Miało być wreszcie coś wielkiego. Akt polityczny takiej rangi, że znowu miało być jak dawniej. A wyszło jak zwykle. Miała być ostatnia reduta obrońców demokracji, miały być ostatnie szańce i okopy św. Trójcy. Miała być obrona każdej piędzi demokracji jaką wywalczyli sobie przez ostatnie 25 lat. Miała być insurekcja i Hamburg w Warszawie, a wyszedł Reeperbahn. Jak zwykle. Panowie odwrócili się na pięcie, podkulili ogony, wygłosili deklaracje, że szanują demokrację i sobie poszli.
Panowie aktorzy ! szanujcie inteligencję pisowskiego widza. Gdybyście szanowali demokrację nie byłoby was tam, nie byłoby podgrzewania atmosfery i walenia w barabany. Nie byłoby strzelistych deklaracji na blogu Celińskiego ani nawoływania " do broni " Frasyniuka.
Osoby dramatu to : legenda noszona na rękach, Vlad de Valgo Wryj - Frasyniuk, TW Carex, oraz dwaj piraci drogowi: A. Celiński - połamany płot i rozwalony bilboard na Łopuszańskiej oraz oddalenie się z miejsca wypadku i H. Wujec - potrącenie pieszego na przejściu dla pieszych. Czy o te wolności walczyli ? o wolność od odpowiedzialności za wypadki drogowe ? Postać drugoplanowa to pułkownik Mazguła, oficer Ludowego Wojska Polskiego, najkulturalniejszy wykonawca dekretu o stanie wojennym.
Aktorzy - halabradnicy polskiej sceny politycznej, wczorajszy spektakl nie był spektaklem pisanym dla was. Nie poraz pierwszy okazało się, że najwybitniejszym, polskim inscenizatorem teatru groteski politycznej jest Lech Wałęsa. To był jego spektakl i jego benefis. Przedstawienie alegoryczne prowadzone pewną ręką reżysera. Z dramaturgią jakiej nie powstydziłby się Erwin Axer, czy Adam Hanuszkiewicz. Teatr eksperymantalny Lecha Wałęsy " Na Fejsie " W pierwszym akcie mamy gong i dramatyczną scenę w izbie przyjęć. Potem pojawia się obraz człowieka podczepionego do kabelków i przewodów. To alegoria dzieciństwa, dorastania. Bezbronność i pełna zależność od dorosłych, opiekunów. Zdanie sie na ich łaskę i niełaskę. W akcie drugim pojawia się roześmiana postać z odsłoniętym torsem i pielęgniarka, która gdyby też coś odsłoniła to ja nie miałbym nic naprzeciwko. No,ale to nie jest " Klątwa " To teatr eksperymentalny, ale bez przesady. Ta scena to alegoria wieku średniego. Wszystko możemy, wszystko przed nami, życie, laski i karaski. Najbardziej dramatyczny był akt III, poruszył mną najbardziej. U wezgłowia ubogi spowiednik ( nie ksiądz Sowa ) Sytuacja w III akcie była tak dramtyczna, że redakcja Gazety Wyborczej pyta : Co się dzieje ? Seria niepokojących zdjęć Lecha Wałęsy na Facebooku... i zaraz po tym " Lechu trzymaj się ", " Lechu walcz ", "Lechu nasz Prezydencie, nie poddawaj się " To było naprawdę bardzo dramatyczne.
Gazeta Wyborcza pyta i ja pytam. Jaki lekarz pozwala i jaki pacjent poważnie chory, pod kabelkami i wenflonami ma ochotę na robienie słitfoci i wrzucanie ich na Fejsa, ale przedstawienie naprawdę poruszające. Dziękujemy Lechu raz jeszcze i życzymy poworotu do zdrowia i długich jeszcze lat rodzinnego szczęścia i pociechy z wnukow.
Aktorzy - halabardnicy polskiej polityki ! Sami widzicie, że to nie był wasz spektakl, ktoś wam ukradł przedstawienie. Nikt was nie chce oglądać, widzów tyle, że pomieścisz w salce Powiatowego Domu Kultury. Pora zejść ze sceny, bo skończycie jak pewna aktorka ze sklerozą, która w objeździe grała, grała i grała, nie wiedząc w czym gra i w jakim świecie żyje. Wy też powoli odrywacie się od realności. Po co narażać się na szyderstwo i gwizdy nieprzychylnej publiki ?
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 3636
Ale pewnie się powtarzam...
A ileż tu mamy dzisiaj żarcików ze stanu zdrowia starego człowieka, ile facecyjek, ile radochy i śmichu. I przy okazji można było tu dowalić pewnej popularnej aktorce za to, że się zestarzała - słowem: beczka śmiechu i wesela.