Prawdziwa historia

Zdarzyło się to dawno, dawno temu, gdzieś w latach 60-ych lub 70-ych zeszłego wieku w Gdańsku, na Starówce, gdzie Staszek Michałowski, malarz, wilniuk (1915-1980). miał pracownię malarską. Staszek miał nieszczęście mieszkać w pobliżu ASP – miejscu fatalnym geopolitycznie, bo każdemu po drodze. No i kiedyś gospodarzowi koledzy artyści zwalili się na głowę i w owej pracowni odbyła się mocno zakrapiana impreza. Wszyscy świetnie się bawili poza gospodarzem, który od początku zachwytu nie wyrażał, a wkrótce miał już wszystkiego dość. Po czym zniknął. Kiedy po dłuższym czasie goście zauważyli nieobecność gospodarza, zatroskani zaczęli poszukiwania. Znaleźli go w przedpokoju. Siedział w kącie i sprawiał wrażenie bardzo przygnębionego. W dodatku cały czas jęcząc powtarzał: - Do dooomu, do doomu! Goście zaczęli na wyprzódki tłumaczyć Staszkowi, że przecież jest we własnym domu. Na to Staszek wyprowdzony z równowagi nieporozumieniem ryknął: - Wy!!! No i to jest właśnie to, co człowiek by najchętniej powiedział różnej swołoczy, która siedzi w naszym kraju i się rządzi: - Won z naszego domu!