PATRZYMY... więc nie podskakujcie

Skoro twoje problemy dają się leczyć, to idź do lekarza. Realna diagnoza ci się bardziej przyda od wazeliny.
"Pomysł na polską markę samochodów elektrycznych od początku był bardzo wygórowany. Nie z powodu problemów w kwestii zabezpieczenia produkcji – z tym akurat Izera radziła sobie od pewnego momentu całkiem nieźle i najprawdopodobniej, jeśli zdążono by z KPO, auta tej marki tworzone na chińskich platformach, zjeżdżałyby z taśm produkcyjnych. Schody zaczynały się potem. Budowa własnej marki nie mogła się udać z uwagi na trudności ze zdobywaniem klientów. Polacy niechętnie kupują nowe samochody, a elektryki to już w ogóle dla większości nieznany grunt. Społeczeństwo w badaniach chętnie wskazuje, że na drogach chciałoby widzieć rodzimego "następcę Poloneza", ale marzenia to co innego niż zakup za własne pieniądze nowego auta wchodzącej dopiero marki. A przecież Izera musiałaby też myśleć o wejściu na zagraniczne rynki, by utrzymać odpowiednią skalę w produkcji w Jaworznie i tym samym być konkurencyjną cenowo. Zdobycie zaufania zachodnich klientów byłoby jeszcze trudniejsze niż polskich, skoro na tym rynku problemy mają nawet najwięksi motoryzacyjni giganci. Bez potężnych wydatków na marketing i bez sieci sprzedaży bardzo mało prawdopodobne było, że to się uda. Pomysłodawcy byli świadomi tych ograniczeń, dlatego ratunkiem miało być wsparcie chińskiego Geely, które miało dostarczyć platformę i zapewnić fabryce wystarczający ruch. To jednak nie wystarczyło, by przekonać decydentów, że istnienie polskiej marki działającej na chińskich komponentach ma sens. Istniało też ryzyko, że losy Izery będą zależne wyłącznie od chińskiego partnera – ewentualne problemy z dostawami czy komplikacje wynikające ze wspólnej produkcji mogły rozłożyć EMP na łopatki. Zapewne to m.in. te ryzyka skłoniły rząd do zaniechania projektu i postawienia na wspieranie kilku różnych marek niepilotowanych jedynie przez EMP. Można jednak zauważyć, że decyzję tę podejmowano wyjątkowo długo. Na wyciągnięcie tych wniosków potrzebowano aż 12 miesięcy".
Taka to była Izera, o czym pisałem od pierwszych chwil tego radosnego przedsięwzięcia. Pomysł, że polski samochód mógł zagrozić niemieckim jest tak absurdalny, jak pomysł, że polskie pomidory zagrażają niemieckim - polskie pomidory w berlińskim Lidlu są dwa razy tańsze niż polskie pomidory w warszawskim Lidlu, a zyski trafiają do niemieckiej kieszeni w obu przypadkach.
Podstawowy problem w każdym przypadku klasy "Izera" jest taki, że energii starcza tylko na orgazm po ogłoszeniu radosnego przedsięwzięcia. Po orgazmie nie chce się już realizować tego, co zostało tak radośnie odświętowane.