CORONAVIRUS - IMPERATOR ŚWIATA?!

Od razu widać, że nie był Pan nigdy w ciąży 😂, bo coś by Pan wiedział o zniekształacaniu smaków i zapachów. Ten pański projekt to jest woda na młyn dla wszelkich hipochondryków, których jak widać po komentarzach  jest bez liku i prawdziwe utrapienie dla porządnego lekarza, który bez opisu pacjenta potrafi rozróżnić kaszel suchy od mokrego, a jeden rzut oka wystarczy, żeby stwierdzić że cos faktycznie boli. No, ale po wysypie komentarzy widać, że medycyna online ma przyszłość, zwłaszcza kiedy, tak jak teraz gabinety pozamykane i "zwykli" pacjenci  proszeni są o niezawracanie głowy lekarzom.
A specjalnie dla Pana, jeszcze raz znakomity diagnosta Jerome K. Jerome we własnej osobie - nic się przez te ostatnich 150lat nie zmieniło, wystarczy tylko mieć pod dostatkiem czasu. Prawdziwy mistrz diagonstyki na podstawie  wsłuchiwania się w samego siebie, a zaczęło się od czytania o metodach leczenia kataru siennego w British Museum. Jednak w miarę czytania tej pasjonującej lektury, zaczął podejrzewać, że ma objawy prawie wszystkich chorób:
"Dłuższą chwilę siedziałem zmartwiały z przerażenia; potem, zobojętniały z rozpaczy, zacząłem znów wertować książkę. Doszedłem do tyfusu - przeczytałem objawy - odkryłem, że mam tyfus, i to od wielu miesięcy - pomyślałem sobie, ciekawe, co jeszcze mam. Przewróciłem stronicę na taniec św. Wita: zgodnie z oczekiwaniami stwierdziłem, że i pląsawica mi nie przepuściła. Postanowiłem zapoznać się ze swoim przypadkiem dogłębnie. I tak, rozpoczynając alfabetycznie, przestudiowałem chorobę Addisona, stwierdziłem, że na nią zapadam, a faza ostra czeka mnie za jakieś dwa tygodnie. Z ulgą się dowiedziałem, że choroba Brighta występuje u mnie w formie złagodzonej i, jeśliby na tym się skończyło, mogę liczyć na wiele lat życia. Cholerę miałem z poważnymi powikłaniami, a z dyfterytem chyba się urodziłem. Sumiennie przebrnąłem przez wszystkie litery alfabetu i jedyną chorobą, której mogłem się nie obawiać, była puchlina kolan (cierpią na to panny służące, które dużo klęczą). Z początku zrobiło mi się dość przykro. Czułem się spostponowany. Dlaczego nie mam puchliny kolan? W czym jestem gorszy od panny służącej?" Ten fragment zawsze mi się przypomina, kiedy czytam te pańskie komentarze na temat obserwowania u siebie różnych objawów. Mam nadzieję, że nie ma Pan jeszcze tej puchliny kolan? W zasadzie to nie chcę Panu odbierać tej miłej i całkiem nieszkodliwej rozrywki, zwłaszcza, że tak pasjonujące tematy jak objawy grypowe wciągają do dyskusji wiecej komentatorów niż te całe  liczby zespolone i prostowanie krzywych. A co się człowiek ubawi czytając to wszystko, to dobre lekarstwo na te czasy.