Chińczycy w Europie ale nie w Polsce

1. Spektakularną klęską zakończył się udział firm chińskich w budowie naszej infrastruktury. Firma Covec, która wygrała ponad rok temu przetarg na budowę dwóch odcinków autostrady A-2 pomiędzy Strykowem i Konotopą, właśnie opuszcza plac budowy, a GDDKiA będzie wyłaniać kolejnego wykonawcę z wolnej ręki.
Chińczycy prawdopodobnie zbytnio zaniżyli ceny i wprawdzie przetarg wygrali ale już w tych cenach nie byli w stanie go zrealizować. Wydaje się jednak, że nie spotkali się oni ani z przychylnością firm budowlanych funkcjonujących na polskim rynku i to specjalnie nie dziwi ale także u polskiej administracji i to jest już zastanawiające. Pojawienie się bowiem chińskich firm na polskim rynku było rezultatem wizyty Premiera Tuska w Chinach w 2008 roku i ich zaproszenia do inwestowania w naszym kraju.
GDDKiA liczy , że wyegzekwuje od Chińczyków gwarancje na sumę 130 mln zł i odszkodowania na 740 mln zł ale wygląda na, że na tą drugą kwotę zwyczajnie nie ma szans. Poza tym Chińczycy także chcą wystąpić o odszkodowania od strony polskiej.
To rozstanie z Chińczykami w atmosferze skandalu, wywarło natychmiastowy wpływ na zachowania innych firm chińskich obecnych w Polsce. Właśnie inny chiński koncern Liugong, który już miał finalizować ze Skarbem Państwa zakup części cywilnej Huty Stalowa Wola bezterminowo zawiesił negocjacje, podając wprawdzie jako przyczynę niemożność dogadania się ze związkami zawodowymi w zakładzie.
Z publikacji jednak w chińskich mediach wiadomo, że są to reperkusje, rozstania się mówiąc najoględniej w nieelegancki sposób przez polską administrację rządową z firmą Covec, realizującą kontrakt drogowy.
Chciałbym być złym prorokiem ale zdaje się, że i minister finansów nie może liczyć teraz na mocniejsze wejście chińskiego rządu w zakup polskich obligacji, co zaczęło już być realizowane na razie jednak na małą skalę.
2. Wszystko to odbywa się w sytuacji kiedy zakończyła się właśnie wizyta chińskiego Premiera Wen Jiabao w trzech krajach europejskich na Węgrzech , W Brytanii i w Niemczech i wszędzie Chińczyków witano z wielka pompą, a oni rewanżowali się zawieraniem dużych kontraktów z miejscowymi firmami i deklaracjami nabywania obligacji tych krajów.
Małe Węgry uzyskały zapewnienie nabycia ich obligacji przynajmniej za 1 mld euro co dla Węgier szykanowanych trochę w Europie ma ogromne znaczenie szczególnie teraz kiedy mozolnie wydobywają gospodarkę z kryzysu. Oprócz tego Premier Chin zadeklarował udzielenie Węgrom preferencyjnych kredytów także na sumę przynajmniej 1 mld euro.
Najważniejszym jak się wydaje ustaleniem obydwu premierów były ustalenia dotyczące przyszłej wymiany handlowej. Do roku 2015 ma ona być zrównoważona i urosnąć przynajmniej do 20 mld euro, co dla gospodarki węgierskiej jest jak powietrze.
Z kolei w Brytanii Premier Chin podpisał kontrakty w różnych dziedzinach gospodarki na 1,4 mld funtów, chiński kredyt dla brytyjskiego koncernu gazowego BG w wysokości 1,5 mld funtów na rozwój jego działalności w Chinach, a także ustalono, że obroty handlowe pomiędzy obydwoma krajami w sposób zrównoważony ulegną podwojeniu do 2015 roku.
Z kolei w Niemczech podpisano 14 umów gospodarczych co oznacza zamówienia dla firm niemieckich przynajmniej w wysokości 10 mld euro, inwestycje chińskie w Niemczech w wysokości 4-5 mld euro do 2020 roku i zwiększenie obrotów handlowych do 2015 roku na przynajmniej 200 mld euro rocznie, choć premier Chin wymienił nawet wielkość 260 mld euro rocznie.
3. Wygląda więc na to, że mimo krytyki Chin za nieprzestrzeganie praw człowieka, poszczególne kraje unijne starają się układać relacje z tym krajem tak aby było to maksymalnie korzystne dla ich gospodarek.
Na szczególną uwagę zasługuje przypadek Węgier, które po zrażeniu się Chińczyków do Polski, wychodzą na główny kraj w Europie Środkowo-Wschodniej, w którym mocno zaznaczą oni swoją obecność.
My mieliśmy także dużą szansę. Zaczęło się zachęcania Chińczyków do obecności inwestycyjnej w Polsce w 2008 roku co oni przyjęli bardzo poważnie. Później był sukces polskiego pawilonu na wystawie Expo w Szanghaju, który odwiedziło w ciągu pół roku ponad 8 mln gości. Pieniądze i to niemałe na promocję polskiej ekspozycji wyłożyli sami Chińczycy. Kiedy w rezultacie tej ofensywy gospodarczej w Polsce pojawiły się poważne chińskie firmy okazało się, że polski rząd nie potrafił tego faktu dostrzec i docenić.
Tak się traci naprawdę duże i perspektywiczne szanse o charakterze rozwojowym. Ale kto w rządzie Tuska może mieć do tego głowę? Oni nie mają na takie rzeczy czasu, bo efekty mogły by w tym przypadku pojawić się dopiero za parę lat. A tu potrzebne są „ładne obrazki” na najbliższe pół roku.