To są skutki reform Kopacz i Arłukowicza

1. Przez media przetacza się burza związana ze śmiercią 2,5 letniej Dominiki, której na czas nie udzieliło pomocy pogotowie ratunkowe, a kiedy trafiła już do szpitala w Łodzi z odległych o kilkadziesiąt kilometrów Skierniewic, na ratunek było już za późno.
Wcześniej z kolei w Białymstoku, nie udzielono właściwej pomocy lekarskiej 13 miesięcznemu Bolkowi, w wyniku czego dziecko także zmarło.
Ale to tylko wierzchołek góry lodowej. O setkach przypadków dziennie, odmów udzielenia  pomocy medycznej, o braku możliwości dostania się do lekarzy specjalistów, o czekaniu latami na zabiegi medyczne, o nieprzyjmowaniu pacjentów do szpitali i przychodni specjalistycznych w ostatnich miesiącach roku, media nie informują ani na żółtych ani na czerwonych paskach.
Ci wszyscy ludzie, którzy nie otrzymują pomocy w publicznej ochronie zdrowia, a nie mają pieniędzy, żeby skorzystać z tej prywatnej, cierpią najczęściej w ciszy, najwyżej wie o tym ich najbliższa rodzina.
2. Platforma przejmując rządy w Polsce na jesieni 2007 roku i powołując na ministra zdrowia Ewę Kopacz, twierdziła, że ma program głębokich reform w ochronie zdrowia, który doprowadzi do znacznej poprawy sytuacji w tej dziedzinie.
Minęło od tego czasu już ponad 5,5 roku, po 4 latach kierowania ochroną zdrowia przez Ewę Kopacz, zastąpił ją na ministerialnym stołku, Bartosz Arłukowicz, a sytuacja w tej dziedzinie jest tak zła jak nigdy w ostatnim 20-leciu (tak określił ją parę dni temu w rozmowie ze mną, wiceprezes Naczelnej Rady Lekarskiej Konstanty Radziwiłł).
W tym czasie przez Parlament, rządzący przeprowadzili kilkanaście ustaw, do których ministrowie zdrowia wydali kilkadziesiąt rozporządzeń, środki na ochronę zdrowia z roku na rok rosną, a rezultaty tego wszystkiego są takie jak opisałem wyżej.
3. Jedną z fundamentalnych zmian, której dokonali ministrowie z Platformy, było wprowadzenie kategorii zysku do ochrony zdrowia.
Powoływanie spółek prawa handlowego w miejsce SPZOZ oznaczało zmianę filozofii funkcjonowania ochrony zdrowia w Polsce. Z ochrony zdrowia zorientowanej na pacjenta (mimo wszystkich ułomności dotychczasowego systemu), wprowadzono do ochrony zdrowia wszystkie reguły systemu rynkowego z jego podstawową kategorią zyskiem.
Organy spółki prawa handlowego, zarząd, rada nadzorcza, bowiem zgodnie z kodeksem spółek, które masowo są powoływane w publicznej ochronie zdrowia, muszą być oceniane przez właściciela przez pryzmat osiąganego wyniku finansowego.
Co więcej zarząd, który doprowadzi do powstania w spółce strat, które w konsekwencji będą powodowały konieczność uszczuplenia jej majątku, odpowiada za tę sytuację pod rygorami kodeksu karnego. Aby tak się nie stało zarząd musi pilnować aby corocznie spółka przynosiła zysk, a przynajmniej nie osiągała ujemnego wyniku finansowego.
4. Nieuchronnie prowadzi do poszukiwania „pacjentów zyskownych” czyli takich których leczenie będzie dawało zysk i unikania „pacjentów deficytowych”, których leczenie przyniesie straty. Takie podejście w szpitalnych spółkach prawa handlowego, jest niestety codziennością. Na razie jest gdzie odesłać tych „deficytowych” bo funkcjonują jeszcze placówki, które spółkami jeszcze nie są.
Ale takie postępowanie przenosi się także do przychodni ochrony zdrowia i to zarówno tych podstawowej opieki medycznej jak i tych specjalistycznych.
Lekarze w tych pierwszych w związku z tym, że otrzymują kontrakty, których wartość określa się środkami na głowę potencjalnego pacjenta, nie przeprowadzają badań ani ich nie zlecają, ponieważ to rodzi dodatkowe koszty.
Lekarze specjaliści z kolei przyjmują zaledwie po kilkanaście osób dziennie, bo na tyle zawierają z nimi oddziały NFZ, choć kolejki do nich są wielomiesięczne. Ale na więcej brakuje pieniędzy.
Dyspozytorzy pogotowia tak wysyłają karetki do pacjentów, żeby w żadnym wypadku nie doszło do zbędnego jej wyjazdu, ba w ostatnim czasie ze względów oszczędnościowych zlikwidowano wiele punktów ratownictwa medycznego, więc obszary działania tych, które pozostały są tak rozległe, że na tą pomoc czeka się często godzinami.
5. Niestety nic nie wskazuje na to, aby rządzący mieli jakiś sensowny plan wyjścia z tej sytuacji. Zapowiedzi ministra Arłukowicza, że skontroluje te dwa przypadki śmierci dzieci i ukarze winnych, są niepoważne ponieważ to skonstruowany przez niego i jego poprzedniczkę system, powoduje, że nasilają się tego rodzaju przypadki.
Dopiero zmiana rządu i w konsekwencji głęboka zmiana w zarządzaniu ochroną zdrowia, może tutaj przynieść zasadniczą odmianę dla pacjentów w Polsce. Pojawi się na to szansa już w najbliższy piątek, kiedy będzie głosowany wniosek o wotum nieufności dla rządu Tuska. Wszyscy posłowie powinni wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji jak głosować, także to co się ostatnio stało w ochronie zdrowia.