Hipokryzja do kwadratu-teraz Tusk będzie bronił miejsc pracy

1. Po wczorajszym posiedzeniu Komisji Trójstronnej, której obrady zostały przerwane bez jakiegokolwiek porozumienia pomiędzy rządem pracodawcami i związkami zawodowymi, premier Tusk ogłosił, że nie ulegnie żądaniom związkowców i będzie bronił miejsc pracy.
Przypomnę tylko, że podstawowym postulatem związkowców jest wycofanie rządowej i poselskiej (złożonej przez posłów Platformy) nowelizacji kodeksu pracy, która poważnie ogranicza prawa pracownicze.
Wprawdzie obydwie nowelizacje zostały zgłoszone pod ładnie brzmiącym hasłem uelastycznienia czasu pracy na czas kryzysu w polskiej gospodarce ale tak naprawdę ma się to obyć tylko i wyłącznie kosztem pracowników.
2. Pierwsze czytanie obydwu projektów obyło się na początku marca i w zasadzie tylko Platforma mocno je poparła. Cała opozycja była przeciw, dystansował się od obydwu projektów także PSL ustami posła Józefa Zycha.
Projekt rządowy, prezentował wiceminister pracy Radosław Mleczko, projekt poselski jakiś czas temu jeszcze wiceminister gospodarki ale od afery hazardowej już tylko poseł, Adam Szejnfeld.
W projekcie rządowym, chodziło głównie o wydłużenie okresów rozliczeniowych czasu pracy do 12 miesięcy i wprowadzenie możliwości stosowania tzw. ruchomego czasu pracy ale jednak za zgodą związków zawodowych albo innej reprezentacji pracowniczej w przedsiębiorstwie.
Posłowie Platformy poszli daleko dalej, proponując wprowadzenie nowej definicji doby pracowniczej, wydłużenie okresów rozliczeniowych czasu pracy do 12 miesięcy, wprowadzenia przerywanego czasu pracy, obniżenia i to znacznie stawek za pracę w godzinach nadliczbowych (odpowiednio ze 100% do 80% i z 50% do 30%) i określonego rekompensowania pracy w dzień wolny, wszystko to jednak jednostronną decyzją pracodawcy jeżeli tylko stwierdzi pogorszenie warunków gospodarowania (a więc w zasadzie na każde żądanie pracodawcy).
3. Zabierałem także głos w tej debacie i także zwracałem uwagę na głęboką nierówność pomiędzy sytuacją pracowników i pracodawców w Polsce. Blisko 2,5 mln armia bezrobotnych, aż 27% wszystkich pracujących na tzw. umowach śmieciowych (zlecenia, czasowych), to stawia zarówno pracujących jak i poszukujących pracy w bardzo trudnej sytuacji.
Już w tej chwili, ci co poszukują pracy, bardzo często przyjmują pracę bez określenia warunków na podstawie których będą pracować, godzą się na wszelkie uciążliwości i płacę minimalną, byleby tylko mieć pracę.
Pod adresem posłów Platformy, a w szczególności reprezentującego wnioskodawców posła Szejnfelda, padały stwierdzenia, że po przyjęciu tego projektu, zapewne wykona następny krok i zaproponuje nowelizację Kodeksu pracy polegającą na jego likwidacji.
4. Premier, który po 5,5 roku rządzenia, przypomina sobie o konieczności walki o miejsca pracy i to tylko i wyłącznie kosztem pracowników, to jednak hipokryta.
Szkoda, że nie walczył o dodatkowe miejsca pracy jak w tegorocznym budżecie minister anektował ponad 7 mld zł z Funduszu Pracy i przeznaczał je na finansowanie deficytu sektora finansów publicznych.
Szkoda, że rząd i reprezentujący go na komisji finansów publicznych minister finansów był przeciwny poprawce złożonej przez posłów Prawa i Sprawiedliwości aby chociaż 1 mld zł z tych zamrożonych 7 mld zł, przeznaczyć dodatkowo na aktywne formy walki z bezrobociem. 
Zdaniem naszych ekspertów ta dodatkowa kwota pozwoliłaby pomóc dodatkowo przynajmniej 100 tys. bezrobotnych z czego przynajmniej połowa utrzymałaby na stałe stworzone w ten sposób miejsca pracy.
Wtedy premier Tusk nie walczył o dodatkowe miejsca pracy, teraz gdy ma się to obywać kosztem pracowników jest na pierwszej linii frontu.
To jest dopiero hipokryzja do kwadratu.