DEKLARACJA

Nie po drodze jest mi z tymi,
Co lżą Pamięci Polaków,
Którzy walcząc oddali Wartość Najwyższą
Za Wolność własną i naszą.
 
Nie po drodze jest mi z tymi,                           
Co Ojców i Dziadów Poświęceniem gardzą,                                   
Szkalując ich w polskiej mowie,
Okupionej krwią przelaną.
 
Nie jest mi po drodze z tymi,
Co dla Bohaterów pobłażanie mając
lub wzruszenie ramion -
Cokoły budują zdrajcom.
 
Nie jest mi po drodze z tymi,
Co przeciwni męskiej walce,
„Geo-politycznymi racjami wyni-”*,
Chwalą życie w klatce.
 
 
P.S. Nie nawołuję tutaj do bezmyślnego porywania się z motyką na Słońce, ale twierdzeniu: „nie każda “wolność” jest lepsza od każdej “niewoli” ”, jestem zmuszona się przeciwstawić, bo tylko ktoś o mentalności niewolnika może dopuścić tego typu myśl. Wolność, tak jak życie, zostały nadane człowiekowi przez (Boskie) Prawo Naturalne i jako takie nie podlegają kwantyfikatorom. Jeśli sprzeciwimy sią Uniwersalnemu Prawu wyrażającemu wrodzony zmysł człowieka, sami wplączemy się w matnię pojęć płynnych i relatywnych, które niechybnie doprowadzą do zachwalania własnego upodlenia. Jakiego rodzaju upodlenie to będzie, nietrudno się domyśleć, przykładów jest mnóstwo, począwszy od powyższego cytatu. Obrona tęczy przy jednoczesnym potępieniu Krzyża, przykładem następnym. Lista jest długa.

Jeśli pozbędziemy się Prawa Boskiego, czyje, faktycznie,  prawo będziemy wdrażać?
 


*szczeni. (K.I. Gałczyński „Dymiący piecyk”)