lepszy przykład z ostatnich dni – sprawa fajerwerków. Zastanawia mnie ten wewnętrzny imperatyw ciągnący wypowiadających się na wskazany temat w stronę tego czy innego ekstremum.
   Z jednej strony miłośnicy zwierząt oskarżający przeciwną stronę o bestialstwo i bez mała ludożerstwo (choć może w kontekście naszych braci mniejszych i ja sam się tutaj nieco rozpędziłem przy drugim z powyższych określeń), z drugiej miłośnicy hucznej zabawy drwiący z „pięknoduchów”, pewnikiem wegan i dziwolągów.
   Nie bardzo jestem w stanie pojąć po co brnąć w stronę skrajności w tak w gruncie rzeczy błahej sprawie, a było to przy okazji przełomu roku zauważalne zjawisko także w przypadku przynajmniej kilku doświadczonych publicystów, nie wspominając o różnej maści celebrytanach.
   Osobiście jedynymi „fajerwerkami” jakie miałem okazję użytkować były te odpalane swego czasu służbowo z pistoletu sygnałowego, w ciągu swojego żywota znajdowałem się w posiadaniu kilku zwierząt – tych bojących się huku panicznie i tych nie bojących się wcale, a sam od czasów studenckich praktycznie Sylwestra nie obchodzę w żaden sposób, poza może symboliczną lampką szampana z najbliższymi, wychodzę bowiem z założenia, że niespecjalnym powodem do radości jest nagłe przypomnienie oczywistego faktu, że oto każdemu z nas przybyło jeszcze jeden rok stażowego z nieodłącznym obniżeniem kondycji fizycznej (a niejednokrotnie niestety również i umysłowej) w drodze ku nieuchronnemu wykonaniu ostatniego ćwiczenia gimnastycznego pod postacią skoku do trumny z wyprostem.
   Ale mimo całej uciążliwości sytuacji związanej z praktykowanym dość nagminnie stosunkowo hucznym zakończeniem roku, jestem w stanie jakoś pogodzić się z upodobaniami do tego rodzaju form świętowania przejawianymi przez niemałą przecież część populacji. Wychodzę z założenia, że od tego jest się właścicielem psa, kota, chomika czy złotej rybki, aby móc odpowiednio zająć się swoim osobistym zwierzęciem także, a może zwłaszcza w tych trudnych dniach.
   Podobne podejście do zagadnienia wymaga być może jakiejś dozy empatii czyli takiej cechy, o której posiadanie sam siebie jakoś bym w innych sytuacjach w przesadnych ilościach nie posądził. Ale tym bardziej oznaczałoby to, że się da.
   Wyłączając rzecz jasna naprawdę ekstremalnie durne i zasługujące na potępienie (najlepiej pod postacią natychmiastowych, nieuchronnych oraz odpowiednio solidnie dozowanych - ku lepszemu zachowaniu w pamięci winowajcy - bęcków:) pomysły różnej maści imbecyli rzucających petardami prosto pod nogi istot żywych – niezależnie od tego czy pod tym terminem kryją się ludzie czy też zwierzęta, można rzec, że nie opowiadając się w tej sprawie wyraźnie po żadnej ze stron, wychodzę zwyczajnie z założenia, że od tego mamy rozum i wolną wolę aby umieć nauczyć się koegzystować ze sobą w społeczeństwie pomimo dzielących nas różnic, zwłaszcza w tak nieistotnych kwestiach jak różnorakie, niespecjalnie kolidujące ze sobą, sposoby na świętowanie końca roku.
   Istnieje w końcu cała masa innych, o wiele bardziej ważkich dziedzin, co do których różnice w poglądach stawiają nas w postawie konfrontacyjnej wobec siebie nawzajem w sposób zupełnie wystarczający.
   I moim skromnym zdaniem w niektórych spośród nich czasami faktycznie nie warto stawiać choćby kroku w tył. Ale większość z naszych codziennych spraw naprawdę do tego rodzaju kategorii nie sposób zaliczyć.
 

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika Marek1taki

03-02-2018 [11:11] - Marek1taki | Link:

To jest metoda kneblowania ust "na eksperta". Nie mamy sytuacji gdy rolnik wypowiada się na temat branży hutniczej (chyba, że w kwestii jakości kosy). Problem jest z ekspertami i autorytetami, którzy nas okłamują permanentnie w sprawach prostych jak konstrukcja cepa. To wynik cenzury, która zmieniła się z takiej jak w PRLu na taką jak w III RP. Wystarczy przypomnieć genezę podziału rynku mediów w Polsce. To nie jest wina zwykłych Polaków, że mają wybór, albo być z nurtem propagandy, albo być z prawdą.
Minister Czaputowicz w ostatnim tygodniu wykazał całkowite zrozumienie interesów izraelskich i szerzej żydowskich. Nie jest zdolny by reprezentować Polski, której racja stanu pokrywa się z prawdą. Agresja izraelska dotyczy wszystkich Polaków i mają prawo się wypowiadać w sprawie wyprzedawania ich interesów. W sytuacji gdy władze zachowują się nieadekwatnie mają nawet taki obowiązek.

