Protest „Oburzonych” z „kawiorową” lewicą na czele

1. W Warszawie jak na europejskie miasto przystało, także odbył się protest „Oburzonych”. Wprawdzie nie zgromadził on takich tłumów jak w Madrycie czy Rzymie (na szczęście obyło się bez zamieszek) ale był głośny, przeszedł ulicami stolicy od bramy Uniwersytetu Warszawskiego aż pod Sejm i Kancelarię Premiera, zahaczając o siedziby NBP i Ministra Finansów.
Na czele protestującej głównie młodzieży pojawił się poseł Ryszard Kalisz aspirujący do przywództwa w SLD po przegranych przez tę partię wyborach, a także świeżo upieczeni posłowie z ruchu Palikota , Wanda Nowicka (ponoć przyszła wicemarszałek Sejmu) i Robert Biedroń.
2. Młodzi ludzie nieśli transparenty „Chcemy mieszkań, nie kredytów”, „Stop tyranii rynku”, „Ignoruj media , dowiaduj się sam” i tym podobne nawiązujący do bardzo trudnej sytuacji młodych ludzi bardzo często nie mających szans na pracę, (a jeżeli już to w oparciu o umowy czasowe tzw. śmieciowe) i samodzielne mieszkanie.
Sytuacja ludzi młodych w Polsce jest rzeczywiście nie do pozazdroszczenia. Często nawet ci z wyższym wykształceniem pozostają bez pracy (bezrobocie wśród absolwentów szkół wyższych sięga 40%) a jeżeli pracują to w na podstawie umów na czas określony czy umowy zlecenia albo o dzieło. Umowy te, nie pozwalają na żadną stabilizację, ponieważ nie dają możliwości zawarcia jakiejkolwiek umowy o kredyt, a nawet umowy na zakup czegokolwiek z odroczonym terminem płatności (stąd są powszechnie nazywane są śmieciowymi).
Mimo tego, że od momentu naszego wejścia do UE, za granicę wyjechało według różnych szacunków od 2-3 milionów Polaków, bezrobocie utrzymuje się na poziomie 12%, co oznacza przynajmniej 2 miliony osób bez pracy.
Wiele zawodów jest ciągle dla młodych ludzi zamkniętych, a korporacje bronią do nich dostępu wręcz za wszelka cenę. Dobrym przykładem obrazującym to zjawisko są korporacje prawnicze. Mimo tego, ze w latach 2005-2006 ustawowo udało się otworzyć dostęp do tych zawodów, po zmianie władzy, kolejne korporacje małymi kroczkami znowu ten dostęp zamykają.
3. Podobna diagnoza do wyżej zaprezentowanej pojawiła się także w opublikowanym podczas kampanii wyborczej rządowym raporcie „Młodzi 2011” , gdzie obecne młode pokolenie Polaków określono wręcz „straconym pokoleniem” ale pesymistyczny wydźwięk tego raportu i bezradność rządu PO-PSL wobec problemów ludzi młodych, utonęła w jazgocie maistreamowych mediów, straszących powrotem PiS-u do władzy.
W tej sytuacji sporo młodych wyborców zagłosowało znów na rządzącą Platformę, choć przez 4 lata nie zrobiła ona nic dla młodego pokolenia, a odmieniane przez wszystkie przypadki zbudowanie 2 tysięcy Orlików nawet przy najlepszej woli trudno uznać za sukces wychodzący naprzeciw potrzeb ludzi młodych.
Jak się okazuje aż 25% młodych ludzi w wieku 18-24 lata oddało swoje głosy na Ruch Palikota, choć ten jeszcze do niedawna walczący z biurokracją w sejmowej komisji „Przyjazne państwo” aby ulżyć przedsiębiorcom, w kampanii wyborczej proponował już tylko walkę z Kościołem.
4. W każdym razie pojawienie się na tym proteście „Oburzonych” posła Ryszarda Kalisza z SLD , który jest klasycznym przedstawicielem tzw. kawiorowej lewicy gustującej w drogich samochodach , cygarach i dobrych alkoholach jest kpiną z przecież autentycznych problemów ludzi młodych ludzi w Polsce.
Podobnie jest z posłami reprezentującymi podczas protestu Ruch Palikota. Ten ruch proponuje bowiem na bardzo poważne problemy naszej gospodarki i systemu finansów publicznych, walkę z Kościołem, związki partnerskie i legalizację miękkich narkotyków.
Realizacja tego rodzaju postulatów ma się przecież nijak do problemów ludzi młodych w Polsce nie tylko obecnie ale także w przyszłości.
Młodzi ludzie w Polsce, w charakterystycznym dla tego środowiska odruchu solidarności, chcą protestować na ulicach, podobnie jak ich rówieśnicy w krajach Europy Zachodniej.
Tyle tylko, że tam młodzi ludzie prawidłowo zdiagnozowali problemy dotykające ich pokolenie i protestują przeciwko rządzącym i chronionym przez nich oligarchom finansowym.
W Polsce młodzi ludzie w swej większości poparli obecnie rządzących tydzień temu w wyborach, a teraz protestują na czele z politykami, którzy kompletnie nie rozumieją ich problemów.