Świąteczna Smutna Refleksja

Wesołych, Zdrowych i Spokojnych Świąt dla Wszystkich!!
Kilka słów…ale jak przejmująco ważnych w tych świątecznych dniach.
Wypowiadając życzenia, albo je przyjmując, jak chcemy żeby nabrały realnego oddźwięku. Czasami, lub bardzo często życzenia te nie spełniają się,
każdy ma swoje zmartwienia, kłopoty które nie odejdą sobie od tak…
  Jak wcześniej pisałam mam 25lat, jestem panną z własnego wyboru, na razie tak to sobie tłumacze może tak ma być, czas pokaże…
Pochodzę z rodziny o korzeniach katolickich, wydaje mi się, iż tak jest nadal chodź może już mniej niż moi pradziadkowie, których dobrze pamiętam.
Staramy się pielęgnować tradycje, wiarę po prostu kontynuujemy dzieło naszych przodków.
Sama z własnego doświadczenia wiem, że czasem nie idzie coś po naszej myśli, brakuje nam tego czasu, albo wydaje się nam, że go brakuje.
Jednak z ręką na sercu stwierdzam(może nie powinnam, to w końcu Boże Narodzenie) jeśli otrzymałabym szanse, nie chciałabym żyć w tych czasach.
Jestem zdrowa to ogromny dar od Boga, a jeszcze narzekam…ale jak tu nie narzekać…
      Tak się złożyło, że moja sąsiadka trafiła do domu spokojnej starości
Nie będę nawet próbować tego opisywać, jak to przeżyłam. Po prostu nie ma nikogo, czasem tak w życiu układa się, że naprawdę pozostajemy sami.
Jedyne bliskie osoby, jakie miała odeszły. Prawie 90 lat życia, ale jaka wiara i nadzieja, nawet ja nie mam w sobie tyle zapału.
Często ją odwiedzam, chociaż mam tak straszny wyrzut, za każdym razem jak tam jestem, że to może przeze mnie tam jest.
Tak strasznie mi przykro, to tak dobra osoba, a ja nie umie jej pomóc. Właśnie przez te odwiedziny, poznałam mnóstwo mądrych, ciepłych ludzi.
Nie wiem czy przez całe moje życie poznam tak dobrych, uczynnych ludzi,jak przez ten rok.
Tyle akcji charytatywnych dla domów dziecka, dla chorych dzieci
Broń Boże nikomu tego nie wypominam, ale kto w dzisiejszych czasach pamięta o ludziach ,,starych” schorowanych, bezbronnych cierpiących.
W życiu nie słyszałam o zbiórce na jakiś dom starców, nigdy
Akurat w tym domu, do którego ja chodzę, nie widzę odwiedzających, prawie w ogóle,
a ludzi maksymalna ilość. Teraz, te odwiedziny były jednymi z najsmutniejsze.
Nigdy nikt, nie złożył mi tylu tak pięknych życzeń, tak szczerych i płynących prosto z serca.
Każdemu przydałaby się taka wizyta, od razu zmieniłby podejście do Świąt, życia. Ja zmieniłam, teraz wiem, które rzeczy w życiu są ważne, a które ważniejsze.
Osoby, kiedyś jeszcze obce, a teraz już  tak ważne, przyjaciele.
Tylko powoli dochodzę do wniosku, że Ci moi przyjaciele, chyba nie mają tak oddanego szacunku, jaki im przysługuje.
Bardzo bacznie obserwuje co się tam dzieje……..
Zdrowych Spokojnych Świąt z całego serca życzę moim Kochanym Staruszkom i Wam!