Kto sieje fekalia, ten zbiera szambo

Znam pewnego człowieka. Parę lat temu zrobił papier zaocznie na uczelni specjalizującej się w zarządzaniu każdą wiedzą. Zajmuje się wciskaniem ludziom różnych przedmiotów za 5 zł z chińskich kontenerów jako super produktów ze świetnymi właściwościami po kilkaset złotych. Świetnie prosperuje. Wynajmuje mieszkanie w Stolicy. Wolny czas spędza w rodzinnych stronach, na dyskotekach w wielkiej hali przy szosach krajowych, po których zostają stosy gumek na klepisku i pijane nastolatki śpiące w krzakach. Rozmowy z nim zawsze miały nieocenioną wartość poznawczą. Miał on zawsze czytelne poglądy i trwa wiernie przy swoich postulatach programu politycznego. Składa się z czterech punktów:
1. J...ć ich!
2. Pi.....ć to!
3. Ch.. z wami!
4. Sukienkowi do gazu!
Bardzo był zadowolony ze startu pewnego ugrupowania w wyborach do Sejmu i Senatu RP. Mówił, że wreszcie może szczęśliwie oddać głos na stronnictwo, które spełnia jego oczekiwania programowe i daje szansę na realizację prawdziwych postulatów młodej inteligencji proeuropejskiej. Pierwszy raz poszedł do wyborów. Specjalnie na tę okazję założył lakierowane pantofelki z dzwoneczkami, świeżo krochmalone białe skarpeteczki i najbardziej kolorowy krawat na gumkę. Wylewnie witał się z rozanielonymi paniami z komisji. Żelik był, a jakże...
To tyle w sprawie wyborów, w czasie, w którym jeszcze nie wygasły emocje a w oddali dopiero rysuje się horyzont dalszej pracy.


Proszę o wybaczenie oparcia się o napływowe elementy językowe. To tylko przy okazji tych wyborów. Chyba rozumiecie.