Kiedy Jarosław Kaczyński obejmie władzę…

Nie mam wątpliwości, że taki moment nastąpi, jeśli Polacy odzyskają nadzieję. Dziś tkwią w apatii, bo opuszczeni zostali przez wszystkie instytucje państwowe, wszystkie organizacje związkowe, rzuceni na pastwę bandyckiej kamaryli przez kardynałów Kościoła Katolickiego, potraktowani jak zło konieczne przez wolny świat, sprzedani za garść kopiejek pośrednikom w handlu ich własnym majątkiem .  Aspiracje milionów sprowadzone zostały do 800 złotych miesięcznie i trudno się dziwić, że ta wielka rzesza ludzi nie ma sił na wykrzesanie z siebie wiary, że 800 złotych za Tuska  nie zamieni się w 800 złotych za Kaczyńskiego.  Związki zawodowe ani myślą o nich walczyć, w końcu nie po to są, żeby się narażać. Ale niech tylko Jarosław Kaczyński obejmie władzę – powyłażą z mysich dziur wszystkie 15- osobowe branżowe Komisje Zakładowe, które w 2007 roku postanowiły „przeczekać” aż do pojawienia się rządu, z którym „będzie można rozmawiać”. Każda faza ich wypełzania będzie filmowana i po wielekroć odtwarzana przez niepocieszone utratą wspólników i sPOnsorów media.  Wylezą zza intratnych biurek działacze „Solidarności” – bo już będzie można, już nikt im krzywdy nie zrobi, nie zwolni z pracy, nie przeniesie za  mniej intratne biurko. Pikników w Warszawie będziemy mieli!...  Osiem lat milczenia i nicnierobienia, jakichś śmiesznych kurtuazyjnych wizyt w stolicy, w tym jedna w Sejmie, żeby odebrać w gębę od Tuska, bo przecież represjonowanym trzeba być…  a zaległości rosły, osiem lat nie upuszczano słusznego gniewu związkowego, osiem lat kumulowała się troska o los ludu pracującego, wszystko  trzeba będzie nadrobić, 365 dni w roku nie wystarczy na ten show!!
 Nagle okaże się, że Episkopat, który przez 8 lat, w najbardziej drastycznych momentach niszczenia  tożsamości narodu  nie potrafił upomnieć się ani o wartości, ani o patriotyzm, ani o prześladowanych wiernych – porzuci nieprzydatny już bastion apolityczności i ruszy do walki o  lewaków i sowieckich agentów, kiedy ci  poczują się „represjonowani” przez rząd PiS . Dla zachowania pozorów kardynał Nycz ogłosi, że najwyższym nakazem zawsze była dla niego obrona Krzyża i tych maluczkich, których pod Krzyżem Pamięci katowano i lżono…  i nie wspomni Księdza Małkowskiego, i nie potępi winnych jego prześladowania, zadekretowanego w stanie wojennym i trwającego po dziś dzień… bo nie ma powodu, żeby udawać sprawiedliwego, jeśli w tej sprawie wśród książąt Kościoła od trzydziestu lat ani jeden sprawiedliwy się nie znalazł…
Nie będzie łatwo. Ale warto o to walczyć – nawet jeśli wszyscy dzisiejsi tchórze zamienią się w tanich komediantów. Warto będzie zobaczyć miny panów z  PKW i miotanie się SN, który po wygranej PiS zapewne poszuka „wpływu na wynik wyborów”.  
Wierzę, że to przeżyjemy, wierzę, że tego dożyjemy, ale zanim rozpocznie się kolejna kampania, powinniśmy przywrócić Polakom nadzieję. Nie osiągniemy tego za pomocą patriotyczno-optymistycznych haseł i obrazków polskich pół i uśmiechniętych polskich dzieci. Dziś polskie dzieci głodują i płaczą. Dziś źródłem nadziei nie jest optymizm. Dziś źródło nadziei narodu bije dokładnie tam, gdzie zaczyna się strach zdrajców, morderców, złodziei, oszustów; gdzie zaczyna się strach urzędników, przybijających pieczątki pod zdradą, zbrodnią, kłamstwem i grabieżą. Nie wolno nam bać się strachu szubrawców i łagodzić przekazu, „ocieplać wizerunku”  ze względu na ten strach. To się po prostu nie opłaca. Nie warto dla głosów paru lemingów marnotrawić siły 15 milionów czekających na gwarancje radykalnych zmian. Marszu do urn wyborczych ze słowami wybaczenia i zrozumienia JUŻ OD DAWNA NIE MA.