Dr Fedyszak i prof. Zybertowicz to marzyciele...

Czy zastanawialiście się kiedyś jak cudownie byłoby gdyby wszystkie państwa „fundowały” sobie demokrację? Ale nie formalną ale funkcjonalną (żeby posłużyć się rozróżnieniem dr Fedyszak). Bo według tej niebywale ujmującej Pani, są takie kraje w których „władza ludu” faktycznie funkcjonuje  (dlatego też termin demokracji funkcjonalnej). Wiadomo, że najlepszym jej przykładem są USA. Nawet jeżeli czasami coś działa nie do końca O'K to generalnie jest fajnie.
Demokracje formalne, to takie w których atrybuty zapisane do właściwej formy władztwa demosu służą przykrywaniu rzeczy innych. Tutaj Pani Fedyszak wskazuje Polskę jako jeden z przykładów.
O ile odnośnie Polski zgadzam się całkowicie, o tyle pierwsza część , ta dotycząca USA, jest, moim zdaniem, fałszywa.
Powiem bez ogródek, szokuje mnie taka naiwność i wiara. Choć ta ostatnia nie jest mi obca, ale w odniesieniu do innych rzeczy.
Według najważniejszego filozofa XX wieku Karla Poppera ( to zupełnie wyjątkowa intelektualnie postać, odnoszę się do Jego myśli w książce „Społeczeństwo zniewolone”), pytaniem o sens demokracji  nie jest: kto rządzi? Ale jak skutecznie odwoływać tych co kiepsko rządzą?
Mówiąc prościej, niech pchają się do koryta wszyscy intelektualni i moralni golasy. To nie ma znaczenia. Jak  coś pójdzie „nie tak” to się Ich odwoła.
Ważna rolę w takim postrzeganiu władztwa, a nie jest ono obce większości  świata nauk społecznych, odgrywa uczestnictwo obywateli w mechanizmie powoływania (a co za tym idzie odwoływania) swoich reprezentantów. Tutaj profesor Zybertowicz często mówi o skutecznym zniechęcaniu Nas do korzystania z tego prawa przez elity III RP. Ten słynny przykład z plakatów wyborczych odmłodzonego Donalda (i nie chodzi o  wyrób producenta gumy balonowej) opatrzonych hasłem: Nie róbmy polityki. Budujmy drogi, jest sztandarowym argumentem Andrzeja Zybertowicza. Coś w tym jest. Ma profesor rację. W tych formalnych demokracjach chodzi o przesłonięcie świata realnego tak skutecznie by  Kowalski nie chciał głosować inaczej niż  władza.
Ja jednak dodam, że dotyczy to każdej formy władztwa. W  szczególności  zaś demokracji. Nawet tej funkcjonalnej, amerykańskiej. Różnica sprowadza się jedynie w skuteczności budowy tego przekazu. O ile w Polsce Donald zniechęca o tyle amerykański  Hussein ( bo takie jego drugie imię a jako kolejny 44  prezydent  wpisuje się w Polską myśl profetyczną), delikatnie prowadzi w kierunku pożądanym.  Bo drodzy moi, czy ma znaczenie czy wygra demokrata czy republikanin? No, może troszkę „tam doda a tu ujmie”. Generalnie nic się nie zmienia od ponad dwustu lat! Czyżby, jak to Fukuyama ujął, nie zostało już wiele do zrobienia?
To dlaczego, pytam, większość ludzi na świecie głoduje?
Aaa. Wiem! Bo tam nie ma demokracji.
Mylicie się. Głodują właśnie dlatego, że w innych częściach świata fundowany  jest luksus niewiedzy i zgubnego pędu za rzeczami nieznaczącymi.
Zastanówcie się jaki sens ma Wasz dylemat: czy biuro podróży w którym macie wykupioną wycieczkę na Kretę upadnie wobec problemu ojca, który wie,że jutro, zresztą tak jest od tygodni, nie da dziecku nic do zjedzenia? Nie da całej rodzinie, bo większa część jego plemienia też nie da swoim dzieciom jeść.
Czujecie nieprzystawalność tych Naszych demokratycznych obaw wobec spraw i zagrożeń najprostszych?
Rzecz w tym, że nie wszyscy mogą być dobrymi szeryfami. Większość pozostanie złymi Indianami, którzy to z własnej głupoty wolą rezerwaty od dobrodziejstwa demokracji.
„Społeczeństwo zniewolone” www.motyleksiazkowe.pl