I wilk syty i owca cała

1. Wczoraj minister Rostowski w wywiadzie dla jednej z komercyjnych stacji radiowych, odpowiadając na pytanie o przyszłość Otwartych Funduszy Emerytalnych (OFE), poinformował, że rząd nie ma zamiaru ich likwidować.
Najprawdopodobniej była to reakcja na zapowiedź przedstawiciela jednej z 3 największych agencji ratingowych- Moody's, że jeżeli polski rząd przejmie środki zgromadzone w OFE, to agencja ta rozważy obniżenie ratingu naszego kraju.
Przy okazji tych wyjaśnień okazało się, że propozycja Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych aby OFE wypłacały tzw. świadczenia programowane zaledwie przez 10 lat po przejściu ubezpieczonego na emeryturę, była reakcją obronną na przygotowywaną przez rząd nowelizację ustawy o Funduszach.
Nowelizacja ta jak wyjaśnił Rostowski, ma wprowadzić konieczność przekazywania przez OFE do ZUS, środków zgromadzonych na koncie ubezpieczonego na 10 lat przed jego przejściem na emeryturę.
2. Wygląda więc na to, że po gwałtownych atakach na OFE, przeprowadzonych przez ministrów finansów i pracy: Rostowskiego i Kosiniaka-Kamysza, raport o Funduszach, który ma być przygotowany przez obydwu ministrów na przełom maja i czerwca, będzie zawierał jako konkluzję rozwiązanie, przy którym jak to mówi ludowe przysłowie „ i wilk będzie syty i owca cała”.
Otóż jeżeli zmiana w ustawie o OFE, będzie polegała na przejęciu środków zgromadzonych na kontach wszystkich ubezpieczonych na 10 lat przed ich przejściem na emeryturę i przekazaniu ich do FUS, to w krótkim okresie przeniesionych zostanie przynajmniej 40 mld zł i o takie środki będzie można zmniejszyć dotacje budżetowe, a więc i deficyt budżetowy.  
Minister Rostowski w ten sposób załatwi więc swoje, krótkoterminowe interesy, poprawi bilans budżetu, zmniejszy deficyt sektora finansów publicznych poniżej 3% PKB, co nie udaje mu się od 2008 roku, a w konsekwencji także obniży relację długu publicznego do PKB.
3. Ale zadowolone będą i OFE, a dokładnie ich właściciele czyli Powszechne Towarzystwa Emerytalne  w większości zagraniczne (na 14 OFE, właścicielami  aż 10 są towarzystwa zagraniczne).
Zostawia się im bowiem dalej w tej samej wysokości opłaty za pobór składki choć wcale jej nie pobierają (to ZUS ma obowiązek składkę pobrać i przekazać na rachunek właściwego OFE) i tzw. opłaty za zarządzanie powierzonymi środkami, co najprawdopodobniej pozwoli na osiąganie przynajmniej 1 mld zł zysku netto rocznie.
A to, że emeryt z II filara dostanie 200-300 zł miesięcznie, to jak widać już ministra Rostowskiego specjalnie nie będzie interesowało, bo przecież wtedy nie będzie go już u władzy.
Zresztą OFE w przepychankach z państwem polskim o wysokość świadczeń wypłacanych z II filara, zyskają dodatkowy argument, skrócenie o 10 lat okresu oszczędzania przez każdego ubezpieczonego.
Jeżeli więc przy symulacjach odprowadzania składki do OFE przez 40 lat, wypłaty z II filara były tak niskie, że musiały one zaproponować wypłatę świadczeń emerytalnych tylko przez 10 lat aby je sztucznie podwyższyć, to skrócenie czasu oszczędzania o 10 lat, zwalnia Fundusze z jakiekolwiek odpowiedzialności za wysokość wypłacanej emerytury.
Odpowiedzialność za całość świadczenia przejmuje państwo, a ponieważ w polskim systemie emerytalnym mamy określoną wysokość najniższej emerytury, to w sytuacji kiedy świadczenia wypłacane z OFE będą od niej niższe, różnicę i tak będzie musiał pokryć Skarb Państwa.
4. Takie podejście polskiego rządu do coraz bardziej narastającego problemu OFE jest szczególnie bulwersujące w sytuacji kiedy już wiemy, że do tej pory PTE wywiozły z Polski przynajmniej 20 mld zł zysków, a zarządy i rady nadzorcze Funduszy żyją jak pączki w maśle.
Jak ujawniły media na podstawie danych uzyskanych z KNF, średnia miesięczna płaca członka zarządu OFE za rok 2012, to kwota 53 tys zł, a więc prawie 640 tys. zł rocznie i wydatki te wlicza się przecież w koszty działalności Funduszy.
Zarabiają więc nie tylko właściciele Funduszy w postaci wywożonych z Polski zysków, zarabiają też i to jak widać dużo zarządzający nimi w Polsce. Poszkodowanymi natomiast będą w przyszłości emeryci ze względu na bardzo niskie świadczenia i państwo, które będzie musiało dopłacać do najniższych emerytur.
Zareagowanie na te patologie przez rząd Donalda Tuska, okazuje się jednak z jakiś powodów niemożliwe.