Takie są konsekwencje uległości wobec Rosjan

1. Rząd Donalda Tuska już na początku swego urzędowania jako jeden głównych priorytetów w polityce zagranicznej przyjął „reset w stosunkach z Rosją” co wyrażało się w licznych ustępstwach na rzecz tego kraju także w sprawach gospodarczych.
Wyrazem tej spolegliwości była między innymi słynna umowa gazowa z Rosją parafowana przez wicepremiera Pawlaka i zaakceptowana przez rząd Donalda Tuska pod koniec 2010 roku.
Wtedy to właśnie ówczesny wicepremier Pawlak z ówczesnym wicepremierem Rosji Sieczinem, podpisali porozumienie o dodatkowych dostawach rosyjskiego gazu do Polski. Rząd Tuska uznał to porozumienie za swój wielki sukces będący ponoć dowodem bardzo dobrych stosunków z Rosją.
Na czym ten „sukces” polegał? Umowę podpisano do roku 2022 ale nastąpiło to dopiero po burzliwej debacie w Sejmie, zarządzonej zresztą na wniosek PiS, bo wcześniej rząd Donalda Tuska forsował umowę aż do roku 2037.
Poza tym w kontrakcie zawarte zostały: formuła cenowa kupowanego gazu oparta na cenach ropy naftowej i ceny znacznie wyższe niż dla innych odbiorców w Europie Zachodniej, zakaz reeksportu przez Polskę gazu kupionego w Rosji, opcja bierz i płać (a więc płać także wtedy kiedy nie jesteś w stanie gazu zużyć).
3. Niestety były także znaczące ustępstwa wobec Rosjan jeżeli chodzi o zapisy statutowe dotyczące spółki EuroPolGaz (zarządzającej Gazociagiem Jamalskim), a także sposobu jej funkcjonowania.
Otóż polska strona ostatecznie przystała na zaproponowane jeszcze podczas wizyty w 2009 roku ówczesnego premiera Putina w Polsce, wypchnięcie mniejszościowego (4%) polskiego udziałowca EuroPolGazu, spółki Gaz-Trading (PGNiG i Gazprom mają po 48% akcji).
Przystała także na 4 osobowy zarząd spółki (2 przedstawicieli PGNiG, 2 przedstawicieli Gazpromu), który od tej pory ma podejmować decyzje jednogłośnie.
Sporne sprawy zgodnie z tymi nowymi zapisami w statucie, ma rozstrzygać Rada Nadzorcza, której przewodniczącym jest przedstawiciel Gazpromu.
Darowano także stronie rosyjskiej około 0,5 mld USD zaległych opłat za tranzyt gazu Jamałem, a także odszkodowań za brak dodatkowych dostaw gazu do Polski w 2009 roku(z czego nie wywiązał się Gazprom, mimo wcześniejszych zobowiązań).
Wreszcie strona polska zgodziła na obniżenie rentowności EuroPolGazu do maksymalnie 2% (wcześniej 6-7%) i w związku z tym znacznego obniżenia opłat dla Gazpromu za tranzyt gazu przez Polskę do Niemiec (około 27 mld m3).
3. Od tego czasu mimo ,że spółka funkcjonuje w Polsce, Rosjanie co i rusz forsują, pomysły, które mają pokazać, że tak naprawdę to oni rządzą w EuroPolGazie.
Rosjanie do maksimum wykorzystują, zapisy w statucie EuropolGazu i poszerzają w niej swoje wpływy, nawet przez podejmowanie decyzji, które mają mało wspólnego z profesjonalnym podejściem biznesowym ( między innymi poprzez opuszczenie obrad WZA, aby sparaliżować działalność spółki).
Chcą także wymusić na polskiej stronie zgodę budowę gazociągu przez Polskę na Słowację, który dla zmyłki nazywają Jamałem II, o czym  jakiś czas temu poinformował prezydent Putin w telewizji, a premier Tusk przyznał się, że nic o tym nie wiedział.
Poleciała wtedy głowy ministra skarbu, szefowej PGNiG i członków zarządu EuroPolGazu ze strony polskiej, ale okazuje się ,że projekt budowy „Jamału II” nie upadł.
Niedawno rada nadzorcza spółki pod przewodnictwem Aleksandra Miedwiediewa (jednocześnie wiceprezesa Gazpromu), miała przyjąć dokumentację budowy tego gazociągu ale w związku z tym, że firma ją przygotowująca wycofała się z tego zlecenia i posiedzenie odwołano.
Gdyby do niego doszło, Polsce groziłby międzynarodowy skandal. Rosja dokonuje agresji na Ukrainę, a jednocześnie polsko- rosyjska spółka chce budować gazociąg na terytorium naszego kraju, który omija Ukrainę.
Takie są konsekwencje uległości rządu Tuska wobec Rosjan.