Wolność nie jest nam dana. Wyrwaliśmy ją zębami i pazurami. (…) Dwa lata festiwalu solidarnościowego wolności (…) to była nasza siła i motor walki o wolność na przyszłość
- powiedział prezydent.
- W Polsce rozpoczął się wielki ruch wolnościowy, który rozlał się po całej Europie Środkowej i Wschodniej - dodał.
- Nasza wolność to forma zobowiązania w kwestiach wolności także innych - mówił Komorowski. Dlatego - jak podkreślił - Polska "zajmuje pozycję otwartości w NATO i UE".
Ani nikt nam niczego nie dał, ani też niczego nie wyrwaliśmy. Dwa lata Solidarności, kierowanej przez seryjnego wygrywacza w totolotka, wcale nie było żadnym festiwalem wolności, ani też, jak można się przekonać studiując historię Polski po 89 roku, nie dostaliśmy ani wtedy, ani później żadnej siły, ani żadnego motoru. Gdybyśmy mieli siłę, postawilibyśmy twórców stanu wojennego przed sądem, zamiast chować ich z honorami na Powązkach! Gdybyśmy mieli odpowiedni motor, rozliczylibyśmy się z przeszłością dokonując prawdziwej dekomunizacji i lustracji, ujawniając akta bezpieki zamiast dać się powoli ale bezlitośnie, do dnia dzisiejszego szantażować teczkami.
Brutalna prawda jest taka, że nie wywalczyliśmy wcale żadnej wolności, a tylko sprytni zaprzańcy, spod znaku sierpa i młota, widząc, że pali im sie grunt pod nogami, dogadali się z tymi, których najpierw sami postawili na czele opozycji, oddając im pozory władzy. A stało się tak nie dla tego, że w Polsce cokolwiek się zmieniło, a tylko dlatego, że Związek Sowiecki upadł, a Niemcy były podzielone na dwa państwa, czyli dokładnie tak jak w 1918 roku, kiedy to zdobycie ( wtedy realne) wolności, było możliwe nie tylko dzięki Pierwszej Kadrowej, nie tylko dzięki Dmowskiemu, Paderewskiemu, Witosowi, Korfantemu, ale przede wszystkim dzięki temu, że zaborcy byli słabi i skłóceni.
I podobnie jak propaganda w okresie międzywojennym wmawiała Polakom, jacy to są "silni, zwarci i gotowi", tak i teraz mami się nas bredniami o bezpieczeństwie. Tak jak wtedy łudzono społeczeństwo tym, że w razie czego Anglicy przylecą na swoich samolotach, a z Rosją Sowiecką mamy przecież pakt o nieagresji - tak teraz się nam wmawia, że NATO przyjedzie i nas obroni, pomijając milczeniem brak natowskich baz na naszej ziemi i brak solidnych, wojskowych planów na wypadek agresji ze strony Rosji, a już zupełnie zapominając, że jedynym realnym straszakiem jest własna, nowoczesna i sprawna armia. Jak sami się nie obronimy, to nikt nas nie obroni.
Obyśmy, podobnie jak w 1939 roku nie padli ofiarą własnych mrzonek i snów o potędze zwłaszcza, że podobnie jak w przededniu Drugiej Wojny Światowej dwaj nasi wrogowie, i ten ze wschodu, i ten z zachodu rosną w siłę, a nasi "teoretyczni" sojusznicy mają nas dokładnie w tym samym miejscu, w którym mieli nas alianci w 39-tym...
Losek
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 8097
Zgadzam się w 100% z tym, że należy wrócić do podstaw cywilizacji łacińskiej, która jak uczy historia się po prostu sprawdziła. Zerwać z bzdurami typu multi -kulti, tolerancja, równość, humanizm, itp., itd.
Pozdrowienia. :-)
Być tolerancyjnym wobec jakiejś mniejszości oznacza, ni mniej ni więcej, tylko wyodrębnienie tej mniejszości z całości. A każde wyodrębnienie mniejszości odbywa się w jednym z dwóch celów. Albo by kogoś uprzywilejować, albo, by kogoś napiętnować. A i to i to, sprzeczne jest z zasadą równego traktowania. Żeby posłużyć się jakimś przykładem, nie ma problemu tolerancji wobec mniejszości leworęcznych. Ponieważ pomimo ewidentnych różnic, jedni z drugimi żyją w zgodzie. Kiedyś, leworęczni byli dyskryminowani, ponieważ kazano im na siłę pisać w szkołach prawymi rękami. Jak zrezygnowano z dyskryminacji, jak ustalono, że każdy ma pisać tą ręką, którą chce, problem się skończył i dziś nie wyodrębnia się grupy leworęcznych z całości społeczeństwa.
Wystarczy równe traktowanie wszystkich wobec ustalonego prawa i nie ma potrzeby wprowadzania pojęć takich jak tolerancja. Tak to wygląda z punktu widzenia zasad współżycia społecznego. Poszczególni ludzi natomiast, powinni bliźnich nie tyle tolerować, co kochać. W imię miłości da się osiągnąć wiele więcej niż w imię tolerancji.
Pozdrowienia.