Prawica konstruktywna, a prawica destrukcyjna

  Co to jest prawica konstruktywna?  To jasne - są to ludzie o poglądach prawicowych, którzy są w stanie coś stworzyć.  Dobrymi przykładami są tutaj :  ojciec Rydzyk z Radiem Maryja i Telewizją Trwam, Tomasz Sakiewicz z "Gazetą Polską", a zwłaszcza ruchem Klubów Gazety Polskiej,  SPJN organizujące cykle wykładów i historii Polski,  Solidarni 2010, Fundacja Republikańska, dziennikarze "Uważam Rze", czy profesorowie Andrzej Nowak, Marek Chodakiewicz i Andrzej Zybertowicz.  Można by tak długo wyliczać, gdyż tego typu ludzi i zespołów jest wiele.
  A co to jest prawica destrukcyjna? - są to ci, co potrafią tylko narzekać i płakać pogłębiając poczucie bezsiły i beznadziejności.  Pisałam o nich niedawno w tekście "Jęki prawicy - słychać tylko odgłos rozdzierania szat"  /TUTAJ/.  Najświeższym przykładem są komentarze Salaty53 do mojej poprzedniej notki:
  "Panowie przegraliscie panstwo POLSKIE - POLSKĘ OJCZYZNĘ NASZĄ
Salata53, 26 lipca, 2012 - 07:24
POLSKI JUZ NIE MA I TO NIE OD DZISIAJ POLSKI NIE MA OD DNIA KIEDY TUSK I PO PIERWSZY RAZ WYGRALA WYBORY. SMOLENSK BYL TYLKO OSTATNIM AKORDEM TEGO POLONEZA "POZEGNANIE OJCZYZNY", UDERZENIE WIELKICH WERBLI NA ZAKONCZENIE MARZEN O WIELKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ.".  I dalej:
  "jesli coraz mniej chciec sie chce
Salata53, 26 lipca, 2012 - 07:29
to wniosek jest prosty  narodowi polskiemu odebrano nadzieje, jesli komukolwiek odebrano nadzieje - czyli pozostaje beznadzieja, rzeczywisty KONIEC".
  Po cholerę komu taka publicystyka?  Protestował gorąco przeciwko niej także prof. Zybertowicz na spotkaniu w Piotrkowie Trybunalskim, 21 06.2012.  /TUTAJ(link is external)/.  Mówił, że dość już analiz mówiących o tym jak niedobry jest Tusk i jak zła jest PO.  Te narzekania powodują tylko poczucie bezradności.  Należy zamiast tego zastanowić się jak przekonywać ludzi do swoich racji i wygrywać wybory.  Podawał praktyczne rady, stwierdzając na przykład, że najważniejsza jest umiejętność słuchania.  Trzeba cierpliwie wysłuchać co nasz rozmówca ma do powiedzenia, nawiązać wieź zaufania i dopiero potem próbować go przekonywać.  Warto wysłuchać tej prelekcji.
  Bywają też osoby jednocześnie konstruktywne i destrukcyjne.  Najlepszym przykładem jest tu bloger i literat Gabriel Maciejewski, posługujący się ksywką Coryllus.  Z jednej strony jest to wzór polskiego self-made-mana.  W ciągu ostatnich trzech lat napisał, i wydał we własnym wydawnictwie pięć książek.  Zdołał sprzedać całe nakłady dwóch z nich i robi teraz wznowienia.  Opublikował także dwie książki Toyaha i jedna ojca Rachmajdy.  Wszystko to całkowicie samodzielnie, bez pomocy jakiejkolwiek instytucji.
  Z drugiej strony jego wpisy na swoim blogu są, łagodnie to określając - nierówne.  Są to dzikie polemiczne, niczym nie uzasadnione ataki na innych publicystów /w których Coryllus widzi konkurentów/, czyli t.zw. "pyskówki"oraz smętne pochlipywania nad losem Polski, pisane na przemian z dobrymi i bardzo dobrymi szkicami historycznymi, a także literackimi.  Dziś na przykład opublikował on sensowną polemikę z tekstem Kłopotowskiego, a wczoraj straszył po raz n-ty kolejnym rozbiorem Polski, tym razem z udziałem Czechów.
  Tak więc jedni wola budować, a drudzy siedzieć i narzekać, a trafiają się i tacy, co robią te dwie rzeczy na raz.