Mam już tego dosyć!

Widziałem protest rolników w Niemczech. Widziałem setki traktorów w Berlinie – w samym centrum, niemalże świętym i symbolicznym dla Niemców miejscu – przy Bramie Brandenburskiej, Brandenburger Tor, tam, gdzie kończy się słynna aleja Unter den Linden.

Widziałem również dziesiątki, może również setki traktorów w Brukseli. Dosłownie przy wejściu do głównej siedziby Unii Europejskiej.
Palili tam opony, a unijnych urzędasów polewali gnojówką. Bojówki antyterrorystyczne policji jakoś nikogo nie odstraszały.

A dzisiaj widziałem również dziesiątki traktorów – traktorów polskich rolników – w ładne rządki ustawione na jakiejś podwarszawskiej łące. Chcieli zdeterminowani (widać nie za mocno) nasi rolnicy wjechać do Warszawy, by tam zademonstrować swój sprzeciw, ale nie pojechali, bo pan Trzaskowski i pan Kierwiński im nie pozwolili.
Ciekaw jestem, czy te wszystkie zgromadzone traktory zdesperowanych rolników, którym właśnie dzięki Unii Europejskiej i ich cyngli – rządu 13 Grudnia, świat się wali, to wyłącznie z terenów podwarszawskich, czy może niektórzy powoli na tych traktorach jechali nawet 400 kilometrów. I po co? By sobie pogadać z kolegami na jakimś ugorze?
Staram się polskich rolników rozumieć i ich usprawiedliwiam mimo dziwnej wstrzemięźliwości. Bo oni, w odróżnieniu od rolników niemieckich, holenderskich, czy nawet hiszpańskich nadal wspinają się po drabinie społecznej. A to ich bardzo dużo kosztuje. Wczoraj mieli 10 hektarów, dzisiaj mają 100. A te stojące na dzikim parkingu traktory tak naprawdę nie są w pełni ich. To sprzęt kupiony na kredyt, czy wzięty na leasing. To wszystko na wsi i w małych miastach to nie prawdziwe bogactwo, to pozory bogactwa.
I rolnicy wiedzą, że ich jeden fałszywy krok i spadną z drabiny – znowu staną się nędzarzami.
Tak więc strach przed perspektywą likwidacji europejskiego rolnictwa, jak to sobie wymyślili Timmermansy z Brukseli, jeszcze nie nabrał mocy. Ciągle przeważa staropolskie – jakoś to będzie.

Nie – tym razem już "jakoś to NIE będzie". Władająca Europą, jak i służalcy ich, obecnie u władzy w Polsce, to fanatycy i durnie. Klasyczne barbarzyńskie prymitywy, co w obronie kretyńskich ideologii, pójdą "choćby po trupach".

Żeby było jasne – ja nie poniżam Polaków. Nie poniżam rolników i pozostałych protestantów. Oni robią co mogą w obecnej sytuacji. A nieustanna, codzienna manipulacja medialna nie pozwala im poczuć tragizmu sytuacji, jeżeli wszyscy nie zaczniemy przeciwdziałać. Zaczniemy walczyć.

Tadeusz Kościuszko – to bohater narodowy Rzeczpospolitej – ale nie tylko – również Stanów Zjednoczonych. Pomnik generała stoi w zaszczytnym miejscu w Waszyngtonie – w połowie drogi między Białym Domem i Senatem.
Swoją historyczną Insurekcję, powód do narodowej dumy, oparł na walczących chłopach. Biedacy nie mieli w co się ubrać i czym walczyć z carskimi potworami. Symbolem stały się ich kosy postawione na sztorc, jako ich jedyna broń. Byli nie tylko waleczni – byli bohaterscy.

Dziś chyba widać, że awansowanie, poczucie złudnego bogactwa, potrafi ludziom odebrać odwagę, bitność, waleczność i stanowczość.
Bo może piękne traktory się porysują i żona będzie marudzić?

Grupa ludzi – Polaków patriotów – takich, co chcą krzyczeć, chcą wołać do narodu: - "Co wy robicie?! Chcecie sobie znowu założyć kajdany, a może nawet pętlę na szyję?!" jest w obszarze opinii publicznej bardzo skromna. Widać wprawdzie, że ona rośnie, że trzeźwe i ważne umysły zaczynają być słuchane i zauważane.
Lecz czy ten wzrost zrozumienia, świadomości powrotu do epoki feudalnej, powrotu do nędzy, a nawet głodu, będą rosły szybciej, niż destrukcja i zbrodnie Brukseli- Berlina i ich agentów – Tuska, Bodnara, Sienkiewicza i całej bandy krwawych idiotów.?

