Żołnierze Wyklęci - Bohaterowie Niezłomni. Por.Sękowski

Z materiałów IPN:

Por.  Stanisław Sękowski "Ordon", "Michał", "Rugia", "Odra", "Zbrucz"  urodził się 19.06.1914 w Gójsku w pow. sierpeckim w rodzinie chłopskiej. Był synem Jana i Franciszki z Jareckich.

Po ukończeniu szkoły powszechnej w Gójsku  wyjechał w 1929 roku do Sierpca, gdzie był uczniem, a następnie czeladnikiem w prywatnej piekarni. W 1934 roku wstąpił do WP. Po ukończeniu w 1935 Szkoły Podoficerskiej Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu służył jako kapral w szwadronie ochronnym Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych w Warszawie, a od grudnia 1937 w plutonie żandarmerii w Modlinie 1. dywizjonu żandarmerii w Warszawie.

W marcu 1939 przeniesiono go do placówki oficerskiej w Modlinie – Samodzielnego Referatu Informacyjnego przy Dowództwie Okręgu Korpusu I Warszawa. Podczas kampanii wrześniowej 1939 służył w plutonie żandarmerii 8. Dyw. Piechoty, awansowany do stopnia plutonowego. Po kapitulacji Modlina (29.09.1939) dostał się do niewoli niemieckiej, zbiegł z niej i wrócił do Sierpca, gdzie nadal pracował w piekarni. 

W konspiracji działał  od września 1940 w Polskiej Organizacji Zbrojnej (POZ) w Sierpcu, a od roku 1941 był zastępcą szefa wydziału organizacyjnego w sztabie Okręgu III Mazowsze POZ (używał tu pseud. Michał i Rugia). Po scaleniu (w maju 1942) tej organizacji z Armią Krajową (AK) został kurierem, szefem łączności zagranicznej sztabu Podokręgu Północ Obszaru Warszawa AK. 

Czterdzieści siedem razy przekraczał granicę między Rzeszą a Generalnym Gubernatorstwem. Od stycznia do sierpnia 1943 szkolił się w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy sztabie Podokręgu Północ w Warszawie. Po jej ukończeniu został awansowany do stopnia wachmistrza podchorążego rozkazem komendanta Obszaru Warszawa AK z 15 VIII 1943 i przeniesiony do Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa na stanowisko instruktora w Szkole Oficerskiej i Podoficerskiej (używał tu pseud. Zbrucz). 

Od grudnia 1943 był dowódcą Grupy Bojowej "Czyn" , "Roman"  Kierownictwa Walki Podziemnej. Była to grupa wykonująca wyroki,  wydawane przez konspiracyjne Sądy Specjalne na osoby współpracujące z okupantem. Grupa do wybuchu Powstania Warszawskiego wykonała ok. 20 udanych akcji. Jako dowódca grupy uderzeniowej uczestniczył w głośnej akcji odbicia więźniów ze szpitala Jana Bożego 11 VI 1944. Używał tu pseudonimów Michał i Rugia. Jednocześnie od początku 1944 roku uczestniczył w szkoleniu żołnierzy 2. kompanii wywodzącego się z POZ batalionu AK "Kiliński", gdzie jego Grupę Bojową "Roman" nazwano plutonem IIIa. Ranny w powstaniu warszawskim na Pradze. Według własnego życiorysu kula nie została wyjęta. Dowodził następnie plutonem w I batalionie 78. pp AK podczas walk w Puszczy Kampinoskiej, po czym został referentem łączności i p.o. referentem kontrwywiadu w sztabie Podokręgu Północ Obszaru Warszawa AK (używał tu pseud.: Odra, Ordon, Zbrucz).

Mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 01.01.1945. 
Po rozwiązaniu AK (19.01.1945) ukrywał się. Został aresztowany 3.07.1945 i uwięziony w więzieniu mokotowskim w Warszawie i Rawiczu.

Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z 25.12.1945  został  skazany na 10 lat więzienia za posiadanie broni i przynależność do nielegalnej organizacji po wojnie. W wyniku amnestii 1947 r. zwolniony z więzienia 3.01.1948. Wtedy zaczął nadal ukrywać się. Latem 1949 wraz z Józefem Marcinkowskim "Wybojem" założył organizację "Samoobrona Ziemi Mazowieckiej". Wspólnie opracowali statut tej organizacji, której zasadniczym celem była walka zbrojna z każdą formą ucisku i eksterminacji wymierzonej w interesy narodu polskiego przez Rosję sowiecką i jej polskich popleczników.

Była to organizacja o ściśle konspiracyjnym charakterze, oparta na tradycji Wojska Polskiego i Organizacji Niepodległościowych, która miała służyć wszystkim Polakom bez względu na przekonania polityczne. Organizacja gromadziła broń w celu podjęcia działań zbrojnych oraz prowadziła zakrojoną na szeroką skalę działalność propagandową.

Komendantem nowej Organizacji został Józef Walenty Marcinkowski, który przyjął pseudonim „Brzeziński”. 
Wiosną 1948 roku Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego z udziałem NKWD wdrożyło plan, tworząc atrapę pod nazwą „V Zarząd WiN-u”. Aby uwiarygodnić prawdziwość tego „Zarządu”, wykorzystano Stefana Sieńkę pseudonim „Wiktor”, który poprzednio wchodził w ścisły skład kierownictwa zlikwidowanego przez Bezpiekę „IV Zarządu WiN-u”. Stefan Sieńko w wyniku bardzo brutalnego śledztwa i tortur, zgodził się przewodniczyć spreparowanemu „V Zarządowi”, kontrolowanego przez UB i NKWD. O tych działaniach, rzecz jasna, nic nie wiedzieli założyciele „Samoobrony Ziemi Mazowieckiej”. Oczywiście nawiązali kontakt, który okazał się dla nich zgubą. 4.11.1950 został aresztowany nasz Bohater, a  7.11.1950 Józef Walenty Marcinkowski, „Brzeziński”.

Stanisław został osadzony w więzieniu mokotowskim w Warszawie.
W toku brutalnego śledztwa został doprowadzony do obłędu (kwiecień 1952) i wyłączony z przygotowywanego procesu. Na mocy decyzji sądu z 2 .06.1953  został przewieziony do Szpitala Więziennego dla Umysłowo Chorych we Wrocławiu. Dnia 19.10.1956 sąd ten postanowił uchylić w stosunku do niego tymczasowe aresztowanie i naszego Bohatera przewieziono do Kliniki Psychiatrycznej Akademii  Medycznej we Wrocławiu z rozpoznaniem przewlekłej reakcji psychogennej. Został zwolniony stamtąd 12 grudnia i przyjęty 28.12.1956 do Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Drewnicy z rozpoznaniem psychozy paranoidalnej.

Dnia 31.12.1956 Sąd Wojewódzki dla m. st. Warszawy zawiesił postępowanie przeciwko Stanisławowi Sękowskiemu do czasu ustania zaburzeń psychicznych, uniemożliwiających udział jego w procesie karnym. Zwolniony został ze szpitala w Drewnicy 01.06.1957. Wrócił tam 16 października z diagnozą schizofrenii. Został stamtąd wypisany 11.01.1958. Wtedy powrócił do Sierpca, gdzie zmarł 11.01.1960. "Rugia" zmarł w wieku 45 lat ... (podobno przyczyną śmierci było zaczadzenie). Został pochowany na starym cmentarzu parafialnym.
Był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Prywatnie był mężem Janiny z Brylskich.

Ciekawostką jest to, że Stanisław Sękowski w wolnej chwili trenował boks.

Cześć i Chwała Bohaterom.

Źródła: IPN, https://www.facebook.com…
FB - Echa Historii
https://m.facebook.com/m…