Czy progres w UE osiągnie standard Sodomy?

Parafiańska kołtuneria popadła w stupor. Elyty z brukselskim imprimatur rozpiera duma. III RP wkroczyła na drogę, ba, wtargnęła na autostradę progresu. Lada moment światły parlament zalegalizuje skrobanki praktycznie do końca ciąży. Aborcja przestanie zresztą stanowić problem, bo pigułki dzień po w cenie dropsów będą powszechnie dostępne, a zalegalizowanie małżeństw jednopłciowych zwolni gejów niechętnych coming outowi z reprodukcyjnego kamuflażu w związkach heteroseksualnych. Zwierzęta otrzymają osobowość prawną. Wzięte w karby zielonego ładu rolnictwo przestanie zanieczyszczać klimat. Promocja weganizmu znacznie poprawi krzepę populacji. Pustoszejące kościoły przestaną siać moralne zgorszenie. Prawo oddane w pacht europejskiej Temidzie zagwarantuje wzorcową sprawiedliwość. A odblokowanie bankomatów z unijnym tanio oprocentowanym wspomożeniem dopełni powszechnej szczęśliwości.

Jednak na pociechę klerykalnej konserwie, a ku sromocie modernistycznej awangardy warto zauważyć, że progres nie przebija się przez dzieje z coraz większym przyspieszeniem, lecz przypomina raczej tekst z piosenki Kory: „falowanie i spadanie”. Inaczej bowiem detonacja rozpoczęta, załóżmy w zrewoltowanej Francji za czasów Ludwika XVI, do dzisiaj przepoczwarzyłaby świat, no, Europę, w Sodomę do kwadratu. A wówczas, kto wie? Hasztag: hulaj dusza, piekła nie ma, zwodniczo trąci nutką ekscytacji.
I choć zdaniem ortodoksyjnych ciemnogrodzian niewiele do tego brakuje, siły wstecznictwa trzymają się mocno. Zatem zgodnie z logiką historii, dla progresu nadciąga epoka spadania. Oby tylko nie wyparł go w skali światowej muzułmański fundamentalizm, a w Europie Środkowej, odpukać, postsowiecki panslawizm. Przyznaję, że na tym tle chiński pragmatyzm jakoś mnie nie przeraża. Dla wyostrzenia obrazu epatuję oczywiście skrajnym odwróceniem wektorów. Przypuszczam wszak, że tamę takim plagom postawi przywrócenie aksjologicznego ładu, na którym wyrosła nowożytna cywilizacja. Że też zachciało mi się rozprawiać o globalnej historiozofii tuż przed wyborami samorządowymi. A w mojej małej ojczyźnie marzy mi się na przykład przeprawa przez Bug na wysokości Radzymina, ergonomiczne ławki na Ursynowie i bazar z prawdziwego zdarzenia tamże. Zaś luzując na maksa wodze fantazji widzę oczyma imaginacji uśmiechniętych żeńców z kosami zamiast ryczących kosiarek spalinowych, którzy nucąc stosowne przyśpiewki, pielęgnowaliby miejską zieleń.

Ale nastrój budzącej się wiosny mąci mi skrzecząca pospolitość, wróć, sukinsyńska podłość. I chociaż zwykle puszczam mimo uszu brednie propagandowych tłuków, a na amerykański telebim PO, TVN 24, popatruję wyłącznie dla niezbyt wyszukanej rozrywki, to zasłyszana w rynsztokowym radiowęźle, również źródle mojej niewybrednej uciechy, potworna insynuacja, wymaga takoż paszkwilanckiej riposty. Otóż jeden z prominentnych bojówkarzy frontu propagandowego tak zwanych wolnych mediów, szkoda miejsca na nazwisko, oświadczył z nonszalancją, że za przedwczesną śmierć Tomasza Komendy, który niewinny przesiedział kilkanaście lat w kryminale, ponosi odpowiedzialność świętej pamięci prezydent Lech Kaczyński. On to bowiem jako minister sprawiedliwości zmuszał prokuratorów i sędziów do surowego traktowania przestępców. Tyle tylko, że Komenda nie był przestępcą. A dochodzenie i proces spaprali konkretni nieudacznicy, zdaniem tłuka, nadgorliwcy pragnący przypodobać się ministrowi. Niestety, żadna riposta, która przychodzi mi na myśl, nie nadaje się do publikacji, nawet w publicznym szalecie. Może to i lepiej, bo szkoda marnować inwektyw na takiego łacha. No, to sobie polżyłem i ulżyłem.
 
Sekator
 
PS.

-- A chłopów podjudzają do rebelii jakieś wraże siły - ni stąd ni zowąd zagaja mój komputer.
-- Nim wyjaśnię ci, Eustachy, że błądzisz co do meritum - karcę go, - to zapamiętaj, że takie określenia jak: judzić, oszwabiać, cyganić, kozaczyć, są niepoprawne politycznie.