Poważni intelektualiści, którzy już zdobyli i ugruntowali swój autorytet i zaufanie patriotycznych obywateli, jak profesorowie Nowak, czy Zybertowicz, jak redaktorzy Ziemkiewicz i Gadowski, a także pan europoseł Jacek Saryusz-Wolski, dostają wreszcie wsparcie od młodszych – równie mądrych i równie rozumiejących, czym jest i być powinno bycie Polakiem, wiernym ojczyźnie i kochających ją.
I nie są to tylko ludzie ze strony Prawa i Sprawiedliwości. To są samodzielnie myślący patriotyczni obywatele o takich zdolnościach, że łatwo znajdują posłuch i potrafią kształtować opinie publiczną, bez manipulacji, bez kłamstw i propagandy.

Pani poseł Ewa Zajączkowska-Hernik, rzecznik Klubu Parlamentarnego Konfederacji jest posłanką, którą koniecznie trzeba słuchać. Proszę wysłuchać choćby tego – EWA ZAJĄCZKOWSKA-HERNIK ZAORAŁA TUSKA I UNIĘ EUROPEJSKĄ, [1]

Koniecznie trzeba obserwować pana doktora, naukowca – ekonomistę z Instytutu Studiów Podatkowych, Artura Bartoszewicza. Całkiem możliwe, choć nieoficjalna jest informacja, że może pan doktor zdecyduje się na kandydowanie w przyszłych wyborach parlamentarnych. Brak mu niestety silnego zaplecza, a ja byłbym przeszczęśliwy, gdyby taki człowiek został prezydentem.
Z całego cyklu jego wystąpień, proszę posłuchać tego:
CZY POLSKA JEST WOLNYM KRAJEM? – kto realnie za nas decyduje? [10 pytań do dr. Artura Bartoszewicza]
[2]

Także młody Maciej Podstawka, który na kanale #Bądź Na Bieżąco przekazuje dwa razy dziennie najnowsze wiadomości ze swoim krótkim komentarzem, który bardzo się starał, żeby nie łączono go z tymi z lewa, czy tymi z prawa, w końcu nie wytrzymał. Posłuchajcie: Przepraszam, Nie Mogłem Dłużej Milczeć. [3]

To nie tylko ta trojka wykazuje się mądrością i patriotyzmem. Zapewniam, że jest znacznie więcej młodych przedstawicieli nowego pokolenia, którzy idą w ślad za światem starych, konserwatywnych repów. Tych dziadków, którzy nie wyobrażają sobie świata, bez swojego przytulnego kąta w naszym wolnym i przepięknym kraju.

Ta lektura podana powyżej uspokoiła moje wzburzone nerwy po kilkugodzinnej obserwacji warszawskiego protestu rolników i wspomagających ich rodaków. Niestety, było dokładnie tak, jak się spodziewałem. Takie przekonanie spowodowane było, gdy wziąłem pod uwagę, kto w tym ogólnopolskim strajku będzie reprezentował przeciwników: Tusk, Kierwiński, Sienkiewicz, Bodnar. Szuje, prowokatorzy i tchórze chowający się za plecami młodych policjantów. Takich właśnie zakodowałem sobie już kilkanaście lat temu.

Nie poniżam Polaków! Nie poniżam polskich rolników. To dobrzy ludzie, nieco bezradni, bez silnego przywódcy i nieco zagubieni.

Na moje rozumowanie i emocje wpływają osobiste przeżycia z roku 1968, z roku 1970, gdzie doświadczyłem, że zdesperowany naród, może walczyć i nie ulegać milicji, ZOMO, wojsku z ich całym uzbrojeniem. Obraz grupy mężczyzn, z moim udziałem, przewracających kilkudziesięcio-tonowy transporter opancerzony SKOT, przy Dworcu Głównym w Gdańsku, towarzyszy mi w takich dniach, jak 6 marca 2024 i przypomina mi, do czego jest zdolny zdesperowany naród.

Czy teraz również będą musiały dziać się takie rzeczy? Policja wczoraj prowokacyjnie atakując spokojnych protestantów była również uzbrojona w nowoczesną broń gładkolufową. Po co to mieli?

[1] https://youtu.be/LU6poZVbN9Q?si=R5wj4ScJCeG8fVd3
[2] https://youtu.be/bcuK07RaMPI?si=-WPMLRYqEFDg9qTe
[3] https://youtu.be/zNEhsJHM5uQ?si=nvbRuUjgFvj5N_Me