Ewolucja, czyli z powrotem do małp

Niektórym naiwniakom wydawało się, że po ujawnieniu przez Gazetę Polską skandalu z inwigilowaniem przez służby specjalne Prezydenta RP, śp. Lecha Kaczyńskiego wybuchnie wielka afera, która stanie się skandalem o takiej sile rażenie, że zmiecie on obecną szemraną ekipę ze sceny politycznej.

Tymczasem w „wiodących mediach” gdzie oczywiście pracują „najwyżej cenieni” dziennikarze zapanowała na ten temat cisza, a jako główne tematy, królują nadal komentarze na temat wypowiedzi posła Adama Hofmana definiującej cwaniaczków z PSL oraz „szaleńcza” jazda limuzyny z Jarosławem Kaczyńskim z prędkością 140 km na godzinę.

Gdyby tak chcieć obrazowo opisać to, co dzisiaj dzieje się w Polsce to można śmiało stwierdzić, że mamy do czynienia ze swoistym procesem ewolucji, który jednak przebiega w odwrotnym kierunku.

Coś, co tylko w zarysach przypominało nieco człowieka, stopniowo i konsekwentnie przeobraża się z powrotem w małpę. Cofamy się krok po kroku w stronę PRL-u, czyli państwa totalitarnego gdzie rządzić może tylko jedna słuszna monopartia budująca konsekwentnie monopol informacyjny i ograniczająca wolność słowa.

Jak wiadomo w każdym totalitaryzmie olbrzymią rolę odgrywają służby specjalne, które nie tylko zastraszają niepokornych, ale i inwigilują społeczeństwo na wielką skalę.

Właśnie III RP pod rządami koalicji PO-PSL wysforowała się w Unii Europejskiej na niekwestionowanego lidera pod tym względem i tylko dla porównania zestawmy dość obrazowe liczby. W Niemczech na 1000 mieszkańców kontroluje się bilingi i zakłada podsłuchy u 0, 2 obywateli. W Polsce zaś u 29 osób na 1000 mieszkańców.

Co najciekawsze ABW odmawia udzielenia informacji publicznej na ten temat nawet Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Mówienie dzisiaj o pisowskim państwie policyjnym, z jakim mieliśmy podobno do czynienia w latach 2005-07 to czysta kpina, którą mogą kupić już niestety tylko idioci spijający słowa ze słodkich ust Moniki Olejnik, Jacka Żakowskiego czy stałych komentatorów typu Kuczyński, Miller albo propagandzistów z Gazety Wyborczej i TVN24.

Jeżeli cofniemy się nieco w przeszłość, do czasów, kiedy ta dzisiejsza ewolucyjna małpa miała jeszcze więcej cech ludzkich to przypomnimy sobie, że dawniej pewne afery potrafiły wywoływać burze, w tym i te medialne. Tak było z pamiętnym skandalem dotyczącym inwigilacji prawicy, tajną instrukcją UOP 0015/92 oraz 21 wytycznymi czekisty Lesiaka dotyczących szukania haków na Jarosława Kaczyńskiego.

W 2002 roku stało się zaś coś, co dzisiaj jest już niemożliwe i wręcz nieprawdopodobne.

Wybuchła wtedy tak zwana „afera Rywina”, która nie tylko poważnie zraniła ówczesny rząd i całe SLD, ale ugodziła również i podważyła „niekwestionowany autorytet” samego Adama Michnika.

Sprawa inwigilacji prawicy i „afera Rywina” w porównaniu z tragedią smoleńską i jej „wyjaśnianiem”, inwigilacją prezydenta przez służby, „katarskim inwestorem” czy aferą hazardową to mówiąc kolokwialnie mały pikuś.

Dlaczego zatem wszystko to zamiatane zostaje pod dywan i nie wywołuje żadnych reperkusji?

Sprawa nie jest tak skomplikowana jakby mogło się wydawać. Loża trzymająca w Polsce władzę wbrew pozorom jest w dramatycznej sytuacji gdyż nie dysponuje dzisiaj odpowiednio silnym rezerwowym składem, który mógłby zluzować ekipę Tuska oraz naprawić „błędy i wypaczenia”.

