5 kwietnia 1941 roku w niemieckiej niewoli zmarł gen. Franciszek Kleeberg (ur. 1 lutego 1888 r.), we wrześniu 1939 roku dowodził Samodzielną Grupą Operacyjną "Polesie.
Do 8 września 1939 roku był Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem. 9 września 1939 przystąpił do organizacji oddziałów bojowych z podległych mu ośrodków zapasowych. W korespondencji urzędowej występował w dalszym ciągu jako dowódca Okręgu Korpusu Nr IX. 27 września zarządził reorganizację podległych mu wojsk oraz ustanowił we Włodawie władze cywilno-administracyjne. Od tego dnia występował jako dowódca Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” (SGO).
Pod Jabłoniem i Milanowem pobił wysunięte kolumny oddziałów Armii Czerwonej. 6 października 1939 roku, po czterodniowych walkach z Wehrmachtem pod Kockiem, został zmuszony do kapitulacji z powodu braków w zaopatrzeniu i amunicji. Złożył broń jako ostatni polski generał.
Kleeberg pozostał jedynym dowódcą SGO bez porażki – przeciwnik pod Kockiem został pobity. Po bitwie został wzięty do niewoli niemieckiej. Przebywał w Oflagu IVB w twierdzy Königstein koło Drezna. W niewoli przebywał półtora roku. Poważnie zachorował na serce i 5 kwietnia 1941 r. zmarł w szpitalu wojskowym w drezdeńskiej dzielnicy Weisser Hirsch. Został pochowany na cmentarzu w dzielnicy Neustadt.
Pośmiertnie został mianowany generałem dywizji ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1943 roku w korpusie generałów.
W roku 1969 prochy gen. Franciszka Kleeberga przewieziono do kraju i 6 października złożono na cmentarzu Wojennym w Kocku pomiędzy poległymi żołnierzami z dowodzonej przez niego SGO „Polesie”. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 28 wprost-2-2).
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 795