Wały pokazują wała!

Dowodów, że totalna opozycja wciąż nie może otrząsnąć się z szoku wyborczego jest po kokardę. Ale szoku nie należy mylić z zamroczeniem, które odbiera zdolność racjonalnego działania. Szok zaś potrafi krzesać, na krótko wprawdzie, zadziwiające hołupce. I totalni pod wpływem amoku, niczym pan Twardowski w karczmie, śmieszą, tumanią i próbują przestraszać. Już praktycznie wszystkim liderom prawicy gwarantują trybunał stanu, zwykły kryminał, a w porywach zsyłkę. Kierunek kibitek pozostaje do ustalenia. Potulny lud pisowski może liczyć na abolicję. Krnąbrny czeka infamia!
Parafrazując pieśń z arcydzieła serialowego o czterech pancernych, na którym to filmie petrulowcy, szetyniści i im podobni uczyli się historii: „Porządek zrobimy, tylko zwyciężymy, lecz to łatwa gra”. A mówiąc poważnie, cały wysiłek propagandowy elyt 3 RP koncentruje się na przekonywaniu zwolenników prostackiego postmodernizmu, że należy lekceważyć, ignorować i olewać wszelką władzę wybraną w demokratycznych wyborach. Jednym słowem na każdym kroku trzeba pokazywać pisiorom wała, bo ich dominacja to jedynie chwilowe nieporozumienie, pryszcz na zdrowym ciele brukselskiego porządku.
I niech siepacze z Nowogrodzkiej spróbują skrzywdzić grupkę zaburzonych aksjologicznie nauczycielek, opiece których nie powierzyłbym nawet swego chomika! Niech odważą się ukarać grandziarzy spod sejmu! Albo rzucić cień na nieposzlakowaną opinię o HGW czy o wodzu Bolesławie! A w kolejce do ochrony czekają jeszcze: młody kierowca o mały włos nie zmasakrowany przez panią premier w Oświęcimiu, świrnięta feministka dająca upust swemu odmóżdżeniu w świątyni, jakiś estradowy wyciruch atakujący spacerowiczów na Krakowskim Rynku… Wszystkich ofiar reżymu wymienić nie sposób.
Co tam jednostki. Za nadzwyczajną kastę nietykalnych uznał się prawie cały wymiar sprawiedliwości. Prawie, bo bez prokuratorów trzymanych na krótkiej smyczy przez Ziobrę, jak twierdzą „niezawiśli” sędziowie. Acha, do prokuratorów dołączył ostatnio Trybunał Konstytucyjny. I teraz prawem kaduka będą go wyręczać sądy powszechne z najwyższym na czele. Przypuszczam, że wkrótce wymiar sprawiedliwości przejmą arbitrzy piłkarscy. A co, jak szaleć, to szaleć! Ciekawe czy szaleć i szalet mają ten sam źródłosłów? A propos szaleństwa, szaletu i kasty nietykalnych. Odpowiada mi hinduskie znaczenie tego terminu. To pariasi, bowiem, jako żywo, ci w togach nie przypominają raczej braminów.
Reasumując, kodowszczyzna wszelkiej maści zdaje się wierzyć we własną propagandę. Wprawdzie ulica opustoszała, o czym świadczy klapa sobotniej marszparady w obronie diabli wiedzą czego, że o slumsowatym szałasie pod siedzibą pani premier nie wspomnę. Lecz brukselska zagranica powarkuje nadal. Tyle, że teraz grozi jej rozdwojenie jaźni, gdyż musi szczerzyć kły także w stronę Waszyngtonu. Chociaż, dla politycznych schizofreników to zapewne nic trudnego.
Już, już, chciałem zakończyć tekst banalną do bólu zębów pointą, że psy szczekają, a karawana idzie dalej, jednak porównywanie polskich przemian do tępa karawany wydało mi się niestosowne. A gdyby nie wuwuzele  i gigantofony wciskające maluczkim postprawdę, popiskiwania elyt też by nikt nie słyszał.
Zatem zamiast pointy, ośmielony lawiną bełkociku dyletantów i manipulatorów(w tej materii bryluje naturalnie TVN 24), też wtrącę swoje trzy grosze, no, może dwa, do sprawy wypadku pani premier. Okazuje się, że podobnie jak funkcjonariusze BOR szkoleni są kierowcy MZA. Otóż nie wolno im ostro hamować, gdy drogę autobusowi zajedzie jakiś samochód, bo taki manewr bardziej naraża pasażerów niż stłuczka, na przykład z fiacikiem. A jednak odruch, to odruch. Hamują i co rusz ktoś jadący na stojąco, w dodatku bez trzymanki, ląduje w szpitalu. Kierowca audi najprawdopodobniej także uległ odruchowi lekceważąc instrukcję. I dzięki Bogu. Wyobrażam sobie ryk propagandowych jaczejek gdyby facet z Seicento zginął!
 
Sekator
 
PS.
 
- Jak sądzisz - pyta mój komputer. - Czy kierowcy też mogą wymówić posłuszeństwo władzy i na przykład jeździć lewą stroną?
- Anglicy już jeżdżą - rzucam na odczepnego.
- Jak brexit, to brexit - mruczy ze zrozumieniem.