PSL jak zawsze może odgrywać tylko rolę obrotowego i trudno będzie ludowców napompować nawet do 15 procent społecznego poparcia. Popularność SLD zaś topnieje, mimo, że Miller i Kalisz nie wychodzą niemal ze studia TVN24 i leżąc tam w gotowości na karimatach czekają na kolejne promocyjne recitale.

Mimo wielu pracochłonnych zabiegów niewiele wyszło z Ruchu Palikota, a PJN, tworzone w zakulisowych konsultacjach jej liderów, zarówno z Millerem jak i Palikotem, może nie przekroczyć wyborczego progu.

Wbrew pozorom i medialnej propagandzie to nie Jarosław Kaczyński będzie w dramatycznej sytuacji, jeżeli przegra kolejne wybory.

Salon dysponuje już tyko Tuskiem i jego kamarylą, a owa kamaryla zależy już tylko od salonu. To rzadkie zjawisko, kiedy pchła czuje się bezpieczna i może ssać krew żywiciela bez obawy, że ten zacznie się iskać. Mało tego on nawet nie machnie ogonem, lecz będzie się uśmiechał udają, że nic się złego nie dzieje.

Może stać się tak, że przy dobrym wyniku Prawa i Sprawiedliwości, „Banda Trojga”, czyli PO, PSL i SLD, będą zmuszeni powołać wspólny rząd, który w dramatycznej sytuacji finansów publicznych i przedwyborczym zamiataniu wszystkich problemów i skandali pod dywan, nie przetrwa nawet jednego roku.

Czy uda się wypromować w tak krótkim czasie jakiś nowy „polityczny byt”, który ocali establishment III RP? Wydaje się to trudne zważywszy na mizerne notowania PJN i Ruchu Palikota.

Po wyborach, które odbędą się 9 października Polska najprawdopodobniej znajdzie się w bardzo dramatycznej sytuacji, gdyż dwa młyńskie kamienie, czyli Niemcy i Rosja miedzy, którymi się znajdujemy, nie pozwolą na wybicie się Polski na niezależność. Aby podtrzymać rządy Tuska i jego koalicjantów zdolni są już dosłownie do wszystkiego.

Dlatego też sam Jarosław Kaczyński, jego najbardziej zaufani współpracownicy oraz wszyscy, którzy rozumieją powagę sytuacji powinni zadbać szczególnie o ochronę i bezpieczeństwo przywódcy jedynej dziś liczącej się i prawdziwej opozycji.

W ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy Polacy otrzymali od opatrzności kilka oczywistych znaków, na które jednak nie zareagowali masowo we właściwy sposób. Były niepowtarzalne szanse na odsunięcie tej szkodliwej ekipy od władzy i historyczny triumf, który przeszedłby do historii i ukazał wielkość i mądrość narodu.

Niestety ani Smoleńsk, ani przejęcie obowiązków głowy państwa przez Komorowskiego, którego dokonał łamiąc bezczelnie Konstytucję RP nie wywołało masowych protestów i wystąpień.

Ciągle ponosimy historyczne konsekwencje fizycznej eliminacji naszych elit dokonanej przez dzisiejszych „przyjaciół” z Moskwy i Berlina. Czynili to planowo, sukcesywnie i długi czas w porozumieniu podczas obu okupacji.

No cóż skoro tego, co stanowi dziś polski naród nie stać na czyny wzniosłe i bohaterskie to pozostaje nam czekać jak zwykle na moment, w którym zabraknie kiełbasy lub środków na jej zakup.

Po ostatnich rewelacjach TVN24 na temat „szaleńczej jazdy” prezesa z prędkością 140 km/h przestrzegam Jarosława Kaczyńskiego. Panie prezesie wolniej, nawet, gdy Tusk i Komorowski pędzą ocierając się o 200 km/h.

Być może jest tworzona legenda prezesa szaleńca, który zginął z powodu brawury „pilota”, tfu, przejęzyczyłem się, „kierowcy debaściaka”.

I niech to moje ostrzeżenie będzie takim wkładem obywatelskim w temacie troski o bezpieczeństwo Jarosława Kaczyńskiego, skoro nie należę do jego osobistej ochrony.

Artykuł opublikowany w Warszawskiej Gazecie (36/2011)