Obrazek użytkownika Teutonick

03-02-2018 [13:51] - Teutonick | Link:

Zdaje się, że kolega nie do końca zrozumiał o czym traktuje powyższa notka. Śpieszę zatem wyjaśnić, że o poruszoną w waścinym komentarzu kwestię zahacza ona jedynie o tyle, o ile w tytule zostało wskazane środowisko stojące za aktualnie obecną w mediach gównoburzą, przede wszystkim poprzez umieszczenie w nim określonego czasownika, którego źródłosłów jest zdaje się dość jednoznaczny, nie pozostawiając tym samym szczególnego pola na dowolną interpretację. Pozdrawiam

Obrazek użytkownika Marek1taki

03-02-2018 [18:56] - Marek1taki | Link:

"zadziwia mnie przejawiana przez wcale nie tak małą część społeczeństwa chęć i umiejętność do wykazywania się stanowczym poglądem na temat każdego niemal, poruszanego w mediach bądź w zwykłych międzyludzkich rozmowach, zagadnienia."
To chyba zdrowa reakcja na ogłupienie propagandą, a tym już ogłupionym też nie co się dziwić stanowczości poglądów - zostali przekonani.
Reakcje są tym skrajniejsze im większa medialna hucpa.
Nie zgadzam się dlatego z powątpiewaniem w sens wypowiadania się zwykłych ludzi.
Pan zresztą też nie jak wynika z kontekstu poniżej i na brak nieomylności znajduje radę.
"w natłoku bodźców, którymi bombardują nas media i przy ograniczonej ilości wolnego czasu, niezbędnego do ich solidnej weryfikacji, winniśmy przede wszystkim lokalnie polegać na przekazach, które docierają do nas niejako organoleptycznie z otoczenia, w którym żyjemy, globalnie natomiast starać się bazować na uwiarygodnionych w taki czy inny sposób źródłach, oczywiście w miarę regularnie owe źródła weryfikując. Pozwoli nam to z jednej strony nie wykrzywić sobie oglądu całości nadmiernym subiektywizmem, a jednocześnie nie zatracić się do imentu w medialnym matriksie."
Pozdrawiam.
 

Obrazek użytkownika Teutonick

03-02-2018 [21:46] - Teutonick | Link:

Hmm...Chyba nadal się nie rozumiemy. Przejawiany przez niemałą część chociażby naszych dzielnych celebrytanów wewnętrzny imperatyw wypowiadania się w sposób kategoryczny zawsze i na każdy temat uważam za niepotrzebny i częstokroć demaskujący ignorancję jednego czy drugiego osobnika, połączoną najczęściej z cholernie wysokim mniemaniem o własnej nieskromnej osobie tudzież trudną do przełamania skłonnością do pouczania maluczkich. A tzw. zwykli ludzie zwykli właśnie niejednokrotnie iść w ślady swoich bożyszczy z plakatów. Przy czym i jedni i drudzy notorycznie poruszają się w swych wypowiedziach w materii, o której nie posiadają bladego pojęcia. Stąd później różne kwiatki o polskich dzieciach pod Cedynią, pojawianie się w komitetach poparcia człowieka, którego imienia nie raczyło się zapamiętać (a kto jak kto ale aktor chyba winien dysponować znakomitą pamięcią) itp. To generalnie o tym jest ten tekst. Media wciskają nam tradycyjnie łatwą do przemielenia papkę i czerpiąc z nich informacje potrzebne do budowania własnego obrazu świata można się, mówiąc oględnie, bardzo pomylić. Pewien starozakonny chował się ponoć 11 listopada zeszłego roku we własnej łazience śląc w szeroki świat alarmujące wpisy wzywające do walki z rozkwitającym pełną piersią w naszym nieszczęśliwym kraju faszyzmem. A może wystarczyłoby żeby odważył się wyściubić chociaż nos poza swoją klatkę schodową.
Nie jesteśmy w stanie ogarnąć rozumem całego przekazu informacyjnego na jaki jesteśmy narażeni. Dlatego musimy na bieżąco dokonywać swego rodzaju selekcji, przy czym na pierwszy ogień wziąłbym konkrety z własnego podwórka, jako przykład mógłby tu posłużyć żelazny wyznacznik w postaci paska z wypłaty, choć zdaję sobie sprawę, że może to wypaczać obraz w dalszej perspektywie. Ale od czego ma się dalszą rodzinę, znajomych, sąsiadów. Każdy z nich również jest już w jakiś sposób uformowany i ten swoisty filtr także powinniśmy uwzględniać. Zawsze możemy w końcu trafić na osobnika wyznającego pogląd, że osobiście mógłby on wyjadać ze śmietnika, byle by tylko ten paskudny Kaczor nie rządził:)

Obrazek użytkownika Marek1taki

04-02-2018 [08:51] - Marek1taki | Link:

Rozumieć się rozumiemy, rozmijamy się. Pan się ogranicza do celebrytów i ich elektoratu mentalnego, ja odnoszę zagadnienie do tych, którzy maja własne zdanie (nieraz błądzą) mimo indoktrynacji mediów.
Im dalej od Krakowa tym bardziej się zmieniają proporcje. Selekcja wielkich miast z ich urzędami i uczelniami zanika w miarę oddalania się. Nie można się dziwić, im dalej od państwowego garnuszka tym więcej samodzielności intelektualnej -niezwiązanej z wykształceniem i statusem ekonomicznym.
Celebryci bez kamer i mikrofonów byliby lokalni, a dzięki internetowi mamy pełniejsze spektrum poglądów. Widać wagę dostępu do TV i radia innych opcji i wagę wolności w internecie wymagającej ograniczenia istniejących monopoli.
P.S.
Fakt, że nadajemy na innych częstotliwościach, ale różnorodność jest normalna.

Obrazek użytkownika paparazzi

03-02-2018 [22:57] - paparazzi | Link:

Panie, jak ja pana kocham, pan to ja. Pięknie napisane ja bym tak nie potrafił. Dziękuje.