owsiak czyli "płynna nowoczesność"...

Jeden sofista tuż nad grobem
(mający skazę dość „mobilną”)
gdyby ktoś pytał – Heraklita
rozwinął w bardziej „płynną vistość”.

Utłuc tradycję & patriotyzm
(i zanim zamknie sam powieki)
to zamiast Styksu - chciałby doznać
„płynnej nowoczesności” – rzeki...

Ponowoczesność postmoderny
„upłynnią” literackie sprytki
(borosy, płatki & piórkowskie) by
- do nowej przyssać się agitki :)

Pies olał gdzieś czerwone róże
i niech główeńki laur uwieńczy
sczezną artyści i poeci – jak...:)
wieszczy krytyk - okurwieńczyk.

Lecz groźba idzie z innej strony,
tsunami – prawda sunie taka,
że ów filo-sof – (oczywista...)
ojczulkiem chrzestnym jest owsiaka.

„róbta co chceta” – no to robią...
Teraz zaś pono ma okazję
grać jak na balu i dla szmalu
nawet na moją eutanazję...

Lubię jak grają „Pain`t it black”
i nim się sam na wieki zdrzemnę,
do końca świata niech orkiestra
(& dzień dłużej) gra „w mogile ciemnej...”

Do rówieśników apeluję:
zanim się znajdziesz w siódmym niebie
wrzuć do skarbonki – nic nie tracisz
płacisz (nie cierpisz) i... na siebie...!;):) :)