Hamletyzowanie Piechocińskiego

1. Od blisko 6 lat nie jestem już członkiem PSL-u więc moje informacje na temat tego co dzieje się w tej partii, pochodzą tylko z doniesień medialnych ale to co mówi i robi nowy prezes tej partii Janusz Piechociński, trudno określić inaczej jak hamletyzowanie.
Piechociński niespodziewanie chyba i dla niego samego, wygrał przed 2 tygodniami wybory na Kongresie PSL-u, wprawdzie tylko 17 głosami (547 głosów Piechociński, 530 głosów Pawlak) i prawie natychmiast okazało się, że nie ma przygotowanego żadnego planu działania.
Zaraz po ogłoszeniu wyników wyborów, dotychczasowy prezes PSL-u Waldemar Pawlak z kongresowej mównicy podziękował delegatom, którzy na niego głosowali i ogłosił, że już  w poniedziałek (Kongres odbył się w sobotę), złoży rezygnację ze stanowisk rządowych - wicepremiera i ministra gospodarki.
Każdy kto choć trochę zna Pawlaka, nie powinien być tą decyzją zaskoczony, co więcej nie powinien mieć nawet cienia nadziei, że może on ją zmienić, nawet pod wpływem perswazji, najważniejszych osób w partii.
A Piechociński, który zna przecież Pawlaka od ponad 20 lat jeszcze na Kongresie próbował apelować do niego o pozostanie w rządzie, na co dostał błyskawiczną odpowiedź, żeby sam zabrał się do roboty.
2. Od dwóch tygodni nowy prezes PSL-u, nie robi nic innego tylko w mediach przedstawia, a to różne koncepcje swojego funkcjonowania w partii, a to różne pomysły na uczestnictwo tej partii w rządzie, a nawet chce uzdrawiać debatę publiczną i relacje międzyludzkie w Polsce.
Jakoś tak dziwnie się składa, że Piechociński uznał chyba „3” za szczęśliwą cyfrę i w związku z tym przedstawił pomysł na 3 drużyny, które będą pracowały na rzecz odbudowy PSL-u (rządową z Pawlakiem na czele, parlamentarną i partyjną z nowym prezesem), czy 3 warianty uczestnictwa PSL-u w rządzie (słynne 3 koperty) przy czym w żadnym z tych wariantów nie widział siebie na stanowisku wicepremiera i ministra gospodarki.
Wszystkie te pomysły walą się jednak szybko jak domki z kart, nie ma już Pawlaka w rządzie i jeżeli Piechociński chce mieć w rządzie drużynę to musi wyjąć kopertę czwartą i zostać ministrem gospodarki i wicepremierem, bo jak się wydaje tylko taki wariant jest do zaakceptowania przez premiera Tuska.
3. To 2 tygodniowe hamletyzowanie nowego prezesa przekłada się jednak na poważne osłabienie pozycji PSL-u w rządzie i niestety szkodzi tym obszarom, za które odpowiadają ministrowie pochodzący z tej partii. Tusk zapewne się z tego cieszy, bo robi teraz w zasadzie co chce, pozwolił sobie nawet na odpuszczenie w negocjacjach, środków na Wspólną Politykę Rolną (WPR).
Oficjalnie przecież broni kwoty 300 mld zł na fundusz spójności (chodzi o uniknięcie blamażu w związku ze słynnym klipem wyborczym w którym Tusk, Sikorski,Buzek i Lewandowski obiecywali Polakom, że tylko oni są w stanie „załatwić” 300 mld zł dla Polski w nowym budżecie UE), poziom środków na WPR określił tylko w na 100 mld zł.
A przecież w projekcie budżetu UE na lata 2014-2020 w ramach WPR dla Polski Komisja Europejska przewidziała 35 mld euro (21 mld euro na dopłaty bezpośrednie i 14 mld euro na rozwój obszarów wiejskich) co tylko po kursie 4 zł za 1 euro daje kwotę 140 mld zł.
Jeżeli jeszcze traktować poważnie deklaracje poprzedniego i obecnego ministra rolnictwa (Sawickiego i Kalemby, a może za chwilę odwrotnie, bo Kalemba to człowiek Pawlaka, a Sawicki miał znaczący udział w wygranej Piechocińskiego), o wyrównaniu dopłat bezpośrednich polskich rolników do średniej unijnej wynoszącej 270 euro do hektara (obecnie około 190 euro do hektara), to potrzebna jest na to dodatkowa kwota 7 mld euro, a więc 28 mld zł.
Wygląda więc na to, że hamletyzowanie Piechocińskiego może kosztować polską wieś od 40 do 70 mld zł, bo mimo tego, że na szczycie w Brukseli ostateczne decyzje nie zapadły to według mojej wiedzy Polska straciła już parę miliardów euro w ramach środków na WPR.
Zawołam więc za prezesem Pawlakiem „do roboty prezesie Piechociński” bo polskie rolnictwo nie wytrzyma konkurencji z tym europejskim jeżeli straci tak duże pieniądze do roku 2020.