"dwuręka" posłanka Zwiercan i hipokryci

Wniosek, jaki nasuwa mi się po obserwacji dzisiejszej szopki w sejmie, dobrze oddaje powiedzenie: złodziej krzyczy - łapać złodzieja. Głosowanie na dwie ręce to skandal. Owszem, przy odrobinie dobrej woli można zrozumieć nawet intencje posłanki Zwiercan, mianowicie jej kolega był od rana w sejmie, chciał wziąć udział w głosowaniu w sprawie sędziego TK ale akurat źle się poczuł i musiał wyjść, posłanka zrobiła koledze przysługę. Z etycznego punktu widzenia sprawa do dyskusji, z punktu widzenia praworządności należy zgodzić się z opozycją - głosować na dwie ręce nie można i basta! Bo jeśli wprowadzamy standardy że jeden czy drugi może oddać głos za kolegę z klubu to chcąc być konsekwentnym każdy poseł z klubu mógłby zagłosować za każdego innego posła z klubu a nawet za kilku posłów z klubu, pozostaje jedynie do rozwiązania kwestia techniczna. Ciężko sobie wyobrazić sejm, w którym jeden poseł biega po ławach i wciska przyciski przed pustymi krzesłami. Jeszcze gorzej wyglądałoby to, gdyby z posłów wzięli przykład wyborcy przy urnach i przedstawiciel rodziny szedł wrzucić kartkę za swoich spowinowaconych. Ustaliwszy już, że postępek posłanki Zwiercan domaga się napiętnowania i nazwania rzeczy po imieniu, mianowicie złamaniem prawa, chciałem zwrócić uwagę na drugą stronę sporu, która krzyczy dziś najgłośniej. Na początek proponuję Regulamin Sejmu RP (czyli prawo uchwalone przez samych posłów dla nich samych), który mówi w art. 7 ust. 4, iż: "Do podstawowych obowiązków posła należy w szczególności udział w głosowaniach podczas posiedzeń Sejmu i w komisjach sejmowych" Zdanie powyżej nie pozostawia wiele do interpretacji. Psim obowiązkiem posła, za którego spełnienie bierze sowite wynagrodzenie, jest stawianie się na obradach i branie udziału w głosowaniach. Przypomnę, że możliwe opcje wyrażenia swojej woli w głosowaniu to: jestem za, jestem przeciw, wstrzymuję się od głosu. Czym więc jest pojawienie się na sali posła i celowe nie wzięcie udziału w głosowaniu? Ano niczym innym jak złamaniem prawa, które kto jak kto ale ustawodawca powinien respektować ze szczególną uwagą, wszak daje przykład całemu Suwerenowi jako jego przedstawiciel. Tymczasem scenka, jaka dzisiaj została odegrana w świetle kamer, wyglądała mniej więcej tak: Przychodzi jeden z drugim poseł oraz trzeci poseł do roboty, patrzą w porządek dzienny i widzą, że ma odbyć się głosowanie nad wyborem sędziego TK. Wiedzą również, że nijak nie można, zgodnie z regulaminem i prawem, zablokować wyboru który nie jest im w smak, za to znajduje poparcie większości parlamentu. Co więc robi jeden poseł z drugim i trzecim (nazwijmy ich przykładowo Schetyna, Kukiz i Petru)?? Ano dogadują się, jak by tu złamać prawo, aby wybór zablokować. Mało tego, nie tylko dogadują się w sprawia złamania prawa ale bez żadnej żenady otwarcie się do tego przyznają po fakcie. Tyle, że manewr się nie udał i pomimo przedwczesnej i komicznej wręcz radości opozycji sędzia zostaje wybrany większością głosów przy udziale kworum, czyli tak jak prawo przewiduje. Co zatem robią przegrani posłowie, którzy dla swoich gierek postanowili złamać prawo? Ano drą japę po wszystkich mediach jak to inna posłanka złamała prawo. Żeby było jeszcze bardziej groteskowo, domagają się reasumpcji głosowania, które dokładnie przed chwilą zbojkotowali z premedytacją. Logiczne, prawda? To mniej więcej tak, jak mały Kazio zamiast zrobić kupkę do ubikacji robi ją w majtki a następnie domaga się od rodziców ponownej wizyty w ubikacji bo ... chciałby poprawić, oczywiście znowu z majtki z pełną świadomością. Przy okazji oświadczając wszem i wobec, że Małgosia właśnie zrobiła siku, też w majtki. O ile takiemu dziecku można przy odrobinie perswazji wyjaśnić, że tak nie powinno się postępować, o tyle problem z posłami wrzeszczącymi o reasumpcji jest taki, iż im trzeba jeszcze zapłacić za sfajdanie się w bieliznę i to całkiem niezłą kasę.